ΕΛΛΑΔΑ
«Ο χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής», είχε πει η Αμερικανίδα χορογράφος Μάρθα Γκράχαμ. Και όλοι όσοι χορεύουν, αυτό έχουν να πουν: το πόσο εκφράζονται μέσα από αυτό και το πώς έχει γίνει για αυτούς τρόπος ζωής. Αυτοί που ασχολούνται με χορό, σε οποιαδήποτε του μορφή, εκπέμπουν μια πολύ θετική αύρα. Είναι άνθρωποι δυναμικοί, δραστήριοι, μα πάνω από όλα αισιόδοξοι. Πιστεύουν ακράδαντα πως υπάρχει κάτι θετικό σε ό,τι κάνουμε και αναζητούν πάντα το καλύτερο. Φαίνεται άλλωστε στη λάμψη που παίρνουν τα μάτια τους όταν περιγράφουν αυτό το πάθος που τους ενώνει.
Αν και η ευγένεια στην εξυπηρέτηση δε λείπει - σε γενικές γραμμές - από τη χώρα μας, στην Ιαπωνία το επίπεδο εξυπηρέτησης σε υπηρεσίες και καταστήματα βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη. Η ευγένεια ξεχειλίζει από παντού και απευθύνεται προς όλους ανεξαιρέτως· είτε μπει σ' ένα κατάστημα ο Κώστας από το Διακοφτό είτε η Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας, η αντιμετώπιση είναι η ίδια. Οι υπάλληλοι θα σε καλωσορίσουν, θα χρησιμοποιήσουν την πιο ευγενική μορφή του προφορικού λόγου για να σου μιλήσουν και στο τέλος θα σου φέρουν τα προϊόντα που αγόρασες μέχρι την έξοδο, όπου θα στα παραδώσουν, θα σε ευχαριστήσουν για την επίσκεψή σου και θα υποκλιθούν μέχρι το πάτωμα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης που προτίμησες το κατάστημά τους.
Άκουσα την ομιλία στην κοινουβουλευτική ομάδα του κόμματός σας. Γενικά τα είπατε πολύ ωραία, είστε ικανός ρήτορας. Στρωτός λόγος και αρκετά λογικά ή έστω λογικοφανή επιχειρήματα. Ειδικά όταν είπατε ότι τιμάτε την αριστεία, κόντεψα να λιποθυμήσω απ' τη χαρά μου. Όμως γρήγορα συνήλθα, ενθυμούμενος ότι οι κομματικοί σας σύντροφοι κατέχουν εξίσου πολλά από τα πανελλήνια ρεκόρ αναξιοκρατίας και μετριοκρατίας όσο και οι κομματικοί σας αντίπαλοι - με βάση την προσωπική μου εμπειρία από τον ελληνικό πανεπιστημιακό χώρο. Επίσης σας χειροκροτήσανε μεν οι από κάτω, αλλά αυτοί οι καλοί καγαθοί άνθρωποι στα έδρανα δεν μου φάνηκαν και πολύ χαρούμενοι με τη ζωή τους.
