Αν εσείς και ο καλύτερός σας φίλος λατρεύετε να γελάτε με τις ίδιες κωμικές σειρές, ταινίες ή να δακρύζετε κατά τη διάρκεια των ίδιων ντοκιμαντέρ, η επιστήμη λέει ότι αυτό δεν είναι σύμπτωση.
Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι των οποίων ο εγκέφαλος αντιδρά με παρόμοιο τρόπο στα ίδια βίντεο είναι πιο πιθανό να δημιουργήσουν διαρκείς φιλίες. Ερευνητές στο UCLA και το Dartmouth παρακολούθησαν μια ομάδα φοιτητών MBA από την άφιξή τους στην πανεπιστημιούπολη.
Πριν οι φοιτητές έχουν την ευκαιρία να συναναστραφούν, 41 από αυτούς παρακολούθησαν μια σειρά από αποσπάσματα ταινιών – που κυμαίνονταν από κωμωδίες και συζητήσεις μέχρι ντοκιμαντέρ για τη φύση – ενώ βρίσκονταν μέσα σε έναν λειτουργικό σαρωτή μαγνητικής τομογραφίας ή fMRI.
Στη συνέχεια, όπως αναφέρει το Newsweek, οι επιστήμονες παρακολούθησαν τα κοινωνικά δίκτυα των φοιτητών για τους επόμενους οκτώ μήνες. Είναι εντυπωσιακό ότι όσοι επεξεργάστηκαν τα βίντεο με παρόμοιο τρόπο ήταν σημαντικά πιο πιθανό να γίνουν φίλοι αργότερα και να έρθουν πιο κοντά με την πάροδο του χρόνου, σε σύγκριση με συνομηλίκους των οποίων ο εγκέφαλος αντέδρασε διαφορετικά.
«Τα τρέχοντα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα άτομα που επεξεργάζονται οπτικοακουστικές ταινίες με παρόμοιο τρόπο είναι εξαιρετικά πιθανό να γίνουν φίλοι στο μέλλον και να αναπτύξουν πιο στενούς κοινωνικούς δεσμούς με την πάροδο του χρόνου», έγραψαν οι ερευνητές στην εργασία.
Οι ομοιότητες δεν αφορούν απλώς κοινά γούστα σε εκπομπές ή αθλήματα, αλλά τα ευρήματα υποδηλώνουν βαθύτερες ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλός μας ερμηνεύει τον κόσμο και μπορεί να εξηγούν γιατί ορισμένες φιλίες διαρκούν ενώ άλλες ξεθωριάζουν.
Πέρα από την «θεωρία» του birds of a feather flock together
Η φιλία εξηγείται εδώ και καιρό από την ομοφιλία (ή καλύτερα ομοφροσύνη)—την ιδέα ότι «τα πουλιά ενός φτερού συναθροίζονται». Οι άνθρωποι δηλ, συχνά συνδέονται μέσω κοινών υποβάθρων, δημογραφικών στοιχείων ή χόμπι. Αλλά τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν κάτι βαθύτερο: οι φιλίες μπορεί να έχουν τις ρίζες τους σε κοινούς τρόπους αντίληψης και κατανόησης του κόσμου.
Οι περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με το συναίσθημα, την προσοχή και την παραγωγή νοήματος —συμπεριλαμβανομένου του κογχομετωπιαίου φλοιού (ο οποίος επεξεργάζεται την υποκειμενική αξία), της γωνιακής έλικας και του μέσου προμετωπιαίου φλοιού— έδειξαν τις ισχυρότερες ομοιότητες μεταξύ των ανθρώπων που αργότερα ήρθαν κοντά.
Οι συγγραφείς έγραψαν ότι τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι «οι προϋπάρχουσες ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ερμηνεύουν, δίνουν προσοχή και ανταποκρίνονται συναισθηματικά στο περιβάλλον τους είναι πρόδρομοι μελλοντικής φιλίας και αυξημένης κοινωνικής εγγύτητας».
Φιλίες που αντέχουν
Το αποτέλεσμα δεν αφορούσε μόνο τις αρχικές σπίθες μιας φιλίας.
Oι φοιτητές των οποίων τα νευρωνικά πρότυπα ευθυγραμμίστηκαν ήταν όχι μόνο πιο πιθανό να γίνουν φίλοι, αλλά και πιο πιθανό να παραμείνουν κοντά μήνες αργότερα.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ενώ ορισμένες φιλίες δημιουργούνται από την ευκολία – όπως το να κάθονται δίπλα σε κάποιον στην τάξη – βαθύτεροι, πιο μακροχρόνιοι δεσμοί μπορεί να πηγάζουν από αυτή τη νευρωνική συμβατότητα. Οι φιλίες που γεννήθηκαν λόγω περιστάσεων συχνά ξεθώριαζαν, ενώ εκείνες που βασίζονταν σε κοινές εγκεφαλικές αντιδράσεις παρέμειναν.
