Μια νέα αστρονομική ανακάλυψη ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο οι γαλαξίες αλληλεπιδρούν και εξελίσσονται μέσα στο χρόνο. Χάρη στις παρατηρήσεις του ραδιοτηλεσκοπίου ASKAP στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος Widefield ASKAP L-band Legacy All-sky Survey (WALLABY), ερευνητές εντόπισαν μια εντυπωσιακή «γέφυρα» ουδέτερου υδρογόνου μήκους περίπου 185.000 ετών φωτός που συνδέει δύο νάνους γαλαξίες.
Το ζεύγος γαλαξιών NGC 4532 και DDO 137 (WALLABY J123424+062511), που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 53 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, παρουσιάζει πολύπλοκες δομές αερίου, όπως βραχίονες και νέφη, οι οποίες σχετίζονται με μια ακόμη πιο εκτεταμένη ουρά υδρογόνου μήκους 1,6 εκατομμυρίων ετών φωτός.
Η ύπαρξη αυτών των σχηματισμών αποδίδεται στις ισχυρές παλιρροϊκές δυνάμεις που αναπτύχθηκαν καθώς οι δύο γαλαξίες περιστρέφονταν ο ένας γύρω από τον άλλον, ενώ ταυτόχρονα πλησίαζαν το τεράστιο Σμήνος της Παρθένου.
Η κίνηση των γαλαξιών μέσα στο καυτό νέφος αερίου που περιβάλλει το Σμήνος προκάλεσε το φαινόμενο της ολικής πίεσης (ram pressure), το οποίο απογύμνωσε σταδιακά τους γαλαξίες από το αέριό τους, με διαδικασία που διήρκεσε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια.
Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, η δυναμική αυτή μοιάζει με την «καύση στην ατμόσφαιρα» ενός δορυφόρου που εισέρχεται στη Γη, μόνο που εδώ συμβαίνει σε κοσμική κλίμακα και χρονικό βάθος.
Το ουδέτερο υδρογόνο που αποσπάστηκε και σχημάτισε τη γέφυρα έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελεί την πρώτη ύλη για τον σχηματισμό νέων άστρων. Η παρατήρηση επομένως δεν αφορά μόνο την κατανόηση της αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε δύο συγκεκριμένους γαλαξίες, αλλά προσφέρει κρίσιμες πληροφορίες για τον ευρύτερο μηχανισμό γαλαξιακής εξέλιξης.
«Το σύστημα αυτό παρουσιάζει αξιοσημείωτες ομοιότητες με τον δικό μας Γαλαξία και το Μαγγελανικό Σύστημα», ανέφερε ο καθηγητής Λίστερ Στέιβλι Σμιθ από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας και μέλος του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοαστρονομικής Έρευνας (ICRAR).
Ο συνάδελφός του καθηγητής Κέντζι Μπέκι πρόσθεσε ότι το εύρημα είναι καθοριστικό, καθώς το ουδέτερο υδρογόνο αποτελεί τον «θεμέλιο λίθο» για τη δημιουργία άστρων και τη μελέτη της κοσμικής εξέλιξης.
Η ανακάλυψη αυτή δεν περιορίζεται σε μια εντυπωσιακή εικόνα του Σύμπαντος: βοηθά στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το γαλαξιακό αέριο ανακατανέμεται, των συνθηκών υπό τις οποίες οι γαλαξίες μπορούν να σχηματίσουν ή να χάσουν την ικανότητα σχηματισμού άστρων, αλλά και της ίδιας της ιστορίας των μεγαλύτερων δομών του Σύμπαντος.
Η δημοσίευση της νέας νέα αστρονομικής ανακάλυψης έγινε στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».
Πηγή: Sci News
