Σοκ προκαλούν οι μαρτυρίες του Αλόν Οχέλ σχετικά με τα δύο χρόνια που πέρασε όμηρος της Χαμάς μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Μιλώντας στο Channel 12, περιέγραψε πως για ενάμιση χρόνο είχε τα πόδια του μόνιμα δεμένα με αλυσίδες, κατηγορώντας όσους τον κρατούσαν ότι τον αντιμετώπιζαν «σαν μαϊμού».
«Έτρωγα σαν σκύλος. Δεν είσαι άνθρωπος, είσαι ζώο. Ακόμα και στη φυλακή, υπάρχει ένα σύστημα. Εγώ δεν ήμουν στη φυλακή, ήμουν σε αιχμαλωσία. Είναι τρελοί άνθρωποι. Αν δεν είσαι ψυχικά δυνατός, μπορείς να τρελαθείς» θυμήθηκε ο Οχέλ, περιγράφοντας το περιβάλλον της αιχμαλωσίας.
Όπως είπε, οι απαγωγείς τους άφηναν επίτηδες νηστικούς, παρότι ήξεραν ότι υπήρχε φαγητό διαθέσιμο. Σε κάποια φάση, το μοναδικό που του επέτρεπαν να φάει ήταν αποξηραμένες χουρμάδες. «Συνηθίζεις την πείνα, τους πόνους στο σώμα σου όλη την ώρα», εξήγησε, συμπληρώνοντας ότι περνούσε «ώρες ξαπλωμένος σαν πτώμα».
Ο νεαρός Ισραηλινός μίλησε και για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσε να στηρίξει τον εαυτό του, περιγράφοντας ότι τις νύχτες μιλούσε νοερά στη μητέρα του: «Της μιλούσα τη νύχτα. “Όλα είναι εντάξει, είμαι ζωντανός”, της έλεγα έτσι, δυνατά. Ήξερα ότι αυτό έπρεπε να κάνω, να μιλήσω στη μαμά μου, για να με νιώσει, ίσως».
Σεξουαλική παρενόχληση
Ο Οχέλ αποκάλυψε επίσης ότι οι άνδρες της Χαμάς, εκτός από το ότι «παίζουν με το φαγητό», τον παρενοχλούσαν σεξουαλικά. Ανέφερε ένα περιστατικό στο ντους: «Πας στο ντους και ο τρομοκράτης έρχεται να σου βάλει σαμπουάν. Βάζει σαμπουάν στο χέρι του και αρχίζει να σε σαπουνίζει στο ντους. Σε αγγίζει». Όπως είπε, προσπάθησε να απομακρυνθεί, λέγοντάς του ότι μπορούσε να πλυθεί μόνος του, αλλά εκείνος επέμεινε: «Είπε ότι ήταν σημαντικό για αυτόν να πλυθώ καλά, για να μην πάθω εξανθήματα. Ευτυχώς, η σεξουαλική κακοποίηση δεν προχώρησε περαιτέρω».
https://twitter.com/Israel/status/1995728272005492965
Η αρπαγή
Θυμούμενος τη στιγμή της απαγωγής του, περιέγραψε πως «με πέταξαν σαν σακί πατάτες στο φορτηγάκι». Βρισκόταν σε σοκ και προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει. «Είδα κάποιον να πηδάει από το φορτηγάκι και τον έσπασαν στο ξύλο. Είπα στον εαυτό μου: “Ό,τι και να γίνει, επιλέγω τη ζωή”».
Όπως ανέφερε, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είχαν περάσει τα σύνορα: «Άρχισαν να οδηγούν και σε λίγα δευτερόλεπτα ήμασταν στη Γάζα. Ήμουν σε κατάσταση σοκ. Περάσαμε μια πύλη και, μπαμ, Γάζα. Λες “γαμώτο, πού είναι η πολεμική αεροπορία; Τι συμβαίνει;”». Εκείνη την ώρα αιμορραγούσε έντονα, με «τα μαλλιά γεμάτα τσιμέντο» από το καταφύγιο όπου κρυβόταν, και δεν μπορούσε να δει «λόγω τρελού πόνου στο κεφάλι, τον ώμο και το μάτι».
Ο Οχέλ περιέγραψε και τη στιγμή που έφτασαν σε νοσοκομείο στη Γάζα, όπου τους περίμενε ένα πλήθος γεμάτο εχθρική διάθεση: «Δεν μπορείς να τους αποκαλέσεις αμέτοχους. Όλοι εκεί είναι εμπλεκόμενοι». Όπως είπε, του έβγαλαν τα ρούχα για να βεβαιωθούν ότι δεν υπήρχαν άλλοι όμηροι ανάμεσά τους, ενώ εκείνος τους φώναζε πως δεν μπορούσε να δει.
Αναφέρθηκε και στη “θεραπεία” που τους έκαναν οι τρομοκράτες, την οποία χαρακτήρισε «εξευτελιστική»: «Τους ομήρους τους έραψαν χωρίς αναισθησία και μας απαγόρευαν να φωνάζουμε ή να μιλάμε». Για τις πρώτες δύο εβδομάδες, όπως είπε, κανείς δεν μιλούσε: «Καθόμουν εκεί με ανθρώπους και δεν είχα ιδέα ποιοι ήταν. Σε απομακρύνουν από τη ζωή σε μια στιγμή. Είμαι 22 ετών. Τι ξέρω για τη ζωή; Με απομάκρυναν από την πραγματικότητα και με έβαλαν στην κόλαση σε ένα δευτερόλεπτο».
