Στέλλα Βαφειά και Φωτεινή Λιβανού

Μια σπουδαία έκθεση και με ένα ευρηματικό θέμα απόλυτα συνυφασμένο με την ζωή μας ανέβασε η εικαστικός Έμιλυ Βαφειά, στην εμβληματική Βίλα Καζούλη στην Κηφισιά. Έκθεση που αγκαλιάστηκε με μία λαμπερή εκδήλωση και έχει τίτλο «Στοιχεία». Με έργα που ανάγονται στο νερό, την φωτιά, τον αέρα και τη γή, σύμβολα για ροή, ένταση, ελευθερία και σταθερότητα.

«Η έκθεσή μου είναι ένας διάλογος με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης», εξηγεί η Έμιλυ Βαφειά, παρουσιάζοντας στους χώρους της Βίλας Καζούλη επιλεγμένα έργα: «Φωτιά» (black Marquina, μάσκα/φλόγες), «Ουρά της Φάλαινας» και «Σταγόνα» (νερό/αέναη ροή), «Πράσινο Φύλλο» (γη, Indian Green), «Κορμός/Ρίζες» (σταθερότητα, Rosso Lepando) και «Κάκτος» (ανθεκτικότητα).

Advertisement
Advertisement

Έμη και Αλεξάνδρα Λιβανίου
Ρόη Αποστολοπούλου και Έμιλυ Βαφειά

Πιό συγκεκριμένα η Έμιλυ Βαφειά είπε:

«Η έκθεσή μου είναι ένας διάλογος με τα τέσσερα στοιχεία της

φύσης. Το νερό, τη φωτιά, τον αέρα και τη γη. Μέσα από τα

έργα μου επιχειρώ να αφουγκραστώ τον παλμό τους, να

ανακαλύψω τη δύναμη και την ποίηση που κρύβουν. Κάθε

Advertisement

στοιχείο φανερώνει μια όψη της ανθρώπινης ύπαρξης: τη ροή

του νερού, την ένταση της φωτιάς, την ελευθερία του αέρα,

τη σταθερότητα της γης. Με αυτή την έκθεση θέλησα να υφάνω ένα εικαστικό ταξίδι, όπου η φύση γίνεται καθρέφτης του εσωτερικού κόσμου. Είναι μια προσωπική αναζήτηση για την ισορροπία ανάμεσα

Advertisement

στο ορατό και το αόρατο, στο υλικό και στο άυλο. Τα στοιχεία δεν είναι απλώς σύμβολα· είναι η ίδια η πνοή της ζωής, που μας ενώνει με το σύμπαν».

Χρύσα Δελαπόρτα και Ινώ Κολλάκη
Έμιλυ Βαφειά, Ντόρα Κατσικογιάννη, Μαριλία Βαζαίου και Ελένη Πατσέα
Έμιλυ Βαφειά και Έλλη Παπαδιαμάντη-Αγγελοπούλου

Αναλυτικότερα οι τέσσερις ενότητες της Έκθεσης της Έμιλυ Βαφειά, με δική της περιγραφή, είναι οι εξής:

ΦΩΤΙΑ

Advertisement

Φτιαγμένη από το black Marquina μάρμαρο, η «Φωτιά» δεν αποκαλύπτει μόνο τη λάμψη της, αλλά και τη σκοτεινή πλευρά της φύσης. Σχηματίζεται σαν μάσκα, ένα πρόσωπο κρυμμένο πίσω από

φλόγες που θυμίζουν αγκάθια. Οι γραμμές της είναι αιχμηρές, σαν να

καίνε τον αέρα γύρω τους, μα την ίδια στιγμή διατηρούν μια αινιγματική σιωπή. Για μένα, η φωτιά δεν είναι μόνο φως· είναι και

Advertisement

κίνδυνος, πάθος, καταστροφή και αναγέννηση. Σ’ αυτό το έργο ήθελα

Advertisement

να αποτυπώσω το δίπολο της:τη γοητεία της φλόγας, αλλά και το σκοτάδι που κρύβεται μέσα της.

