Με τους μεγάλους
Εγώ δεν ταιριάζω
Βλ.Μαγιακόβσκι, Σύννεφο με παντελόνι
Πολλοί αναρωτιώνται «πού το πάει η Αμερική του Τραμπ;» κι ελάχιστοι «πού πήγε η Ευρώπη των δικαιωμάτων;».
Μολονότι δεν εντάσσομαι στους ειδικούς επιστήμονες και γενικώς αντιπαθώ τους «ειδήμονες επί παντού του επιστητού» θέλω απλώς να επισημάνω ότι δεν ζούμε πλέον στον αιώνα των Ιδεών και των Grand theories και ότι οι ελευθερίες μας κινδυνεύουν λόγω της σύγχυσης και σύγκρουσης του Κράτους δικαίου [για όλους τους πολίτες] με το Κράτος των δικαιωμάτων [ομάδων ή και ατόμων].
Η πολιτική Δημοκρατία δεν υποχώρησε μόνον ενώπιον της οικονομίας [παγκοσμιοποίηση], αλλά και υπό την πίεση ενός άπληστου τεχνοκρατισμού [κυβέρνηση ειδικών] κι ενός άκρατου νομικισμού [δικαστική τυπολατρεία], αλλά κυρίως ξεπεράστηκε από τη δημοκρατία των κουμπιών και [των μετρήσεων] της κοινής γνώμης.
Μέσα σ’αυτό το πραγματικό κι όχι ιδεολογικό πλαίσιο η χώρα μας από τη μία παραπαίει ανάμεσα σε άνομους νόμους, σε διαπλοκή σκανδάλων, σε συμψηφισμούς παρανομιών κι από την άλλη περιμένει νέους Μεσσίες [πρώην, νυν και αεί] για ν’αλλάξει αυτά που οι πολίτες δεν πολυεπιθυμούν ν’αλλάξουν [αν κινδυνεύει το βόλεμα της επιτρεπόμενης «διαφθοράς» [sic]και η άνεση της φοροδιαφυγής].
Αν μπορούσαμε να βάλουμε ανιχνευτή ψεύδους σε όλους τους έλληνες θα συνειδητοποιούσαμε ότι ο καθένας έχει διαφορετική αντίληψη [και πρακτική]για το τι είναι νόμιμον και ηθικόν, τι πρέπει να επιτρέπεται και τι όχι, τι είναι δίκαιο και τι άδικο κι εντέλει τι σημαίνει Δημοκρατία και δημοκράτης πολίτης.
Φυσικά κι επηρεάζει το διεθνές περιβάλλον τις λειτουργίες της εθνικής πολιτικής, όμως αυτό δεν αποτελεί πρόσχημα/άλλοθι για να μην τηρούμε τους ισχύοντες νόμους [με αίσθηση αντί-στασης] και να υποκύπτουμε σε πάσης φύσεως λαϊκισμούς.
ΥΓ. Όσο για τους βουλευτές των περισσοτέρων κομμάτων, πρέπει ν’αποκτήσουν προσωπική ηθική ταυτότητα και να μη διακινούν απλώς θεσμική ψευτομαγκιά ή κοινωνική επιρροή μέσω ψευδαισθήσεων.
