Τον Φεβρουάριο του 2022, όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συνεδρίασε για την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, όπως ήταν επόμενο το ρωσικό κράτος ως μόνιμο μέλος του έχοντας το δικαίωμα της αρνησικυρίας (veto) ”έριξε τη διαδικασία στα βράχια” με συνέπεια εν τέλει να μην βγει ψήφισμα καταδίκης.
Μετά από 20 μήνες ακριβώς και την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, προχθές η Ρωσία για μία ακόμα φορά αποδείχθηκε πολύ κατώτερη του θεσμικού ρόλου της και αντέδρασε συνεργαζόμενη με τις χώρες που πρόσκεινται στην ατζέντα της, με συνέπεια να μην εκδοθεί κείμενο καταδίκης εναντίον των ισλαμιστών τρομοκρατών.
Είναι γεγονός ότι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, όπως και το ΝΑΤΟ, επιβάλλεται να εξετάσουν εξαρχής βασικά άρθρα της καταστατικής δομής και των οργάνων τους, εάν θέλουν να έχουν ουσιαστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις και τη διεθνή διπλωματία. Ωστόσο, το παρόν άρθρο δεν θα εστιάσει στο τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει στα Ηνωμένα Έθνη, αλλά με αφορμή τη χθεσινή απόφαση να σκιαγραφήσει το λόγο της επίθεσης της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, που μόνο προσχηματικά μπορεί να αποδοθεί στο Παλαιστινιακό ζήτημα.
Όπως αναφέρουν ειδικοί πολιτικοί επιστήμονες και διπλωμάτες, το Παλαιστινιακό εδώ και αρκετά χρόνια έως ακόμα και δεκαετίες όχι μόνο έχει πάψει να συνιστά κεντρικό ζήτημα για την πλειονότητα των αραβικών κρατών, αλλά μετατράπηκε και σε βάρος μετά την εμφάνιση των τρομοκρατικών οργανώσεων που το εκμεταλλεύτηκαν, κατά τρόπο ώστε ένα ζήτημα με εθνικά χαρακτηριστικά να μετατραπεί σε όχημα αποσταθεροποίησης της ανατολικής περιφέρειας. Και από ό,τι φαίνεται, ο τρόπος που πλέον η πλειοψηφία των αραβικών χωρών αντιλαμβάνεται το Παλαιστινιακό καθιστά την Τουρκία, που δεν έχασε καθόλου χρόνο, την πλέον σημαντική πολιτική συνιστώσα του μουσουλμανικού αναθεωρητισμού στην περιοχή και τον κύριο υποστηρικτή των παλαιστινιακών τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως είναι η Χαμάς. Στο ίδιο φυσικά μοτίβο με την Τουρκία κινείται για τους δικούς του λόγους το Ιράν, που μέσω της Χεζμπολάχ του Λιβάνου πυροδοτεί την ένταση στην ευρύτερη περιοχή, και με προσχηματικό γνώμονα το εν λόγω ζήτημα πιέζει αφόρητα το Ισραήλ από το Βορρά και όχι μόνον.
Δεδομένου του αποσταθεροποιητικού χαρακτήρα του, το Παλαιστινιακό έχει ουσιαστικά περιθωριοποιηθεί ως κεντρικό θέμα για την πλειοψηφία των Αράβων, και αυτό φαίνεται εκτός των παραπάνω και από το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι όχι μόνο δεν ενεργούν σε ενιαίο πλαίσιο, αλλά έχουν διασπαστεί σε τέτοιο σημείο που με βάση τους εντολοδότες τους έχουν δύο πολιτικά κέντρα, τη Γάζα όπου εδρεύει η τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς και τη Ραμάλα όπου εδρεύει η αποδυναμωμένη κυβέρνηση του Μαχμούντ Αμπάς.
Συγχρόνως δε και παρά την επιδίωξή της εδώ και δεκαετίες να μην εκτροχιαστεί το όλο ζήτημα, η Αίγυπτος εξαιτίας των ενεργειών της Χαμάς και των πρακτικών που εφαρμόζει υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας και του Ιράν, υψώνει τείχος αυτοπροστασίας και τελικά υποστήριξης προς το Ισραήλ σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που σε περιόδους ισραηλινο-παλαιστινιακής έντασης κλείνει τα σύνορά της, προφανώς για να δείξει ότι δεν θέλει να έχει καμία συμμετοχή στην αποσταθεροποίηση της περιοχής.
Για αυτό λοιπόν, η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ ουσιαστικά δεν έγινε για το Παλαιστινιακό Ζήτημα και το ρόλο που υποστηρίζει ότι θέλει η εν λόγω οργάνωση να διαδραματίσει στις διαπραγματεύσεις. Δηλαδή και ως φαίνεται μετά και τη προχθεσινή στάση της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αλλά και την σαφή τοποθέτηση του Ερντογάν για την αναγκαιότητα δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την ιερή πόλη των Εβραίων, την Ιερουσαλήμ, η Χαμάς ουσιαστικά χρησιμοποιήθηκε για άλλη μία φορά ως το μέσο της εκρηκτικής αποσταθεροποίησης της περιοχής συνολικά.
