Μια εντυπωσιακή και πρωτόγνωρη ανακάλυψη έφεραν στο φως επιστήμονες σε αρχαία σπηλιά στην Καραϊβική, αποκαλύπτοντας ότι μέλισσες είχαν μετατρέψει απολιθωμένα οστά σε… σπίτια. Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Royal Society Open Science, γενιές μοναχικών μελισσών ζούσαν και αναπαράγονταν μέσα στις οδοντικές κοιλότητες ενός απολιθωμένου σαγονιού ζώου.
Το εύρημα εντοπίστηκε στο νησί Ισπανιόλα και αφορά το σαγόνι ενός εξαφανισμένου τρωκτικού, παρόμοιου με καπιμπάρα, το οποίο πιθανότατα μεταφέρθηκε στη σπηλιά από κουκουβάγια. Με την πάροδο του χρόνου, τα δόντια αποκολλήθηκαν και στις κενές κοιλότητες εγκαταστάθηκε ένα νέο, μέχρι πρότινος άγνωστο είδος σκαπτικής μέλισσας, με την ονομασία Osnidum almontei.
Η ανακάλυψη έγινε χάρη σε μικρο-αξονικές τομογραφίες, οι οποίες αποκάλυψαν ότι οι ίδιες κοιλότητες χρησιμοποιήθηκαν επανειλημμένα από διαφορετικές γενιές μελισσών, αποδεικνύοντας αξιοσημείωτη «πιστότητα» στη φωλεοποίηση. Οι επιστήμονες εντόπισαν παρόμοιες φωλιές και σε άλλα οστά, ακόμη και σε σαγόνι βραδύποδα, γεγονός που δείχνει ότι η σπηλιά λειτουργούσε επί αιώνες ως καταφύγιο φωλεοποίησης.
Το εύρημα προσφέρει μοναδικές πληροφορίες για τη συμπεριφορά των αρχαίων μελισσών και αποδεικνύει ότι η φύση βρίσκει πάντα τρόπους να προσαρμόζεται – ακόμα και μέσα σε οστά.
