demosios-choros
Η σχέση μας με το δημόσιο χώρο παραμένει μια διπλή ιστορία έρωτα και προδοσίας. Έρωτα για το δικό μας χώρο, προδοσία για το χώρο των άλλων
Απαιτείται στοχοπροσήλωση στις κοινωνικές ανάγκες και όραμα για το μέλλον
Πώς αντιμετωπίζεται η γλυπτική σήμερα στη χώρα που υποτίθεται πως την εγέννησε; Με ποια παιδεία, ποιά πολιτική, ποιον προγραμματισμό;
Τα παιδιά αξίζουν να απολαμβάνουν δημόσιους επιτηρούμενους χώρους. Τα σχολεία δεν είναι τσιφλίκια κανενός.
Δεν παραδεχόμαστε δημόσιο χώρο ούτε τον σεβόμαστε.
Η ιστορία του πολιτισμού γράφεται λαμβάνοντας υπόψη τον σεβασμό στον δημόσιο χώρο και όχι στα σπίτια μας.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, στην ελληνική πόλη δεν υπάρχουν σχεδιασμένοι δημόσιοι χώροι
