Τι χωρίζει τους πλούσιους από τους φτωχούς: Ένα φωτογραφικό project αποκαλύπτει τη σκληρή πραγματικότητα

                                NULL

«Οι διαφορές στον τρόπο ζωής των ανθρώπων δεν είναι πάντα ευδιάκριτες από το έδαφος», λέει ο φωτογράφος Johnny Miller. «Η ομορφιά του να έχεις τη δυνατότητα να πετάς είναι πως μπορείς να δεις τα πράγματα από μια νέα οπτική γωνία -να τα δεις όπως είναι πραγματικά».

Το project του Miller με τίτλο «Unequal Scenes» παρέχει στο θεατή αυτή τη νέα ματιά στα πράγματα μέσα από μια σειρά αεροφωτογραφιών που απεικονίζουν με τον πλέον προφανή τρόπο την τεράστια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στον τρόπο που ζουν οι πλούσιοι και στον τρόπο που ζουν οι φτωχοί άνθρωποι στον κόσμο μας. Η σειρά επικεντρώνεται σε γειτονιές της Νότιας Αφρικής, μιας χώρας που βίωσε σχεδόν πέντε δεκαετίες θεσμοθετημένου διαχωρισμού κατά τη διάρκεια του Απαρτχάιντ. Με την κάθε εικόνα να χωρίζεται σε δύο διακριτά πεδία, οι φωτογραφίες δείχνουν σε πανοραμική θέα εκατοντάδες καλύβια να στριμώχνονται δίπλα σε τεράστια γήπεδα του γκολφ και πολυτελή συγκροτήματα κατοικιών τοποθετημένα δίπλα σε αποπνικτικές παραγκουπόλεις.

«Κατά το Απαρτχάιντ ο διαχωρισμός των δημοσίων χώρων καθιερώθηκε ως πολιτική» εξηγεί ο Miller στο κείμενο που συνοδεύει τις φωτογραφίες του. «Δρόμοι, ποτάμια, “ουδέτερες ζώνες” άδειας γης και άλλου είδους εμπόδια κατασκευάστηκαν και διαμορφώθηκαν έτσι ώστε να κρατούν τους ανθρώπους χωριστά. 22 χρόνια μετά το τέλος του Απαρτχάιντ πολλά από αυτά τα κιγκλιδώματα, και οι ανισότητες που δημιούργησαν, υπάρχουν ακόμα. Πολύ συχνά, κοινότητες απίστευτου πλούτου και προνομίων βρίσκονται μόλις μερικά μέτρα μακριά από κοινότητες με άθλιες συνθήκες και παραγκουπόλεις».

Ο Miller επιμένει πως ο στόχος του «Unequal Scenes» είναι να μεταφέρει τις πραγματικότητες των ασυμφωνιών που δημιουργεί ο πλούτος «όσο πιο αντικειμενικά γίνεται». Φωτογραφίζοντας περιοχές όπως οι Kya Sands, Mooifontein Cemetery, Lake Michelle και Vukuzenzele από εκατοντάδες μέτρα πάνω από το έδαφος, δημιουργεί εικόνες που περισσότερο δείχνουν παρά αφηγούνται την ιστορία της ανισότητας σε πόλεις όπως το Cape Town, το Johannesburg και άλλα.

«Ελπίζω να προκαλέσω διάλογο», συμπληρώνει ο Miller, «ο οποίος θα αρχίσει να αντιμετωπίζει τα ζητήματα της ανισότητας και της στέρησης του δικαιώματος ψήφου με έναν εποικοδομητικό και ειρηνικό τρόπο».