Τα λείψανα ενός παιδιού που χρονολογούνται στον 17ο αιώνα εντόπισαν μετά από ανασκαφές αρχαιολόγοι στην Πολωνία. Ο τάφος του παιδιού ήταν κλειδωμένος με λουκέτο επειδή προφανώς υπήρχε ο φόβος της ανάστασής του απ′ τους νεκρους, γεγονός που φανερώνει τις λαϊκές αντιλήψεις της περιόδου περί φαντασμάτων και ζόμπι.
Πρόκειται για τα οστά ενός κοριτσιού έξι ή επτά ετών, τα οποία βρέθηκαν σε μνήματα στο χωριό Πιεν και ανήκουν σε μια περίοδο κατά την οποία πιστεύεται ότι οι δοξασίες περί φαντασμάτων ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των ανθρώπων.
Σύμφωνα με το Reuters, οι ερευνητές εκτιμούν πως ο τόπος όπου βρέθηκαν τα οστά δεν ήταν ένα απλό νεκροταφείο, αλλά ένα νεκροταφείο για «περιθωριοποιημένους» και για ανθρώπους οι οποίοι ήταν επίφοβοι μετά θάνατον και ίσως και κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Με άλλα λόγια, εκεί θάβονταν όλοι όσοι είχαν κάτι διαφορετικό στη συμπεριφορά τους που τους έκανε ύποπτους για επαφή με δυνάμεις «του κακού». Φαίνεται πως οι άνθρωποι φοβούνταν ότι θα έβγαιναν από τους τάφους και θα τους έκαναν κακό, θα τους έπιναν το αίμα.
Για το λόγο αυτό το παιδί τάφηκε μπρούμυτα με ένα τριγωνικό σιδερένιο λουκέτο κάτω από το πόδι του, κάτι που θα το εμπόδιζε να σηκωθεί και να βγει από τον τάφο για να γευματίσει με τους ζωντανούς.
Ο τάφος του παιδιού κάποια στιγμή, μετά την ταφή, βεβηλώθηκε και αφαιρέθηκαν όλα τα οστά εκτός από εκείνα των ποδιών.
Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύυψει και άλλους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι της εποχής εκείνης προσπαθούσαν να σταματήσουν τους «ζωντανούς- νεκρούς». Ένας από αυτούς ήταν να τοποθετούν πέτρες σε διάφορα σημεία του σώματος του νεκρού, όπως για παράδειγμα στον αγκώνα, στον λάρυγγα ή στον λαιμό, ώστε ο νεκρός να εμποδίζεται σημαντικά αν του έμπαιναν ιδέες για μετά θάνατον δράση.
(Πηγή: Reuters)