Στέλλα Βιλδιρίδη και Χριστίνα Λεντούδη – Μουνδρέα
Ιόλη Αλεξανδρίδη,, Ελευθερία Αγγελοπούλου, Έμιλυ Βαφειά και Saaji Khouiry

ΝΕΡΟ

Η «Ουρά της Φάλαινας», τιαγμένη από το γκρι μάρμαρο Gray Cloud, γυρίζει το βλέμμα μας στονερό, την πηγή της ζωής. Μέσα από τις καμπύλες της και την αρμονία της μορφής, αποκαλύπτεται η αέναη κίνηση των θαλασσών και η πολύτιμη αξία του νερού, που ήταν το πρώτο σπίτι της ζωής στη γη. Για μένα, η ουρά αυτή δεν είναι απλώς γλυπτική αναπαράσταση. Είναι ένας ύμνος στη θάλασσα και στην αναγέννηση που φέρνει. Θέλησα να μεταφέρω στον θεατή την αίσθηση της δύναμης και της ευαλωτότητας του νερού, το μυστήριο που κρύβει και την αρμονία που χαρίζει στη ζωή μας.

Advertisement

Η «Σταγόνα» συμβολίζει την αρμονία της φύσης και την αέναη ροή της ζωής. Από ένα τόσο μικρό σημείο γεννιούνται ποτάμια, και από το νερό, το πιο πολύτιμο και όμορφο στοιχείο της φύσης, ξεκινά κάθε ζωή στη γη. Για μένα, αυτό το έργο είναι υπενθύμιση της δύναμης που κρύβεται στα μικρά πράγματα. Η σταγόνα είναι απλή και

ταυτόχρονα ολόκληρος κόσμος. Δείχνει ότι η ζωή, όπως και η φύση, μεγαλώνει και ανθίζει όταν αφήνουμε τα βασικά στοιχεία της να κυλήσουν και να ενωθούν με το σύνολο.

Διαμάντω Μητροπούλου, Ρία ΜΙχελίδη, Μαρίνα Χατζηϊωάννου, Έμιλυ Βαφειά, Σταλώ Χατζηϊωάννου και Κλημεντίνη Βασιλοπούλου
Ηλέκτρα Καλούδη, Μαρίζα Φασιανού και Δήμητρα Λαζαράτου

ΓΗ

Φύλλο ζωής. Φτιαγμένο από το Indian Green μάρμαρο, το «Πράσινο Φύλλο» αντλεί την έμπνευσή του από τα δέντρα, το καταπράσινο της γης και την ίδια τηνπνοή της ζωής. Κάθε καμπύλη και κάθε όψη του

μάρμαρου θυμίζει την αρμονία της φύσης, το οξυγόνο που μας χαρίζει και τη δύναμη που κρύβει η ζωή στα πιο απλά της στοιχεία. Για μένα, αυτό το έργο είναι ένας ύμνος στη φύση, στην αναγέννηση και στη σύνδεση του ανθρώπου με το περιβάλλον. Το πράσινο δεν είναι απλώς χρώμα. Είναι η ίδια η ουσία της ζωής, που μας θυμίζει να αναπνέουμε, να νιώθουμε και να σεβόμαστε το φυσικό κόσμο γύρω μας.

Ρίζες. Φτιαγμένος από το Rosso Lepando μάρμαρο, ο «Κορμός» αποκαλύπτει τη δύναμη και τη σταθερότητα της φύσης μέσα από τις ρίζες του, που κρατούν το δέντρο όρθιο, ακόμη και όταν παραμένουν αόρατες. Το έργο δεν είναι απλώς μια αναπαράσταση δέντρου· είναι μια υπενθύμιση της εσωτερικής μας δύναμης, των ριζών που μας

στηρίζουν στη ζωή και μας επιτρέπουν να παραμένουμε όρθιοι, ακόμα και όταν δεν φαίνεται η υποστήριξη που μας στηρίζει. Για μένα, ο «Κορμός» είναι η σιωπηλή σταθερότητα της φύσης, η αόρατη δύναμη που μας δένει με τον κόσμο γύρω μας και μας δίνει ασφάλεια και ρίζες.

