Το Διεθνές Παγκόσμιο με μία απόφαση που εξέδωσε τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου, δικαίωσε τον Μαυρίκιο σε μία μακρά διαμάχη περί αποικιοκρατίας για τα νησιά Chagos, λέγοντας ότι ο χειρισμός της Βρετανίας και ο εκτοπισμός νησιωτών από το αρχιπέλαγος του Ινδικού Ωκεανού ήταν παράνομος.
Αφού ανέλαβε την κυριότητα των συγκεκριμένων νησιών, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Βρετανία εκτόπισε περίπου 2.000 κατοίκους στον Μαυρίκιο και στις Σεϋχέλλες, ώστε να μείνει ελεύθερος χώρος για την στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στο νησί Ντιέγκο Γκαρσία.
Με την μη-δεσμευτική, συμβουλευτική απόφαση, το ανώτατο δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών για διαφορές μεταξύ των κρατών αποφάνθηκε ότι η απομάκρυνση των κατοίκων από τα νησιά αυτά, με παρέμβαση της Βρετανίας το 1968, δεν ήταν νόμιμη και ότι η Βρετανία θα έπρεπε να εγκαταλείψει την περιοχή που κατέλαβε «όσο το δυνατόν συντομότερα».
Διαβάζοντας ενώπιον ακροατηρίου μια περίληψη της απόφασης του 14μελούς δικαστηρίου, ο προεδρεύων δικαστής Abdulqawi Yusuf δήλωσε ότι η Βρετανία «έχει την υποχρέωση να θέσει τέρμα στην (αυθαίρετη) διοίκηση των νήσων Chagos το συντομότερο δυνατό».
Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ζήτησε από το δικαστήριο τον Φεβρουάριο του 2017 να εξετάσει, εάν η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί νόμιμα.
Κατά την ακροαματική διαδικασία, ο Μαυρίκιος δήλωσε ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το απομακρυσμένο αρχιπέλαγος για να κερδίσει την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας απο-αποικιοποίησης. Η Βρετανία υποστήριξε ότι ο Μαυρίκιος εγκατέλειψε τα νησιά οικειοθελώς.
Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η συμφωνία μεταξύ Βρετανίας και Μαυρίκιου τότε δεν είχε «βασιστεί στην ελεύθερη και γνήσια έκφραση της βούλησης των ενδιαφερομένων» και έτσι δεν συμμορφώνεται με τα πρότυπα αυτοδιάθεσης των Ηνωμένων Εθνών.
ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ…
