Χριστός Ανέστη!
Ανάσταση σημαίνει ελπίδα. Η ζωή νικά τον θάνατο, η αφθαρσία νικά τη φθορά, η αισιοδοξία νικά την απαισιοδοξία.
Ανάσταση σημαίνει φως. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στον περίφημο Αναστάσιμο Κανόνα του γράφει: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια». Όλα τώρα είναι γεμάτα από φως. Και ο ουρανός και η γη και τα ευρισκόμενα κάτω από τη γη.
«Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος»! Ο Χριστός έχει αναστηθεί. Παντοτινή χαρά για τους ανθρώπους.
Η Ανάσταση είναι η κορυφαία εκκλησιαστική εορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ίσως άλλες Χριστιανικές Ομολογίες να εντυπωσιάζονται περισσότερο από την Ενανθρώπηση του Κυρίου, τα Χριστούγεννα. Οι Ορθόδοξοι πανηγυρίζουμε τα Χριστούγεννα, αλλά συγκινούμαστε ιδιαιτέρως από τη Σταύρωση και την Ανάσταση. Το μήνυμα της Ορθοδοξίας είναι Σταυροαναστάσιμο. Ας μην απογοητευόμαστε. Μετά την κάθε Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση. Αρκεί να το πιστέψουμε.
Η Ανάσταση είναι το μήνυμα που έδινε ελπίδα στους Έλληνες σε κάθε δύσκολη στιγμή. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όταν ακουγόταν η ευχή «Χριστός Ανέστη», οι υπόδουλοι έλεγαν από μέσα τους και τη μυστική ευχή: Και το Γένος θα αναστηθεί!. Το Αναστάσιμο μήνυμα μετέδωσαν, ο καθένας με τον τρόπο του, οι κληρικοί και οι λόγιοι της περιόδου εκείνης, οι οποίοι συντηρούσαν τη Μεγάλη Ιδέα. Η Ανάσταση ήταν η κινητήρια δύναμη των δεκάδων απελευθερωτικών κινημάτων πριν από το 1821. Την Ανάσταση κήρυττε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός με τη διπλή προτροπή: Πρώτον: Μείνετε Ορθόδοξοι, μην τουρκέψετε. Και δεύτερον: Θα έλθει το ποθούμενον, η απελευθέρωση!
Το Πάσχα των Ελλήνων εντυπωσίασε τον γνωστό Δανό συγγραφέα και «παραμυθά», τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Βρέθηκε στην Αθήνα το Πάσχα του 1841 και κατέγραψε ως εξής τις εντυπώσεις του από τον εκκλησιαστικό εορτασμό της Αναστάσεως και τα πασχαλινά έθιμα των Αθηναίων:
«Μπορεί κανείς με το δίκιο του να πει πως όλα ήταν μόνο μία τελετή, και ακόμη πως ήταν η ανθρώπινη χαρά για τη νηστεία που πέρασε και γιατί τώρα πια μπορούσαν να φάνε το αρνί, να πιούνε το κρασί τους, που τούς έδινε τόσο κέφι.
Αυτή η σκέψη μπορεί να ικανοποιεί άλλους, εγώ όμως πιστεύω πως ήταν κάτι παραπάνω: Μία αληθινή, μία μεγάλη θρησκευτική έξαρση. Ο Χριστός ζούσε στις σκέψεις και στα χείλια τους. Το «Χριστός Ανέστη» δεν ήταν σαν μήνυμα για ένα παλιό γεγονός. Όχι, ήταν σαν να αναστήθηκε την ίδια αυτή νύχτα στη χώρα αυτή. Ήταν σαν να έφτασε το μήνυμα την ώρα αυτή στα αυτιά τους» .
Μακάρι να φτάσει και σήμερα σε όλους το πάντα επίκαιρο μήνυμα της Αναστάσεως. Χρειαζόμαστε ελπίδα, χρειαζόμαστε φως. Μακάρι η Ανάσταση του Κυρίου να μεταδώσει ένα άγγελμα ειρήνης σε όλη την Ανθρωπότητα.
«Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί. Πάσχα Κυρίου Πάσχα»!