Πες μου τι γίνανε τα Ονόματα
Τα πρόσωπά τους ξέφτισαν
AdvertisementAdvertisementμέσα στα χρόνια
και τις λέξεις
Νίκος Φωτόπουλος, Δάνειος χρόνος
Αντιλαμβάνομαι τις κοινοβουλευτικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάγκη ολοκλήρωσης της 4ετίας και του προγραμματισμού του.
Αντιλαμβάνομαι και την αλλαγή προσέγγισης των μεγάλων πολιτικών θεμάτων από μερικούς βουλευτές, με συνέπεια να μετακινούνται σε κόμματα τα οποία βρίσκονται εγγύτερα στις νεότερες [στερνές;] αναλύσεις τους.
Αντιλαμβάνομαι τον “επαγγελματισμό” ορισμένων εκπροσώπων του λαού [;],οι οποίοι θέλουν να εκλέγονται στο διηνεκές, μη-απασχολούμενοι ιδιαίτερα με το χρώμα της σημαίας.
AdvertisementΑυτό όμως που δεν αντιλαμβάνομαι είναι αφενός η κεκαλυμένη [;] κυνικότητα των κινήσεων και μετα-κινήσεων κι αφετέρου η επίκληση της συνείδησης, η οποία απ΄ότι φαίνεται είναι μονοσήμαντη και αφορά μόνο “τις πολιτικές ευκαιρίες του μέλλοντος” κι όχι τις ηθικές υπο-χρεώσεις του παρελθόντος.
Αυτή η νέα [;] πολιτική πρακτική των συνεχών μεταγραφών μεσοπρόθεσμα θα λειτουργήσει κατά της Αριστεράς, όχι τόσο διότι αλλοιώνει το πολιτικό προφίλ της και τη στοιχειώδη ιδεολογική της ενότητα, αλλά κυρίως διότι η περαιτέρω διεύρυνση της εννοίας της αναξιοπρέπειας και της αναξιοπιστίας από κάποιους θα οδηγήσει πολλούς ψηφοφόρους στα άκρα.
Η νέα Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά που ευαγγελίζεται ένα μέρος του ΣΥΡΙΖΑ και προσδοκά ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν θα φτιαχτεί ‘’με κομμάτια και θρύψαλα’’, αλλά με κανόνες πολιτικής ηθικής, δεοντολογίας, έντιμων συμφωνιών με άλλους χώρους και με καθαρούς στόχους.
AdvertisementΥΓ.’’Ιδού
Ο άνθρωπος Προκρούστης
Ο ανίκητος κι αμετανόητος
Advertisementπου έθεσε τον εαυτό του ως πρότυπο
και γέρνει πάνω στην κλίνη
άβουλα σώματα
Advertisementκαι σπάει και κόβει και ράβει και θερίζει
Advertisementκατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση’’ [Κ.Γ.Ταβουλτσίδης, Μικρά Διονύσια]
ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ
