Γράφει ο Τέρενς Κουίκ
Η εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup δεν είναι απλώς μια προσωπική νίκη. Είναι η πιο καθαρή θεσμική σφραγίδα ότι η Ελλάδα πέρασε οριστικά από τον ρόλο του «ασθενή» της Ευρώπης σε αυτόν του παίκτη που συμμετέχει στον σχεδιασμό των κανόνων του παιχνιδιού.
Ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών εξελέγη πρόεδρος του Eurogroup για θητεία δυόμισι ετών, διαδεχόμενος τον Ιρλανδό Πασκάλ Ντόνοχιου σε μια συγκυρία που η ευρωζώνη ψάχνει νέα ισορροπία ανάμεσα στη δημοσιονομική πειθαρχία και την ανάγκη για ανάπτυξη. Η επιλογή του Πιερρακάκη έρχεται ως αναγνώριση της ελληνικής πορείας από τα μνημόνια στην επενδυτική βαθμίδα, αλλά και της δικής του τεχνοκρατικής εικόνας στις Βρυξέλλες, με background στη ψηφιακή διακυβέρνηση και την εκπαίδευση.
Για την Αθήνα, η προεδρία του Eurogroup είναι «νίκη-ορόσημο». Δίνει στη χώρα λόγο στην πρώτη γραμμή όπου θα κριθούν οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες, η χρηματοδότηση της πράσινης μετάβασης, η αρχιτεκτονική της τραπεζικής ένωσης, ακόμα και η διαχείριση του κόστους των αμυντικών δαπανών. Η Ελλάδα από χώρα-παράδειγμα προς αποφυγή, που κάποιοι την ήθελαν στη δραχμή, όπως ο Γερμανός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Έλληνες δραχμόβιοι, επιχειρεί πλέον να γίνει case study «καλής πρακτικής» μεταρρυθμίσεων, με τον Πιερρακάκη να πουλά προς τα έξω την ιστορία της ανάκαμψης και της πρόωρης αποπληρωμής δανείων.
Η πρόκληση τώρα είναι διπλή: στο εξωτερικό, να ισορροπήσει ανάμεσα στα «σκληρά» κράτη του Βορρά και στις χώρες του Νότου που πιέζουν για μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο. Στο εσωτερικό, να διαχειριστεί τις προσδοκίες ότι η ελληνική προεδρία σημαίνει αυτόματα «χαλαρότερη» μεταχείριση για την Αθήνα.
Το πολιτικό μήνυμα, πάντως, είναι σαφές. Είκοσι χρόνια μετά την έκρηξη της ελληνικής κρίσης χρέους, ένας Έλληνας υπουργός κάθεται στην κεφαλή του τραπεζιού όπου κάποτε αποφασίζονταν πακέτα διάσωσης και σκληρά μέτρα λιτότητας. Το αν αυτή η συμβολική ανατροπή θα μεταφραστεί και σε χειροπιαστά οφέλη για τους πολίτες, θα κριθεί στα επόμενα Eurogroup.
