Ένα πολύ ενδιαφέρον νομοσχέδιο ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών, που θέλει την ταχύτερη αποδοχή και αξιοποίηση των δωρεών προς το Δημόσιο. Στόχος οι σχολάζουσες κληρονομιές και τα κληροδοτήματα.
Το πρώτο βήμα θα γίνει με τη δημιουργία ψηφιακής πλατφόρμας πάνω στην οποία θα στηθεί το Εθνικό Μητρώο Ευεργετών και Δωρητών, προκειμένου να παρακολουθούνται και οι 4.500 ενεργές σχολάζουσες κληρονομιές, ώστε να προχωρήσει η αξιοποίηση ανενεργών περιουσιών για στεγαστικές ανάγκες. Ιδιαίτερα στο πεδίο της προσφοράς κατοικιών για ευάλωτες ομάδες.
Ταυτόχρονα, στο ίδιο νομοσχέδιο θα προβλέπονται φορολογικά κίνητρα για κοινωφελείς δωρεές και την ενίσχυση των ιδρυμάτων.
Ως εδώ η σκέψη του Κυριάκου Πιερρακάκη και του επιτελείου του, μοιάζουν να είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
Αλλά μια που μιλάμε για δωρεές και για ενίσχυση ιδρυμάτων, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει και το καθεστώς της απαλλαγής από την φορολογητέα ύλη, του οποιουδήποτε ποσού δίνεται ως δωρεά.
Υπενθυμίζω ότι αυτό ίσχυε πριν από περίπου 30 χρόνια και το έκοψε μαχαίρι ένα βράδυ ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Καμιά φοροαπαλλαγή, σε κανέναν δωρητή προς τον οποιονδήποτε, εξαιρώντας μόνο τις δωρεές προς το Μέγαρο Μουσικής. Στην ουσία εξαιρούσε το project που ξεκίνησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και το συνέχισε μέχρι τέλος ο Χρήστος Λαμπράκης.
Αυτή η κίνηση του Κώστα Σημίτη είχε μία λογική, με δεδομένο ότι η «φιλανθρωπική» δωρεά, κυρίως προς αθλητικά σωματεία και θρησκευτικά ιδρύματα, δηλωνόταν για 500.000 έχοντας καταβληθεί (σε μετρητά, βέβαια) μόνο 100.000. Φορολογική κομπίνα με λίγα λόγια. Και οι άγιοι πατέρες συμμέτοχοι. Και οι αθλητικοί παράγοντες, παρομοίως.
Τώρα, το καθεστώς του φόρου δωρεάς κάνει λίγο πολύ απαγορευτική την οικονομική ενίσχυση Ιδρυμάτων, Συλλόγων, φιλανθρωπικών Σωματείων, μεγάλων και μικρών, ακόμα και μικρών αθλητικών σωματείων (εκεί ισχύει μέχρι 2000). Ένα μπλόκο που δε νοείται από τη στιγμή που υπάρχουν πλέον δικλείδες ασφαλείας, όπως όλες οι δωρεές να περνάνε μέσω τραπεζών και μέσω του my property. Ψηφιακή καταγραφή της καταβολής, ψηφιακή καταγραφή και από την πλευρά του αποδέκτη. Και φυσικά βαριά καμπάνα αν μυρίσει παράπλευρη κομπίνα.
Πάντως δεν είναι λίγες φορές που αναρωτιέμαι δύο πράγματα: Πώς είναι δυνατόν στο Βέλγιο όλο το φορολογικό σύστημα να καταγράφεται σε ένα βιβλιαράκι 48 σελίδων και για ποιο λόγο δεν θέλουμε να αντιγράψουμε τον κορμό και τα βασικά συστήματα που χρησιμοποιεί το IRS στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπου εκεί κατά κόρον αξιοποιείται το αφορολόγητο για πάσης φύσεως δωρεές. Αλλά τολμά κανείς εκεί να κάνει φορολογική κομπίνα; Θυμίζω ότι τον Αλ Καπόνε κατάφεραν να τον συλλάβουν για φορολογικές παραβάσεις. Εισέπραξε 11 χρόνια φυλάκιση.
