Η τίγρης της Τασμανίας ήταν ένα μαρσιποφόρο ζώο που έμοιαζε με λύκο και το μοναδικό ιθαγενές αρπακτικό της Αυστραλίας.
Η τελευταία τίγρης της Τασαμανίας πέθανε σε ζωολογικό κήπο του Χόμπαρτ το 1936, με το αρπακτικό να είναι είδος υπό εξαφάνισης λόγω του κυνηγιού, σε μια προσπάθεια να προστατευθεί η αναπτυσσόμενη κτηνοτροφική βιομηχανία της Τασμανίας.
Ωστόσο, η πρόσφατη εξαφάνισή του το καθιστά ιδανικό υποψήφιο για «επανεμφάνιση», σύμφωνα με την Colossal Biosciences, την εταιρεία με έδρα το Ντάλας που βρίσκεται πίσω από την προσπάθεια, όπως αναφέρει σχετικά το Sky News.
Η Colossal έχει ανακοινώσει στο παρελθόν σχέδια να χρησιμοποιήσει τις τελευταίες εξελίξεις στην επεξεργασία γονιδίων και την αναπαραγωγική βιολογία, για να επαναφέρει τα μαλλιαρά μαμούθ και ακόμη και το Ντόντο, θρυλικό πτηνό.
«Τα δείγματα του θυλακίνου που χρησιμοποιήθηκαν για το νέο γονιδίωμα αναφοράς μας είναι από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία δείγματα με τα οποία έχει συνεργαστεί η ομάδα μου» ανέφερε η επικεφαλής της έρευνας για την τίγρη της Τασμανίας.
«Είναι σπάνιο να έχεις ένα δείγμα που σου επιτρέπει να διευρύνεις το φάκελο των μεθόδων αρχαίου DNA σε τέτοιο βαθμό».
Οι περισσότερες προσπάθειες ανακατασκευής του γενετικού κώδικα ειδών, που έχουν εξαφανιστεί προ πολλού, «ακυρώνονται» από το γεγονός ότι το DNA είναι εύθραυστο και διασπάται με την πάροδο του χρόνου.
Όμως ένα δείγμα 108 ετών που διατηρήθηκε σε αλκοόλη σε μουσείο της Μελβούρνης επέτρεψε στην ομάδα να εξάγει μια αλληλουχία DNA του θυλακίνου, η οποία, όπως υποστηρίζουν, είναι κατά 99,9% ίδια με την αρχική.
Κατάφεραν μάλιστα να εξάγουν και πιο εύθραυστα μόρια RNA από το δείγμα. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να δει ποια από τα γονίδια του θυλακίνου εκφράζονταν σε ορισμένους ιστούς.
«Είναι σπάνιο να έχεις ένα δείγμα που σου επιτρέπει να διευρύνεις το φάκελο των μεθόδων αρχαίου DNA σε τέτοιο βαθμό».
Οι περισσότερες προσπάθειες ανακατασκευής του γενετικού κώδικα ειδών, που έχουν εξαφανιστεί προ πολλού, «ακυρώνονται» από το γεγονός ότι το DNA είναι εύθραυστο και διασπάται με την πάροδο του χρόνου.
Όμως ένα δείγμα 108 ετών που διατηρήθηκε σε αλκοόλη σε μουσείο της Μελβούρνης επέτρεψε στην ομάδα να εξάγει μια αλληλουχία DNA του θυλακίνου, η οποία, όπως υποστηρίζουν, είναι κατά 99,9% ίδια με την αρχική.
Κατάφεραν μάλιστα να εξάγουν και πιο εύθραυστα μόρια RNA από το δείγμα. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να δει ποια από τα γονίδια του θυλακίνου εκφράζονταν σε ορισμένους ιστούς.
