Τρομοκρατια
Η απόφαση της Ρωσίας να εμπλακεί στον πόλεμο της Συρίας ήταν μια από τις πιο περίπλοκες και επικίνδυνες αποφάσεις που χρειάστηκε να λάβει ο Πούτιν. Πέντε βασικοί λόγοι οδήγησαν την Ρωσία να επέμβει στρατιωτικά και ο πρώτος από αυτούς συνδέεται άμεσα με τον κίνδυνο τρομοκρατίας. Ήδη από τις αρχές του 2013 το ζήτημα των τζιχαντιστών που κατέφθαναν από τις περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης για να πολεμήσουν στη Συρία είχε καταγραφεί ως ανησυχητικό. Επομένως η επιχείρηση της Ρωσίας στη Συρία αποτελεί μια εκστρατεία «προληπτικού κτυπήματος», ώστε να περιοριστεί η επιστροφή μαχητών στη Ρωσία.
Πολλοί γράφουν για τύμπανα πολέμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι που κάνουν τους Τούρκους να μην επιδιώξουν πόλεμο με την Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Πρώτον, οι τελευταίες γεωπολιτικές εξελίξεις σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Οι ΗΠΑ κατά την περίοδο Ομπάμα δεν ήταν ο συνήθης στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας, συνεπώς μέχρι στιγμής οι Τούρκοι δεν έχουν τη στήριξη, ούτε την κάλυψη των ΗΠΑ όπως έγινε με το Κυπριακό το 1974. Δεύτερον οι ενοχλήσεις των κρατών της Ε.Ε. από την τουρκική εξωτερική πολιτική περί των προσφύγων και άλλων εκκρεμοτήτων που δυσχεραίνουν τις σχέσεις Άγκυρας -Ε.Ε. κυρίως στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το γιατί πολλοί Έλληνες συνεχίζουν να αγοράζουν τα βιβλία του Δημήτρη Κουφοντίνα (αν και δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ότι τα διαβάζουν κιόλας) επίσης το καταλαβαίνω. Δεν τον αγοράζουν πλέον από περιέργεια ή επειδή γράφει καλά ή γιατί απαραίτητα ταυτίζονται ιδεολογικά με τα γραφόμενα του. Τον αγοράζουν γιατί - παρά το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι είναι γραμμένα από έναν δολοφόνο, καταδικασμένο τρομοκράτη- κατά βάθος τον σέβονται. Όχι γιατί, όπως διάβασα κάπου, σαν αιχμάλωτος του ταξικού πολέμου δεν μεμψιμοιρεί, δεν υπογράφει δηλώσεις μετάνοιας και δεν γλείφει τους δεσμοφύλακες του για να βελτιώσει τις συνθήκες εγκλεισμού του.
