Σύμφωνα με άρθρο του BBC, πρόκειται για το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο κατασκεύασμα που έχει εντοπιστεί ποτέ στη Γαλλία, προσφέροντας νέες ενδείξεις για τον τρόπο ζωής των πρώιμων παράκτιων κοινοτήτων.
Το εντυπωσιακό εύρημα εντοπίστηκε κοντά στο Île de Sein, στο δυτικότερο άκρο της Βρετάνης. Το τείχος έχει μήκος περίπου 120 μέτρα, πλάτος που φτάνει τα 20 μέτρα και ύψος περίπου δύο μέτρα, ενώ σήμερα βρίσκεται σχεδόν εννέα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, λόγω της σταδιακής ανόδου της στάθμης των υδάτων μέσα στους αιώνες.
Όπως αναφέρει το Phys.org, όταν κατασκευάστηκε, το τείχος βρισκόταν στην παραλιακή ζώνη παλίρροιας, σε ένα τοπίο που τότε ήταν κατοικήσιμο. Κατά μήκος της κατασκευής, δύτες εντόπισαν μεγάλους γρανιτένιους μονόλιθους, τοποθετημένους σε παράλληλες σειρές, οι οποίοι πιθανότατα αποτέλεσαν τον αρχικό «σκελετό» του έργου, πριν καλυφθούν με μικρότερες πέτρες και πλάκες.
Οι επιστήμονες εξετάζουν δύο βασικά σενάρια για τη χρήση του τείχους. Το πρώτο θέλει την κατασκευή να λειτουργούσε ως παγίδα ψαριών, εκμεταλλευόμενη τις εναλλαγές της παλίρροιας. Το δεύτερο σενάριο υποστηρίζει ότι επρόκειτο για πρώιμο αντιπλημμυρικό έργο, σχεδιασμένο να προστατεύει μια μόνιμη κοινότητα από τη σταδιακή άνοδο της θάλασσας.
Με συνολικό βάρος που υπολογίζεται σε περίπου 3.300 τόνους, το τείχος μαρτυρά την ύπαρξη μιας ιδιαίτερα οργανωμένης κοινωνίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, είτε πρόκειται για μόνιμα εγκατεστημένους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες της Μεσολιθικής περιόδου είτε για τους πρώτους νεολιθικούς αγρότες που έφτασαν στην περιοχή γύρω στο 5.000 π.Χ., η τεχνική αρτιότητα του έργου είναι εντυπωσιακή.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί και η πιθανή σύνδεση του ευρήματος με τον τοπικό θρύλο της βυθισμένης πόλης Ys. Όπως επισημαίνεται, η εγκατάλειψη ολόκληρων παράκτιων περιοχών λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να έχει αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη, γεννώντας μύθους που επιβιώνουν μέχρι σήμερα.
Με πληροφορίες από bbc.com και phys.org
