Οι σχέσεις που δημιουργούν οι θυληκοί ορεινή γορίλες είναι πιο σημαντικές από ό,τι είχε προηγουμένως κατανοηθεί, σύμφωνα με νέα έρευνα από τη Ρουάντα που δείχνει ότι όταν ένας από αυτούς τους κοινωνικούς μεγάλους πιθήκους μετακινείται σε μια νέα ομάδα, θα αναζητήσει και θα ενωθεί με μια άλλη θηλυκή που ήδη γνωρίζει.
Οι επιστήμονες βάσισαν την έρευνα σε 20 χρόνια δεδομένων που καλύπτουν πολλαπλές ομάδες γορίλων στο Εθνικό Πάρκο Ηφαιστείων, στη Ρουάντα. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ακόμη και όταν δύο θηλυκά ήταν χωριστά για πολλά χρόνια, ένας νεοφερμένος γορίλας θα προσπαθούσε να ενωθεί με μια θηλυκή με την οποία είχε δημιουργήσει μια προηγούμενη σχέση.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο Royal Society Journal Proceedings B και στα οποία αναφέρεται το BBC, δείχνουν πόσο σημαντική είναι η σχέση μεταξύ δύο θηλυκών στην κοινωνία των γορίλων. «Επιστημονικά, δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για «φιλία»», εξήγησε η επικεφαλής διδακτορική ερευνήτρια Victoire Martignac, από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. «Αλλά δείχνουμε εδώ ότι αυτές οι σχέσεις του ίδιου φύλου έχουν πραγματικά σημασία».
Η μετακίνηση σε διαφορετικές ομάδες είναι το κλειδί για τη διαμόρφωση της κοινωνικής δομής των ζώων. Είναι κάτι που κάνουν τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά – τα θηλυκά μερικές φορές μετακινούνται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Αυτή η διασπορά, όπως είναι γνωστή, παίζει ρόλο στην αποφυγή της ενδογαμίας, στην εξάπλωση της γονιδιακής ποικιλομορφίας και στη διαμόρφωση των κοινωνικών σχέσεων.
«Στην άγρια φύση είναι πολύ σημαντικό», εξήγησε η κα Martignac. «Αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να μελετηθεί, επειδή μόλις τα άτομα εγκαταλείψουν μια ομάδα, είναι δύσκολο να τα παρακολουθήσει κανείς».
Σε συνεργασία με το Dian Fossey Gorilla Fund, σε μια τοποθεσία που παρακολουθείται από το 1967, η Martignac και οι συνάδελφοί της κατάφεραν να παρακολουθήσουν αυτές τις κινήσεις. Εξετάζοντας πληροφορίες δεκαετιών για τη ζωή των ζώων, οι επιστήμονες παρακολούθησαν τις «διασπορές» 56 θηλυκών ορεινών γορίλων – εξετάζοντας σε ποια νέα ομάδα επέλεξαν να ενταχθούν και γιατί.
Οι γορίλες απέφευγαν ομάδες που είχαν αρσενικά με τα οποία ήταν πιθανό να είναι συγγενείς, αλλά η παρουσία θηλυκών που γνώριζαν επίσης «είχε μεγάλη σημασία», εξήγησε η Martignac. Τα θηλυκά έλκονταν από τους «φίλους» τους, ακόμα κι αν τα ζώα ήταν χωριστά για πολλά χρόνια. Συχνά έλκονταν από μια ομάδα με θηλυκά με τα οποία είχαν μεγαλώσει, ακόμα κι αν αυτό συνέβαινε πριν από πολλά χρόνια. Αναζητούσαν επίσης άτομα με τα οποία είχαν δημιουργήσει κοινωνική σύνδεση – ίσως έπαιζαν και αλληλεπιδρούσαν – πρόσφατα.
Η Martignac εξήγησε ότι οι γορίλες θα επένδυαν σε αυτές τις σχέσεις επειδή προσφέρουν βασικά κοινωνικά οφέλη. «Οι νεοαφιχθέντες συνήθως ξεκινούν από το κάτω μέρος της κοινωνικής ιεραρχίας», είπε. «Τα θηλυκά που είναι ενταγμένα σε μια ομάδαμπορεί να είναι αρκετά επιθετικά απέναντί τους, επειδή είναι δυνητικά ανταγωνιστές».
Η μετακίνηση είναι κάτι που είναι επίσης κρίσιμο για τη διαμόρφωση της ανθρώπινης κοινωνίας. Και οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη των ριζών της σε άλλους μεγάλους πιθήκους μπορεί να ρίξει φως στις εξελικτικές κινητήριες δυνάμεις πίσω από αυτήν. «Η μετακίνηση είναι ένα τεράστιο μέρος του τρόπου που ζούμε», είπε η Martignac αλλά δεν είναι σταθερές. «Έτσι, παρατηρούμε τα πιο κοντινά μας εξελικτικά ξαδέρφια».
Αυτή η νέα εικόνα για την κοινωνική ζωή των γορίλων, πρόσθεσε, «επαναπροσδιορίζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε τις κοινωνικές σχέσεις μεταξύ γυναικών…Είναι πολύ πιο σημαντικές για αυτά τα ζώα από ό,τι νομίζαμε παλιά».
