Οι θεωρούμενες «καλές σχέσεις» μεταξύ του Ρώσου προέδρου, Βλάντιμιρ Πούτιν, και του νέου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αποτελούν μια από τις «πέτρες του σκανδάλου» στην όλη υπόθεση της εκλογής του αμφιλεγόμενου δισεκατομμυριούχου στο ανώτατο αξίωμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, το κατά πόσον αυτή η «αμοιβαία συμπάθεια» θα συνεχίσει να υφίσταται και θα βοηθήσει στην εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών (των πάλαι ποτέ μεγάλων αντιπάλων του Ψυχρού Πολέμου) μένει να φανεί- και δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως η πρόσφατη αναζωπύρωση των συγκρούσεων στην ανατολική Ουκρανία μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των φιλορώσων αποσχιστών είναι, επί της ουσίας, μια «δοκιμασία» στην οποία ο Πούτιν υποβάλλει τον Αμερικανό πρόεδρο, για να δει τις αντιδράσεις και τις προθέσεις του. Η άποψη αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη τόσο στον Τύπο όσο στην αμερικανική (και μη( πολιτική σκηνή- μάλιστα, ο γερουσιαστής Μακέιν, πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, προειδοποίησε τον Τραμπ πως η Ρωσία τον δοκιμάζει.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση Τραμπ δηλώνει προβληματισμένη για το ζήτημα, ενώ ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς έχει δηλώσει πως ο Τραμπ έχει μιλήσει με τον Πούτιν για το θέμα της Ουκρανίας. Όπως είπε ο Πενς, το αν θα παραμείνουν σε ισχύ οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας ή όχι θα εξαρτηθεί από τις πράξεις της Ρωσίας και την ευκαιρία συνεργασίας σε θέματα όπως η καταστροφή του ISIS. Σημειώνεται πως ο Τραμπ προκάλεσε αίσθηση όταν, σε συνέντευξή του σε δημοσιογράφο του Fox, ο οποίος χαρακτήρισε τον Πούτιν «φονιά», ο ίδιος είπε «έχουμε κι εμείς πολλούς φονιάδες. Τι πιστεύεις; Ότι η χώρα μας είναι αθώα;». Επίσης, ο Τραμπ επικοινώνησε το Σάββατο με τον Ουκρανό πρόεδρο, Πέτρο Ποροσένκο, διαβεβαιώνοντας, σε δήλωσή του αργότερα πως «θα συνεργαστούμε με την Ουκρανία, τη Ρωσία και όλες τις άλλες πλευρές για να βοηθήσουμε να επανέλθει η ειρήνη στα σύνορα». Ακόμη, η νέα πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη, Νίκι Χέιλι, διαβεβαίωσε πως σκοπός είναι η βελτίωση των σχέσεων, ωστόσο τόνισε πως οι κυρώσεις θα παραμείνουν, καθώς «η δύσκολη κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία είναι μία που απαιτεί ξεκάθαρη και δυνατή καταδίκη των ρωσικών ενεργειών. Οι ΗΠΑ συμπαραστέκονται στον λαό της Ουκρανίας που έχει υποφέρει εδώ και περίπου τρία χρόνια υπό τη ρωσική κατοχή και στρατιωτική επέμβαση». Παράλληλα, το Politico ανέφερε πως ο Τραμπ έδωσε σε κατ'ιδίαν συνομιλίες με την πρώην πρωθυπουργό της Ουκρανίας, Γιούλια Τιμοσένκο, διαβεβαιώσεις πως οι κυρώσεις θα διατηρηθούν.
«Σίγουρα θεωρώ πως τα γεγονότα στην Ουκρανία δοκιμάζουν πόση θέληση υπάρχει στις ΗΠΑ για να υποστηριχθεί η Ουκρανία» λέει η Χέδερ Κόνλεϊ του Center for Strategic and International Studies, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Foreign Policy. H Κόνλεϊ υπογραμμίζει πως χαμηλής έντασης παραβιάσεις της εκεχειρίας γίνονται εδώ και πολύ καιρό, αλλά τις τελευταίες ημέρες παρατηρούνται οι σοβαρότερες- ενώ παράλληλα η Ρωσία εντείνει τη δραστηριότητάς της από την Αρκτική μέχρι την ανατολική Μεσόγειο, για να διαπιστώσει ποια θα είναι η αμερικανική πολιτική. Επίσης, σημειώνεται πως υπάρχουν και άλλα «ενδιαφέροντα» περιστατικά, όπως ο νέος δηλητηριασμός- σύμφωνα με τον δικηγόρο του- του Βλάντιμιρ Κάρα Μούρζα, ακτιβιστή κατά του Κρεμλίνου, και μια μικρή αλλαγή στις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας.
«Το Κρεμλίνο έχει αποθρασυνθεί από την εκλογή του Τραμπ, που δεσμεύτηκε να επιδιώξει καλές σχέσεις με τον Πούτιν και υπαινίχθηκε άρση κυρώσεων» συμφωνεί ο Ντάλιμπορ Ρόχακ, του American Enterprise Institute. Σύμφωνα με τον ίδιο, μια πιο επιθετική στάση στην ανατολική Ευρώπη δίνει στη Ρωσία ένα πλεονέκτημα σε οποιεσδήποτε μελλοντικές συνομιλίες σχετικά με τη συνεργασία στην αντιτρομοκρατία.
Παράλληλα, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, κάποιοι θεωρούν πως δεν είναι ένα «τεστ» αλλά απλά ο Πούτιν που εκμεταλλεύεται έναν άπειρο νέο πρόεδρο. Ο Άντερς Άσλουντ του Atlantic Council θεωρεί πως οι δύο ηγέτες βρίσκονται σε ιδεολογική ευθυγράμμιση, κάτι που δίνει τη δυνατότητα στον Πούτιν να λειτουργεί ελεύθερα. «Αυτό που βλέπουμε είναι πως η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται να έχει “ερωτευτεί” τον Πούτιν και τη Ρωσία του» συμπληρώνει.
Πάντως, όπως σημειώνεται, ίσως όλα αυτά να μην έχουν σχέση με τον Τραμπ, τον Πούτιν ή οποιοδήποτε παιχνίδι μεταξύ τους. «Δεν πρόκειται πάντα για μια καλολαδωμένη ιεραρχία» αναφέρεται ο Μάθιου Ροχάνσκι του Wilson Center, αναφερόμενος στην πολιτική ηγεσία της Ρωσίας: Ούτε η Μόσχα ούτε το Κίεβο έχουν άμεσο, συνεχή έλεγχο των μαχητών τους στην ανατολική Ουκρανία- και μπορεί απλά να εκμεταλλεύονται καταστάσεις. Ακόμη, ο Κάρα Μούρζα ίσως να μην δηλητηριάστηκε ξανά, αλλά να πρόκειται για επιστροφή συμπτωμάτων. Σε κάθε περίπτωση- υπογραμμίζεται- μεταξύ των δύο πλευρών υπάρχει μια παράδοση αμοιβαίας έλλειψης εμπιστοσύνης που θα ήταν δύσκολο να να ξεπεραστεί.