Σεξισμός και σεξουαλικότητα, φαβέλες, ανισότητες και κακοποίηση μέσα από το «προκλητικό» για πολλούς δημιούργημα της Anitta
Αντίστροφος ρατσισμός, επομένως, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παράπονο όσων αισθάνονται αδικημένοι από τέτοιου είδους πολιτικές. Αυτό που δε γίνεται αντιληπτό, ωστόσο, είναι η ανάγκη της ίσης μεταχείρισης όλων αυτών που δεν μπορούν να αντιπροσωπευθούν με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια ευκολία σε σχέση με τον μέσο όρο. Και, κυρίως, η ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας περισσότερο προσανατολισμένης στην κατανόηση του διαφορετικού και την εναρμόνιση του σε μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις.
Πολλοί μπορεί να σκεφθούν ότι οι εταιρείες εκμεταλλεύονται τα πάντα, ότι στο βωμό του κέρδους, εμείς θα θυσιάσουμε τις αξίες μας. Δεν είναι έτσι. Θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, θέλουμε η επιχείρησή μας να έχει κοινωνικό χαρακτήρα, θέλουμε κάποια στιγμή να δημιουργήσουμε το μέλλον μας, όχι πάνω στο μέλλον των άλλων αλλά μαζί με αυτούς, για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Μας βγήκε λίγο αυθόρμητο αυτό, αλλά έχουμε ακούσει τόσα άκυρα, τώρα τελευταία για το μαθητικό επιχειρείν και στα δεκάξι ο αυθορμητισμός μας είναι ακόμα προτέρημα.