Ο σερ Τομ Στόπαρντ, ένας από τους πιο διάσημους και επιδραστικούς Βρετανούς θεατρικούς συγγραφείς, πέθανε σε ηλικία 88 ετών. Ο Στόπαρντ, ο οποίος είχε τιμηθεί με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα για το σενάριο της ταινίας «Ερωτευμένος Σαίξπηρ», «έφυγε ήσυχα στο σπίτι του στο Ντόρσετ, έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του».
«Θα μείνει αξέχαστος για το έργο του, για την ευφυΐα και την ανθρωπιά του, για το χιούμορ, τη γενναιοδωρία του και τη βαθιά αγάπη του για την αγγλική γλώσσα», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το πρακτορείο United Agents. «Ήταν τιμή μας που συνεργαστήκαμε και τον γνωρίσαμε».
— United Agents (@UnitedAgents) November 29, 2025
Από τα πιο γνωστά θεατρικά έργα του είναι «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί», με ήρωες δύο δευτερεύοντες χαρακτήρες του σαιξπηρικού Άμλετ και «Το πραγματικό θέμα» με πρωταγωνιστή έναν θεατρικό συγγραφέα.
Αποτίοντας φόρο τιμής στον «αγαπημένο του θεατρικό συγγραφέα», ο Μικ Τζάγκερ έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Μας αφήνει μια επιβλητική παρακαταθήκη. Θα μου λείπει πάντα».
Ο Στόπαρντ έγραψε πάνω από 30 θεατρικά έργα, κείμενα για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, ενώ υπέγραψε επίσης κινηματογραφικά σενάρια, μεταξύ των οποίων διασκευές των The Russia House του Τζον λε Καρέ, Brazil του Τέρι Γκίλιαμ και Άννα Καρένινα του Τολστόι για την ομότιτλη ταινία του 2012 με πρωταγωνιστές την Κίρα Νάιτλι και τον Τζουντ Λο. Λέγεται ότι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ τον είχε καλέσει εσπευσμένα στο τηλέφωνο, ενώ εκείνος έκανε ντους, για να συζητήσουν ένα πρόβλημα στο σενάριο της Λίστας του Σίντλερ.
Ανήκε σε εκείνη τη σπάνια κατηγορία δημιουργών που απέκτησαν δικό τους επίθετο- το «Stoppardian»- στο Oxford English Dictionary, όρος που περιγράφει τη γλωσσική δεξιοτεχνία στην υπηρεσία φιλοσοφικών ιδεών.
Το 2020 παρουσίασε το κύκνειο άσμα του, το ημιαυτοβιογραφικό «Leopoldstadt», που διαδραματίζεται στη εβραϊκή συνοικία της Βιέννης στις αρχές του 20ού αιώνα, το οποίο του χάρισε βραβείο Olivier και τέσσερα βραβεία Tony. Στο έργο έπαιζε ο Εντ, ο ένας από τους τέσσερις γιους του.
Γεννημένος ως Τόμας Στράουσλερ στην Τσεχοσλοβακία, αναγκάστηκε ως παιδί να εγκαταλείψει την πατρίδα του κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής και βρήκε καταφύγιο στη Βρετανία. Αργότερα έμαθε από συγγενείς ότι και οι τέσσερις παππούδες του ήταν εβραϊκής καταγωγής και ότι όλοι είχαν χάσει τη ζωή τους σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος στο Μπρίστολ το 1954, πριν γίνει θεατρικός κριτικός και γράψει έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
«Ήθελα να γίνω σπουδαίος δημοσιογράφος», είχε πει, σύμφωνα με το Reuters. «Η πρώτη μου φιλοδοξία ήταν να βρίσκομαι ξαπλωμένος στο πάτωμα ενός αφρικανικού αεροδρομίου με τις σφαίρες του πολυβόλου να περνούν πάνω από τη γραφομηχανή μου. Αλλά δεν ήμουν και πολύ καλός ρεπόρτερ. Ένιωθα ότι δεν είχα το δικαίωμα να κάνω στον κόσμο ερωτήσεις. Πάντα πίστευα ότι θα μου πέταγαν την τσαγέρα ή θα καλούσαν την αστυνομία».
Η καριέρα του ως θεατρικού συγγραφέα απογειώθηκε στη δεκαετία του 1960, όταν το Rosencrantz and Guildenstern Are Dead έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου. Αργότερα ανέβηκε στο National Theatre –ο 29 ετών Στόπαρντ ήταν ο νεότερος συγγραφέας έργο του οποίου ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας– και στο Μπρόντγουεϊ. Το εξαιρετικό «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί» απέσπασε πλήθος διακρίσεων, μεταξύ των οποίων και τέσσερα βραβεία Tony το 1968.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του έλαβε αναρίθμητες τιμές και διακρίσεις, ανάμεσά τους και τον τίτλο του ιππότη από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ το 1997 για την προσφορά του στη λογοτεχνία.
Με πληροφορίες από Reuters, BBC, Guardian
