Η 27η Δεκεμβρίου είναι από εκείνες τις ημερομηνίες που, κάθε χρόνο, λειτουργούν σαν μικρή υπενθύμιση του πόσο πολυφωνικό είναι το ελληνικό τραγούδι.Γενέθλια για τον δεξιοτέχνη-συνθέτη Θανάση Πολυκανδριώτη, για τη Χάρις Αλεξίου και για την Ελένη Δήμου.
Θανάσης Πολυκανδριώτης: το μπουζούκι ως «υπογραφή» (γεν. 27/12/1948)
Ο Πολυκανδριώτης δεν είναι μόνο σολίστας. Είναι, κυρίως, ο δημιουργός που έδωσε στο λαϊκό τραγούδι μελωδίες με ξεκάθαρη ταυτότητα. Πενιά που ξεχωρίζει, ρεφρέν που «κάθεται» στο στόμα και τραγούδια που πέρασαν από μεγάλες φωνές και έμειναν.
Τρεις μεγάλες επιτυχίες του (με τη σειρά που τις θυμόμαστε όλοι)
1) «Τα πήρες όλα κι έφυγες»
Από τα πιο αναγνωρίσιμα λαϊκά τραγούδια των τελευταίων δεκαετιών: στίχοι Γιάννη Πάριου, μουσική Πολυκανδριώτη, πρώτη ερμηνεία από Στράτο Διονυσίου.Και έχει και ιστορία: σε συνέντευξη/αφήγηση έχει ειπωθεί πως ο Στράτος αρχικά δεν ήθελε να το πει, αλλά τελικά έγινε τεράστια επιτυχία.
2) «Τα μάζεψα τα πράγματα»
Ένα ακόμη «σκληρό» τραγούδι χωρισμού, από εκείνα που κουβαλάνε την εποχή τους και ταυτόχρονα δεν γερνάνε. Το Ogdoo έχει καταγράψει μάλιστα και σπάνιο ντοκουμέντο/πρώτη εκτέλεση, με τον ίδιο τον συνθέτη να δίνει το παρασκήνιο της δημιουργίας του.
3) «Γύρισε κοντά μου, γύρισε»
Λαϊκό «κάλεσμα» με τη γνωστή σχολή μελωδίας του: μουσική Πολυκανδριώτη, στίχοι Πάριου, και ερμηνεία που το έκανε κλασικό.
Και ναι: έχει «δώσει» τραγούδια και στις δύο τραγουδίστριες
- Η Ελένη Δήμου έχει τραγουδήσει το «Τελειώσαμε λοιπόν», που είναι σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη και στίχους Γιάννη Πάριου. Μια επιτυχία όμως που την έκανε τεράστια η Χριστιάνα
- Η Χάρις (Χαρούλα) Αλεξίου έχει επίσης ερμηνεύσει τραγούδια του, για το «Σφάλματα για κλάματα» (μουσική Πολυκανδριώτη / στίχοι Πάριου), όπου αναφέρεται στις «άλλες ερμηνείες» και η Αλεξίου.
Χάρις Αλεξίου: η φωνή-μέτρο σύγκρισης (γεν. 27/12/1950)
Η Αλεξίου έχει κάτι σπάνιο. Κάθε «φάση» της μοιάζει να έχει και το τραγούδι-σήμα της. Από το λαϊκό ως το πιο σύγχρονο έντεχνο, κουβαλά μια ερμηνευτική οικονομία που σε πείθει χωρίς να φωνάζει.
Τρεις μεγάλες επιτυχίες της
1) «Δι’ ευχών»
Ένα από τα signature τραγούδια της και από τους τίτλους που ορίζουν μια ολόκληρη περίοδο της δισκογραφίας της (και live και ραδιόφωνο).
2) «Η αγάπη είναι ζάλη»
Ο απόλυτος συνδυασμός “ποπ-λαϊκού” ρυθμού και ερμηνείας που δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει – απλώς γράφει. Στις συλλογές με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, είναι στα πρώτα κομμάτια.
3) «Το γράμμα»
Κομμάτι-ιστορία: δραματουργία μέσα σε λίγα λεπτά, με την Αλεξίου να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να λέει τον στίχο σαν να συνέβη τώρα.
Ελένη Δήμου: η διαδρομή των 80s-90s με «βαρύ» ρεφρέν (γεν. 27/12/1957)
Η Δήμου είναι από τις φωνές που συνδέθηκαν με το αστικό, σύγχρονο ελληνικό τραγούδι της εποχής της: λίγο ποπ, λίγο λαϊκό, πάντα όμως με ερμηνεία που κρατάει το συναίσθημα μπροστά.
Τρεις μεγάλες επιτυχίες της
1) «Ζω (Μαύρα Φεγγάρια)»
Από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια της. Ενας τίτλος που λειτουργεί σχεδόν σαν «ταυτότητα».
2) «Ετοιμάζω Ταξίδι»
Τραγούδι-φεύγω/μένω, με καθαρή μελωδική γραμμή και ρεφρέν που κολλάει. Περιλαμβάνεται σταθερά στις βασικές συλλογές/compilations της.
3) «Πόσο Σ’ Αγαπώ»
Από τα «κλασικά» της, εκείνα που έχουν τον τρόπο να γίνονται προσωπική υπόθεση του ακροατή.
Το ωραίο με αυτή τη σύμπτωση
Ο Πολυκανδριώτης εκπροσωπεί τη μήτρα του λαϊκού ήχου (και ως μπουζούκι, και ως γραφή). Η Αλεξίου τη μεγάλη αφήγηση. Την ερμηνεία που γίνεται μέτρο. Η Δήμου τη σύγχρονη αστική πλευρά μιας εποχής που έβγαλε ρεφρέν-σημάδια.
