Όταν ένας πύραυλος έπεσε σε ένα από τα κατοικημένα κτίρια στην πολιορκημένη πόλη της Μαριούπολης της Ουκρανίας, στις αρχές Μαρτίου, η 14χρονη Καρίνα Ιβασσένκο έβγαλε ένα στυλό και ένα σημειωματάριο και άρχισε να ζωγραφίζει.
Ζώντας εν μέσω βομβαρδισμών μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, η Ιβασσένκο είπε ότι το σχέδιο και η ζωγραφική όχι μόνο την βοήθησαν στο να αποσπάσουν την προσοχή της από τον πόλεμο αλλά σύντομα έγιναν ο μόνος μηχανισμός επιβίωσής της.
«Ζωγράφισα τους φόβους μου. Φοβόμουν τον πόλεμο. Φοβόμουν τους πυροβολισμούς στους δρόμους. Καθόμασταν στο υπόγειο και όλοι οι τοίχοι έτρεμαν», είπε η Ιβασσένκο στο Reuters σε συνέντευξή την Τρίτη.
Μαζί με τους γείτονές τους, η Ιβασσένκο και η οικογένειά της βρήκαν καταφύγιο στο υπόγειο του διαμερίσματός τους για σχεδόν δύο εβδομάδες. Μετά διέφυγαν στην Πολωνία.
Μέσα στον θόρυβο των σειρήνων αεροπορικής επιδρομής, τα αεροπλάνα που πλησίαζαν και τους βομβαρδισμούς, η Ιβασσένκο βρήκε καταφύγιο και στην τέχνη της.
Στα σχέδιά της, η Ιβασσένκο απεικόνιζε τον εαυτό της ως χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων, εκφράζοντας τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις εμπειρίες της. Μερικές από τις εικονογραφήσεις της λένε για τους ήχους που άκουγε, ενώ άλλες απεικονίζουν σκηνές της καθημερινής ζωής στην Ουκρανία.
Σχεδόν 5.000 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων περίπου 210 παιδιά, σκοτώθηκαν στην πόλη Μαριούπολη της νότιας Ουκρανίας από τότε που οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να την πολιορκούν, δήλωσε εκπρόσωπος του δημάρχου τη Δευτέρα. Το Reuters δεν μπόρεσε να επαληθεύσει αυτά τα στοιχεία.
Η Ιβασσένκο, η μητέρα, η γιαγιά και ο παππούς της ήταν μεταξύ εκείνων που κατάφεραν να διαφύγουν από τη Μαριούπολη και να φτάσουν στην ασφάλεια της πολωνικής πόλης της Κρακοβίας. Ο πατέρας της Ιβασσένκο, ωστόσο, έπρεπε να μείνει πίσω.
Για πρώτη φορά εδώ και λίγο καιρό, το αίσθημα ασφάλειας έχει επιστρέψει και «δεν χρειάζεται πλέον να ζωγραφίζω», λέει η Ιβασσένκο.
ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ
