Ήταν μια υπερδύναμη, η οποία σημάδεψε την ιστορία του 20ού αιώνα- και οι τίτλοι τέλους της έπεσαν επίσημα 24 χρόνια πριν, στις 26 Δεκεμβρίου 1991, με την ανακοίνωση υπ'αριθμόν 142-Η του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, με την οποία αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών, δημιουργώντας την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών.
Την προηγούμενη ημέρα, ο πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, είχε υποβάλει την παραίτησή του, δίνοντας τις εξουσίες που είχε μέχρι τότε στα χέρια του- συμπεριλαμβανομένων των κωδικών για τα πυρηνικά όπλα- στον Μπόρις Γέλτσιν. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, κατέβηκε από το Κρεμλίνο η σοβιετική σημαία και υψώθηκε η – προεπαναστατική – ρωσική.
«Παύω τα καθήκοντά μου στη θέση του προέδρου της ΕΣΣΔ» δήλωσε ο 60χρονος-τότε- Γκορμπατσόφ, σε τηλεοπτικό του διάγγελμα. Λίγες ώρες μετά, οι χώρες της Δύσης και του υπόλοιπου κόσμου άρχισαν να προβαίνουν σε αναγνωρίσεις της Ρωσίας και των άλλων πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. «Ζούμε πλέον σε έναν καινούριο κόσμο. Μπαίνει τέλος στον Ψυχρό Πόλεμο και στην κούρσα εξοπλισμών, καθώς και στην παράλογη στρατιωτικοποίηση της χώρας, που έχει ισοπεδώσει την οικονομία μας, τη δημόσια στάση μας και την ηθική μας. Η απειλή του πυρηνικού πολέμου έχει απομακρυνθεί» είπε χαρακτηριστικά.
Σημειώνεται πως μέσα στο διάστημα από τον Αύγουστο ως τον Δεκέμβριο, οι δημοκρατίες της ΕΣΣΔ είχαν αποχωρήσει από την Ένωση, με 11 εξ αυτών να υπογράφουν λίγες ημέρες πριν την τελική πράξη της διάλυσης το Πρωτόκολλο Άλμα-Άτα, με το οποίο ιδρυόταν η ΚΑΚ και ανακοινωνόταν πως η ΕΣΣΔ είχε παύσει να υπάρχει.
Ως γνωστόν, το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης σήμανε το οριστικό τέλος του Ψυχρού Πολέμου, με την «ισορροπία τρόμου» επί δεκαετίες μεταξύ του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας.