Ιρανικό δικαστήριο καταδίκασε τη Δευτέρα 1η Δεκεμβρίου ερήμην σε φυλάκιση ενός έτους τον σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί για την κατηγορία της «προπαγανδιστικής δραστηριότητας» σε βάρος του κράτους, όπως ανέφερε ο δικηγόρος του.

Το δικαστήριο επέβαλε επίσης στον Παναχί απαγόρευση εξόδου από τη χώρα για δύο χρόνια. Ο Μοσταφά Νιλί είπε ότι πρόκειται να ασκήσει έφεση στην απόφαση.

Advertisement
Advertisement

Ο 65χρονος σκηνοθέτης, που έχει φυλακιστεί δύο φορές στο Ιράν, απέσπασε τον περασμένο Μάιο τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του «Ένα απλό ατύχημα», αλλά και τρία βραβεία στα Gotham Film Awards, Σκηνοθεσίας, Πρωτότυπου Σεναρίου, Διεθνούς Ταινίας, που απονεμήθηκαν στην Νέα Υόρκη, την 1η Δεκεμβρίου. Ο Παναχί, ο οποίος έδωσε το «παρών» στην τελετή απονομής, αφιέρωσε τα βραβεία «σε ανεξάρτητους κινηματογραφιστές στο Ιράν και σε όλο τον κόσμο -κινηματογραφιστές χωρίς υποστήριξη, και κατά καιρούς διακινδυνεύουν τα πάντα, μόνο με την πίστη τους στην αλήθεια και την ανθρωπότητα».

Ο Τζαφάρ Παναχί, που ασκεί εδώ και πολλά χρόνια κριτική στο θεοκρατικό Ιράν, έχει υποστεί αμέτρητες διώξεις από την κυβέρνηση της χώρας του: έχει φυλακιστεί δύο φορές, έχει κάνει απεργία πείνας, έχει αναγκαστεί να πουλήσει το σπίτι του για να πληρώσει την εγγύηση,  επί χρόνια δεν του επιτρεπόταν να ταξιδέψει, και του έχει απαγορευτεί να γυρίζει ταινίες, καθώς αυτές θεωρούνται προπαγάνδα εναντίον του καθεστώτος. Ουδέποτε πτοήθηκε. Μάλιστα, το 2011, η ταινία του «This Is Not a Film» προβλήθηκε στις Κάννες αφού βγήκε λαθραία από το Ιράν σε ένα USB κρυμμένο μέσα σε ένα κέικ.

Το αλληγορικό δράμα «Ένα απλό ατύχημα», που του χάρισε τον Χρυσό Φοίνικα, γυρίστηκε κρυφά από το καθεστώς (πολλές ηθοποιοί μάλιστα εμφανίζονται με ακάλυπτο το κεφάλι τους). Σε αυτό, καταγγέλλει με έμμεσο τρόπο, τους μηχανισμούς καταπίεσης. 

Μετά από ένα ατύχημα με αυτοκίνητο, ένας άντρας αντιλαμβάνεται ότι δίπλα του στέκεται ο βασανιστής του από το μακρινό παρελθόν και τον απαγάγει.  Η πλοκή αυτή δίνει την ευκαιρία στον Παναχί να μιλήσει με οξυδέρκεια, χιούμορ και συγκίνηση για μερικά καυτά και πανανθρώπινα ζητήματα, όπως η εκδίκηση, η έννοια της απονομής δικαιοσύνης, η συγχώρεση και η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Η ταινία, με στοιχεία σουρεαλιστικής μαύρης κωμωδίας αλλά και πολιτικού θρίλερ, χαρακτηρίστηκε ως ένα «μπεκετικό αριστούργημα» και μια «πράξη αντίστασης» γεμάτη ανθρωπιά  -λιτή και συνταρακτική ταυτόχρονα.

Με πληροφορίες από Variety, Hollywood Reporter