Ένα στα πέντε νοικοκυριά που πέρυσι έπαιρναν επίδομα τέκνου, φέτος το έχασαν! Τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας είναι αποκαλυπτικά: Τον Ιούλιο οι δικαιούχοι ήταν 488.735, τον Μάιο 512.917 και τον Μάιο του 2024 είχαν φτάσει τους 604.293. Δηλαδή, μέσα σε έναν χρόνο, πάνω από 115.000 οικογένειες έμειναν εκτός! (Για την ακρίβεια 115.558 δικαιούχοι έχασαν ένα απολύτως απαραίτητο βοήθημα για αυτούς).

Γιατί έχασαν το οικονομικό βοήθημα; Γιατί τα εισοδηματικά κριτήρια έχουν μείνει παγωμένα από το 2018! Επτά ολόκληρα χρόνια χωρίς καμία αναπροσαρμογή, λες και το κόστος ζωής παρέμεινε ίδιο. Δεν τιμαριθμοποιήθηκαν ούτε τα όρια εισοδήματος ούτε το ίδιο το ποσό του επιδόματος. Σαν να μην έφτανε αυτό, το επίδομα τέκνου προσμετράται λανθασμένα στο ετήσιο εισόδημα, στερώντας από χιλιάδες οικογένειες την πρόσβαση σε άλλα προγράμματα στήριξης, όπως τα vouchers βρεφονηπιακών σταθμών.

Advertisement
Advertisement

Όπως τονίζεται από την Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, που έδωσε στη δημοσιότητα τα σχετικά στοιχεία, «αυτά συμβαίνουν όταν το κόστος ζωής αυξάνει συνεχώς, οι οικογένειες προσπαθούν εναγωνίως να αυξήσουν το εισόδημά τους, αλλά χάνουν το επίδομα με το οποίο στηρίζουν τις αυξημένες ανάγκες ανατροφής και διατροφής των παιδιών τους! Και μετά, ακούγονται διάφορα «ωραία» στο δημόσιο διάλογο του τύπου «τα επιδόματα δεν ασκούν καμμία ουσιαστική επίδραση στην δημογραφική και οικογενειακή πολιτική».

Μιλάμε για μια πολιτική που τιμωρεί τους πιο δραστήριους γονείς, οι οποίοι προσπαθούν να αυξήσουν λίγο το εισόδημά σου για να αντέξουν τις αυξημένες τιμές σε τρόφιμα, ενέργεια και στέγαση, και στο τέλος χάνουν την ενίσχυση που καλύπτει βασικές ανάγκες των παιδιών τους!

Από τα λόγια στις πράξεις

Όπως επισημαίνουν μέλη της Συνομοσπονδίας στη HuffPost, “μέχρι σήμερα οι περισσότερες υποσχέσεις μένουνν στα λόγια. Όταν η ίδια η πολιτεία αποσύρει σιωπηλά τα ελάχιστα εργαλεία που κρατούν τους νέους γονείς όρθιους και όταν λείπει μια σταθερή και ουσιαστική ενίσχυση, η οποία να στηρίζει την οικογένεια απέναντι στο διαρκώς αυξανόμενο κόστος ζωής, τότε μόνο υποκριτική μπορεί να χαρακτηριστεί η ανησυχία για το δημογραφικό. Για να αντιμετωπιστεί, χρειάζονται ουσιαστικά μέτρα, με κόστος! “

Για να γίνουν τα λόγια πράξη, απαιτούνται συγκεκριμένες κινήσεις, το συντομότερο δυνατό!

  • Άμεση αναπροσαρμογή των εισοδηματικών κριτηρίων και των ποσών του επιδόματος.
  • Εξαίρεση του επιδόματος από τον υπολογισμό εισοδήματος για άλλες παροχές.
  • Υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δημογραφικής ανασυγκρότησης.

Είναι προφανές ότι οι επικοινωνιακές στρατηγικές και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα δεν μπορούν να ανατρέψουν τον δημογραφικό κίνδυνο, ούτε να σταθούν ουσιαστικά δίπλα στις οικογένειες με παιδιά. Χρειάζεται ο σχεδιασμός πολιτικών σε βάθος χρόνου και η πολύπλευρη στήριξη των οικογενειών και κυρίως των πολύτεκνων.