Κάκτος.  Ο «Κάκτος», σύμβολο της γης, ζει και αναπτύσσεται στα πιο σκληρά και αντίξοα εδάφη. Παρά τις δυσκολίες, παραμένει όμορφος, μοναδικός και αρμονικός με τον δικό του τρόπο. Η μορφή του αποτυπώνει τη δύναμη της φύσης, την επιμονή και την ανθεκτικότητα που χρειάζεται για να επιβιώσει σε ακραίες συνθήκες, χωρίς να χάνει την γοητεία και την ουσία του. Για μένα, ο κάκτος είναι υπενθύμιση ότι η ζωή βρίσκει πάντα τρόπους να ανθίσει, ακόμα και εκεί που φαίνεται αδύνατο. Η ομορφιά και η αρμονία δεν εξαρτώνται από το περιβάλλον, αλλά από τη δύναμη και την προσαρμοστικότητα της ίδιας της ύπαρξης.

Πολύχρωμο Λουλούδι. Το «Πολύχρωμο Λουλούδι» ανθίζει μέσα από τη μορφή του και τα πολύχρωμα τζάμια που το συνθέτουν. Το φως που αντανακλούν στο έδαφος γεμίζει τον χώρο με χρώματα, σαν τα συναισθήματά μας να ξεχύνονται στον κόσμο. Κάθε ανταύγεια και κάθε σκιά που δημιουργείται γίνεται μια μικρή ιστορία, μια έκφραση της ζωής που ανθίζει και εξελίσσεται συνεχώς. Για μένα, αυτό το έργο είναι ένας ύμνος στην έκφραση και την ελευθερία των συναισθημάτων. Όπως τα χρώματα διαχέονται γύρω, έτσι και οι

εσωτερικές μας αισθήσεις γίνονται ορατές, αποκαλύπτοντας την πλούσια και πολύπλευρη φύση της ανθρώπινης εμπειρίας.

Ντόρα Πάλλη, Άντζελα Βαγιωνή, Λίτσα Λάβδα, Κλέλια Χατζηϊωάννου και Έρση Τσακίρογλου
Έμιλυ Βαφειά, Χριστιάνα Τσιακανίκα – Κοπελούζου και Αλεξία Τσακανίκα
Ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας Γιάννης Κεφαλογιάννης με την Έμιλυ Βαφειά

ΑΕΡΑΣ

Σύννεφο.  Φτιαγμένο από beige travertine stone, το «Σύννεφο»

αιωρείται πάνω από το έδαφος, φέρνοντας την αίσθηση του αέρα και της ελευθερίας. Η μορφή του παραπέμπει στην πνοή της φύσης, στην αέναη κίνηση των ανέμων και στη διαρκή αλλαγή που χαρακτηρίζει τον ουρανό. Για μένα, αυτό το έργο είναι η ελαφρότητα και η απρόβλεπτη φύση του αέρα. Μια υπενθύμιση ότι, όπως τα σύννεφα, η ζωή μας κινείται, μεταμορφώνεται και δεν μπορεί ποτέ να

περιοριστεί. Αισθάνεσαι πως το έργο δεν αγγίζει μόνο το βλέμμα, αλλά και τον χώρο γύρω του, σαν να πνέει μαζί με τον θεατή.Τα έργα αυτής της έκθεσης γεννήθηκαν από την πέτρα, το μάρμαρο και τα στοιχεία που βρίσκουμε στη γη. Φωτιά, νερό, αέρας και γη αποτυπώνονται μέσα από υλικά και μορφές, αποκαλύπτοντας την

αρμονία, τη δύναμη και την ομορφιά της φύσης. Μέσα από την πέτρα και το μάρμαρο, η ύλημεταμορφώνεται σε ζωή· κάθε γλυπτό φέρνει μαζίτου την ενέργεια και την σύνδεσή μας με τον κόσμο

γύρω μας.