Ενώ υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το περιβάλλον στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τους επιβλητικούς τάφους, τα παλάτια, τις κατοικίες, όπως και για τους ανθρώπους και την κοινωνία, μέχρι τώρα οι ήχοι της εποχής δεν είχαν ερευνηθεί.
«Γνωρίζουμε πολλά για τις εικόνες, αλλά μέχρι τώρα ήταν μια εποχή σε σίγαση», σημειώνει η Bonna D. Wescoat, ιστορικός τέχνης, διευθύντρια της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, με αφορμή τη συμμετοχή της στο διεθνές συνέδριο «Μουσική, Χορός και Ηχοτοπία στον Κόσμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου», που πραγματοποιείται έως τις 19 Οκτωβρίου, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
«Μέσα από το συνέδριο επιχειρούμε να αναδείξουμε μερικούς από αυτούς τους ήχους, καθώς αποτελούν εξαιρετικά σημαντική μορφή επικοινωνίας, είτε πρόκειται για φωνές, για μουσική ή χορό. Οι ήχοι είναι εκεί. Απλά μέχρι τώρα δεν τους είχαμε αναζητήσει, δεν τους είχαμε “ακούσει”», σημειώνει η Wescoat.
Η ομιλία της επικεντρώθηκε στους ήχους και τους χορούς στο Ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη, το πρώτο μέρος που επισκέφτηκε στην Ελλάδα και όπως λέει «δεν σταμάτησα ποτέ να επιστρέφω εκεί». Την περίοδο της βασιλείας του Φιλίππου Β´ και την ελληνιστική εποχή μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλέξανδρου, ο ναός αποτέλεσε ιερό των Μακεδόνων, ενώ κατά την περίοδο των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου το νησί αποτέλεσε σημείο σύγκρουσης ως προς την κυριότητα του.
Η Bonna D. Wescoat εντάχθηκε στην ανασκαφή του Ιερού των Μεγάλων Θεών το 1977, αρχικά ως βοηθός αρχαιολόγου. Από το 1983 μέχρι το 1988 διεξήγε αρχαιολογική έρευνα πεδίου στα μνημεία του Δυτικού Λόφου. Την περίοδο 1997-2011 ήταν υπεύθυνη του προγράμματος πεδίου και από το 2012 διευθύνει τις Αμερικανικές Ανασκαφές στο Ιερό των Μεγάλων Θεών.
«Μέχρι τώρα αναζητούσαμε ό,τι είναι περισσότερο προσβάσιμο, δηλαδή αυτό που βλέπουμε. Τα φυσικά αντικείμενα. Ο ήχος είναι εφήμερος. Αλλά ιδιαίτερα στο Ιερό των Μεγάλων Θεών της Σαμοθράκης, ο ήχος είναι απαραίτητος. Είναι δραματικός, Θεωρητικά μεταλλάσσει τον άνθρωπο. Μέσα από τους ήχους θεωρητικά ένιωθαν τους θεούς», αναφέρει ο συνεργάτης της Wescoat, ερευνητής Andrew Farinholt Ward.
Πολύτιμες πληροφορίες αντλούν οι ερευνητές από τους ανθρώπους της Σαμοθράκης, τους καλλιτέχνες και ιδιαίτερα τους μουσικούς που ζουν εκεί. «Μας προσφέρουν σημαντική γνώση, καθώς βλέπουν το νησί με διαφορετικό τρόπο”», σημειώνει η ιστορικός τέχνης. Το καλοκαίρι του 2025 οι δύο ερευνητές παρακολούθησαν στη Σαμοθράκη την παράσταση «Ιώ: στο βουνί των Μεγάλων Θεών», μια παραγωγή εμπνευσμένη από το Ιερό των Μεγάλων Θεών και κάνουν λόγο για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και δημιουργική διαδικασία, που συνδέει το παρελθόν με το παρόν.
Το Διεθνές Συνέδριο διοργανώνεται από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και το CNR-Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας – Ινστιτούτο Επιστήμης της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ιταλίας.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