Άλλωστε και ο αρχηγός τής Χαμάς δήλωσε με αξιοσημείωτη ειλικρίνεια ότι η οργάνωσή του αποδοκιμάζει σε υπερθετικό βαθμό τις πολυετείς προσπάθειες προσέγγισης του αραβικού κόσμου και του Ισραήλ, που θα συμπληρώσουμε ότι έχουν δρομολογήσει νέες πολιτικές, οικονομικές και ενεργειακές ρυθμίσεις στην ευρύτερη περιοχή. Και είναι αυτές ακριβώς οι μελλοντικές ρυθμίσεις που προφανώς ενοχλούν πολύ και κυρίως εκείνα τα κράτη που όχι μόνο δεν αποδοκίμασαν ούτε στο ελάχιστο τις αγριότητες των κατσαπλιάδων της Χαμάς, αλλά στο χρόνο ακριβώς που το Ισραήλ εισέρχεται σε μία υπαρξιακή σύγκρουση, εκείνοι το καλούν να αποδεχθεί τη λύση των Δύο κρατών με πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού κράτους την Ιερουσαλήμ. Ανήκουστα πράγματα δηλαδή!
Και για να προσεγγίσουμε το θέμα ευρύτερα, τόσο η επίθεση των Αζέρων στο Αρτσάχ όσο και η επίθεση των τρομοκρατών της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, αν και φαίνεται σε μία πρώτη ματιά ότι μεταξύ τους δεν έχουν σχέση, εντούτοις είναι συμπλεκτικές. Και είναι συμπλεκτικές γιατί τη δεδομένη στιγμή η Ρωσία, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι διεξάγει έναν πόλεμο στην Ουκρανία, συνασπίζεται με την Τουρκία ουσιαστικά καταδεικνύοντας ως κοινό εχθρό τους τις ΗΠΑ.
Η δε επίθεση σε συμμάχους των ΗΠΑ μετά το νέο αμερικανικό ”άνοιγμα” στην ευρύτερη περιοχή, παρά το ό,τι αυτοί προσπαθούν και διατηρούν σχέσεις συνεργασίας και τήρησης ισορροπιών με τη Ρωσία, καταδεικνύει ότι δεν είναι αποδεκτή η ανακατάταξη ισχύος των δύο πόλων του Διεθνούς Συστήματος ούτε η προσπάθεια εκ μέρους των ΗΠΑ για τον εξοβελισμό του ρωσικού κράτους από πολιτειακά μορφώματα με τα οποία διατηρούσε ιστορικές σχέσεις.
Και έτσι η Ρωσία για να κάνει πράξη τις επιδιώξεις της εναντίον των ΗΠΑ, χρησιμοποιεί την πρόθυμη πλέον Τουρκία, που -εκτός των άλλων- έχει ήδη περιθωριοποιηθεί από τις νέες οικονομικές, εμπορικές και ενεργειακές οδούς στις οποίους ”επενδύουν” και διαμορφώνουν μετά την ουκρανική εισβολή οι ΗΠΑ στην ανατολική περιφέρεια. Και πώς το κάνει αυτό η Ρωσία; Μα φυσικά μέσω των ακραίων ισλαμιστικών κινημάτων που ελέγχει η Τουρκία κρατώντας το ”κλειδί” της εκρηκτικής αποσταθεροποίησης της περιοχής. Άλλωστε η Χαμάς φιλοξενείται σε τουρκικό έδαφος και ουδέποτε αποχώρησε από αυτό, παρά τις σχετικές ευγενικές συστάσεις του Ισραήλ.
Και δυστυχώς αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, μέσω της ακραίας δράσης της ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς, είναι μόνο η αρχή, για να ξαναζήσουμε ίσως με πολύ μεγαλύτερη ένταση τα τις αποτροπιαστικές ενέργειες των ισλαμιστικών κινημάτων της περιόδου 2008-2012, στην ανατολική περιφέρεια. Και για αυτό ακριβώς θα πρέπει να επισημάνουμε ότι εάν η Δύση δεν κινηθεί γρήγορα, μεθοδικά και με σοβαρό σχεδιασμό, αυτή την πυροδότηση των εντάσεων από τρομοκρατικές οργανώσεις του Ισλάμ ενδέχεται να τη ζήσουμε όχι μόνο στα αραβικά περιβάλλοντα, αλλά και στους μισθοφορικους θύλακες της ρωσικής Wagner και της τουρκικής Sadat στο Σαχέλ.
Και στο βάθος έχουμε την Ινδία και το Πακιστάν, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η Ινδία είναι αφενός κραταιός εταίρος των ΗΠΑ, αφετέρου οι νέοι ενεργειακοί, εμπορικοί και οικονομικοί δρόμοι που σχεδιάζουν οι ΗΠΑ έχουν ως κύρια συνιστώσα την Ινδία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ευρύτερη περιφέρεια της Μέσης Ανατολής.
Ειδικά όμως σε ό,τι μας αφορά άμεσα, δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία ότι η επίθεση της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς εναντίον του Ισραήλ μας παραπέμπει απευθείας σε έναν ιδιότυπο proxy war, που θέλουν να διεξάγουν η Ρωσία και η Τουρκία εναντίον των ΗΠΑ. Και δυστυχώς τα χειρότερα έπονται!