Υπάρχουν κάποιοι «άνθρωποι» με περισσότερο κτήνος παρά άνθρωπο μέσα τους. Είτε είναι γονείς, είτε παππούδες, είτε θείοι, είτε άλλοι συγγενείς, γείτονες και φίλοι. Κτήνη στους οποίους χωρίς να το ξέρουμε εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας. Υπάρχουν κάποιοι άρρωστοι που συχνάζουν γύρω από σχολεία και παιδικές χαρές και προσπαθούν να προσελκύσουν αθώες ψυχούλες ώστε να τις καταστρέψουν δια βίου, είτε με ψυχολογική και συναισθηματική, είτε με σεξουαλική κακοποίηση. Και υπάρχουν κάποιοι που συλλέγουν ή διακινούν οπτικοακουστικό υλικό παιδικής κακοποίησης. Τα τελευταία χρόνια προσωπικά έχω αηδιάσει από αυτά που διαβάζω, και έφτασα στο σημείο να σταματήσω να τα διαβάζω διότι δεν φεύγουν από τη μνήμη μου. Είναι καινούργιο φαινόμενο; Προφανώς όχι. Στο παρελθόν τα περισσότερα από αυτά τα γεγονότα πιθανώς να έμεναν κρυφά. Οπότε τα στοιχεία δεν είναι αξιόπιστα. Αλλά όπως βλέπουμε όλοι γύρω μας, η κοινωνία έχει αλλάξει με λιγότερες αρχές, λιγότερη ηθική, λιγότερη πίστη, λιγότερη ανθρωπιά.
Χρησιμοποίησα τον όρο παιδοβιαστές διότι θεωρώ ότι οι όροι παιδόφιλοι ή παιδεραστές δεν είναι δόκιμοι. Τι κάνουν λοιπόν άλλες χώρες για αυτούς που έχουν διαπράξει απεχθή σεξουαλικά εγκλήματα, και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;
Στην Αμερική υπάρχουν τα «sex offender registries», δηλαδή τα δημόσια μητρώα καταδικασθέντων για σεξουαλικά εγκλήματα με υποχρέωση δήλωσης κατοικίας και αλλαγών διεύθυνσης. Όπως αναφέρει το California Sex Offender Registry (https://oag.ca.gov/sex-offender-reg) «Το 1947, η Καλιφόρνια έγινε η πρώτη πολιτεία που θέσπισε νόμο για την καταγραφή σεξουαλικών παραβατών, ο οποίος απαιτούσε από τους παραβάτες που καταδικάστηκαν για συγκεκριμένα αδικήματα να εγγραφούν στην τοπική υπηρεσία επιβολής του νόμου. Αυτή η πρακτική εξακολουθεί να ισχύει και το Μητρώο Σεξουαλικών Αδικημάτων και Εμπρησμών της Καλιφόρνιας (CSAR) χρησιμεύει ως το αποθετήριο πληροφοριών σε ολόκληρη την πολιτεία σχετικά με τους εγγεγραμμένους σεξουαλικούς παραβάτες. Σήμερα, το Μητρώο Σεξουαλικών Παραβατών της Καλιφόρνιας συνεχίζει να παρέχει ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών που υποστηρίζουν και βοηθούν την κοινότητα επιβολής του νόμου στην παρακολούθηση και την καταγραφή περισσότερων από 120.000 σεξουαλικών παραβατών της Καλιφόρνιας. Αυτές οι υπηρεσίες περιλαμβάνουν τη διατήρηση και την παροχή πληροφοριών στο ευρύ κοινό μέσω του ισότοπου California Megan’s Law.»
Τι είναι λοιπόν το Megan’s law; «Ο ισότοπος του νόμου Megan’s Law της Καλιφόρνιας, που βρίσκεται στη διεύθυνση www.meganslaw.ca.gov, παρέχει επί του παρόντος στο κοινό ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τους καταγεγραμμένους σεξουαλικούς παραβάτες, σύμφωνα με το άρθρο 290.46 του Ποινικού Κώδικα. Αυτές οι πληροφορίες παρέχονται ώστε τα μέλη των τοπικών κοινοτήτων μας να μπορούν να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους. Ο νόμος Megan’s Law πήρε το όνομά του από την επτάχρονη Megan Kanka, ένα κορίτσι από το Νιου Τζέρσεϊ, η οποία βιάστηκε και σκοτώθηκε από έναν γνωστό καταγεγραμμένο σεξουαλικό παραβάτη, ο οποίος είχε μετακομίσει απέναντι από την οικογένεια εν αγνοία τους. Μετά την τραγωδία, οι Kankas επεδίωξαν να ειδοποιηθούν οι τοπικές κοινότητες για τους σεξουαλικούς παραβάτες στην περιοχή. Όλες οι πολιτείες έχουν πλέον μια μορφή του νόμου Megan’s Law.»
Τι προτείνω λοιπόν; Στο μέτρο των γνώσεών μου δεν υπάρχει αντίστοιχος νόμος του Megan’s Law στην Ελλάδα. Προτείνω να κάνουμε το ίδιο. Όλοι οι αμετάκλητα καταδικασθέντες να υποχρεούνται να δηλώνουν κατοικία και αλλαγές κατοικίας, και να παρέχουν πρόσφατες φωτογραφίες. Τα στοιχεία αυτά μαζί με περιγραφή των καταδικασθέντων εγκλημάτων να παρουσιάζονται σε ένα εθνικό μητρώο με χάρτες (όπως στην Αμερική), ώστε όποιος θέλει να μπορεί να ελέγξει την παρουσία καταδικασθέντων στην περιοχή του και να προστατεύσει τα παιδιά του.
* Ο Φάνης Τσουλουχάς, tsoulouhas.eu, είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μερσέντ. Αυτό το άρθρο περιέχει αυστηρά προσωπικές απόψεις που δεν αντιπροσωπεύουν το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
