Μια πρωτόγνωρη εμπειρία έζησαν δεκάδες παιδιά στην Περιφέρεια Ροστόφ, κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία. Όμως δεν επρόκειτο για μια απλή κατασκήνωση διακοπών: οι συμμετέχοντες φόρεσαν στολές παραλλαγής, πήραν στα χέρια τους όπλα –πραγματικά και ψεύτικα– και εκπαιδεύτηκαν σε στρατιωτικά γυμνάσια υπό τις οδηγίες βετεράνων του πολέμου στην Ουκρανία.
Συνολικά 83 παιδιά, ηλικίας από 8 έως 17 ετών, έκαναν πορεία κατά μήκος του ποταμού Ντον, τρέχοντας και σέρνοντας τα κορμιά τους στην άμμο και στο νερό, σε μια «διαδρομή μάχης» που θύμιζε πεδίο εκπαίδευσης στρατού.
«Το πιο ωραίο ήταν όταν ρίξαμε χειροβομβίδες και κάναμε εικονικούς πυροβολισμούς», είπε χωρίς δισταγμό ο 8χρονος Ιβάν Γκλουσένκο, από τους μικρότερους της ομάδας.
Πίσω από την πρωτοβουλία βρίσκονται οι Κοζάκοι της περιοχής, που έχουν αναλάβει να προετοιμάζουν τους νέους για ενδεχόμενη στρατιωτική καριέρα. «Θέλω να υπηρετήσω τη χώρα μου και να είμαι πιστός μέχρι τέλους», τόνισε ο Αντόν, ένας από τους μεγαλύτερους μαθητές.
Άλλοι μαθητές είδαν την εμπειρία ως πρόκληση. «Μου έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσω τα όριά μου και να καταλάβω πόσο ισχυρή είναι η θέλησή μου», ανέφερε ο Νταβίντ.
Πατριωτική διαπαιδαγώγηση ή κατήχηση;
Οι αρχές στη Μόσχα θεωρούν τέτοιες δραστηριότητες εργαλείο «υγιούς πατριωτισμού» και μέσο ενίσχυσης της εθνικής ανθεκτικότητας. Ωστόσο, ανεξάρτητες οργανώσεις για τα δικαιώματα του παιδιού –όπως η «Ne Norma»– καταγγέλλουν πως πρόκειται για προπαγάνδα που μετατρέπει την εκπαίδευση σε στρατιωτική κατήχηση, ακόμα και με μαθήματα κατασκευής drones μέσα στα σχολεία.
Ένας από τους εκπαιδευτές, ο Αλεξάντρ Σόπιν, στρατιώτης τραυματισμένος στην Ουκρανία, συμμετείχε μαζί με την κόρη του. «Μου αρέσει να μεταδίδω την εμπειρία μου. Βλέπεις πώς μέσα από τέτοιες ασκήσεις χτίζεται μια αίσθηση οικογένειας», είπε.
Η κόρη του, όπως ανέφερε, δυσκολεύτηκε, αλλά απόλαυσε την ομαδικότητα: «Το να τρέχει με την ομάδα της και να μην την απογοητεύει, αυτό είναι που της άρεσε».
Μετά το τέλος της εκπαίδευσης, πολλά παιδιά ήταν ενθουσιασμένα. «Σχεδόν πέθανα!» φώναξε μια έφηβη, ενώ η φίλη της την αγκάλιαζε λέγοντας: «Το κάναμε τρεις φορές!».
«Εδώ τα παιδιά αποκτούν κατανόηση και γνώση», σχολίασε ο εκπαιδευτής Βλαντίμιρ Γιανένκο. «Και σίγουρα προτιμούν να είναι εδώ, παρά να χάνουν τον χρόνο τους στις γειτονιές».
