Η κατηγορηματική άρνηση του Εμανουέλ Μακρόν να οδηγήσει τη Γαλλία σε εκλογές, φοβούμενος ότι θα ηττηθεί από την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, που οριακά προλαβαίνει να θέσει υποψηφιότητα πριν της την απαγορεύσουν τα δικαστήρια, έφερε νέο πολιτικό χάος.
Η αιφνιδιαστική παραίτηση του Σεμπαστιάν Λεκορρνού μετά από μόλις 27 ημέρες στην εξουσία και η κατάρρευση της 5ηςης διαδοχικής κυβέρνησης σε 2 χρόνια δείχνει ότι ίσως η τακτική του Γάλλου προέδρου να κερδίσει χρόνο, εξαντλείται.
Ο Λεκορννού, μακροχρόνιος σύμμαχος και στενός συνεργάτης του Μακρόν, δήλωσε τη Δευτέρα ότι η παραίτησή του ήταν αναπόφευκτη καθώς δεν ήταν σε θέση να ηγηθεί της κεντροδεξιάς κυβέρνησης μειοψηφίας, όταν οι συνομιλίες με τα κόμματα της αντιπολίτευσης έδειξαν ότι δεν υπήρχε διάθεση για συμβιβασμό για τον προϋπολογισμό και τις πολιτικές τους απαιτήσεις.
«Κάθε πολιτικό κόμμα συμπεριφέρεται σαν να έχει τη δική του πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και οι όροι δεν πληρούνται για να παραμείνω στο αξίωμα», δήλωσε ο Λεκορρνού, στο France 24.
Η βραχύβια κυβέρνηση του Λεκόρνου ήταν η τρίτη που απέτυχε μετά τις άτυχες κυβερνήσεις του Μισέλ Μπαρνιέ και του Φρανσουά Μπαϊρού. Αυτό που έχουν κοινό είναι ότι όλοι δυσκολεύτηκαν να καταλήξουν σε συμφωνίες με άλλα κόμματα για τον κρατικό προϋπολογισμό, και ιδιαίτερα για τις περικοπές δαπανών και τις αυξήσεις φόρων που θεωρούνται απαραίτητες για τον περιορισμό του ελλείμματος του προϋπολογισμού της Γαλλίας, ύψους 5,8% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της το 2024.
Ο Μακρός ξέμεινε από επιλογές
Έτσι, για μια ακόμη φορά ο Μακρόν βρίσκεται στο ίδιο σημείο: να αποφασίσει ποιος θα είναι ο 6ος διάδοχος, καθώς έχει εξαντλήσει όλο τον οπλοστάσιο των πιθανών πρωθυπουργών.
Η επιλογή να διαλύσει το κοινοβούλιο και να διεξάγει νέες βουλευτικές εκλογές σκοντάφτει στη Λεπέν η οποία βλέπει την δημοτικότητα του κόμματός της να αυξάνεται στις δημοσκοπήσεις κατέχοντας το 32% από σε σύγκριση με το 25% των ψήφων που κατέχει η αριστερή συμμαχία, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο.
Ωστόσο, ο Μακρόν θεωρείται απίθανο να επιλέξει να παραιτηθεί υποστηρίζει στο CNBC τη Δευτέρα ο Ντάγκλας Γέιτς, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο INSEAD.
«Το μόνο πράγμα που μπορώ να πω σήμερα με ασφάλεια είναι ότι ο Μακρόν δεν πρόκειται να ανακοινώσει την παραίτησή του και έτσι φαίνεται ότι το πιο εύκολο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει θα ήταν να διορίσει έναν άλλο πρωθυπουργό, κάτι που κάνει όπως εγώ αλλάζω πουκάμισα, και αν ο νέος πρωθυπουργός δεν διαρκέσει πολύ, θα μπορούσε να διορίσει έναν άλλο. Και αυτό θα ήταν να εκμεταλλευτεί το θεσμικό του πλεονέκτημα».
Ο Γέιτς δεν πίστευε ότι ο Μακρόν θα προκαλούσε νέες εκλογές «γιατί την τελευταία φορά που το έκανε ήταν τόσο καταστροφικό» και τυχόν νέες δημοσκοπήσεις θα αντανακλούσαν και πάλι την πολωμένη φύση της πολιτικής στη Γαλλία, με ένα χάσμα μεταξύ ακροαριστερών και ακροδεξιών ψηφοφόρων. «Οι άνθρωποι θα εγκατέλειπαν το κόμμα του και θα ψήφιζαν με την καρδιά τους, είτε αριστερά είτε δεξιά».
Αριστερά ή δεξιά;
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο Μακρόν θα αναγκαστεί να προτείνει έναν πρωθυπουργό που δεν προέρχεται από την κεντρώα πολιτική του αυλή, αλλά από το κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα καθώς είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να επιλέξει έναν υποψήφιο από το ακροαριστερό κόμμα της Ανυπότακτης Γαλλίας είτε από τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό. Άλλωστε και τα δύο κόμματα ζητούν την παραίτηση του Μακρόν.
«Μέχρι στιγμής έχει επιλέξει το λάθος άτομο και επιλέγοντας άτομα από το κέντρο, έχει αποξενώσει την αριστερά και τη δεξιά», δήλωσε ο Γέιτς.
«Νομίζω ότι θα τα πήγαινε καλύτερα αν επέλεγε κάποιον υποψήφιο από την κεντροαριστερά που θα μπορούσε να τον βοηθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση και πιθανώς να αποφύγει μια πρόταση μομφής, οπότε πιστεύω ότι ένας Σοσιαλιστής θα ήταν πιθανώς ο πιο αποδεκτός ή ακόμα και ένας από τους υποψηφίους των Πρασίνων», δήλωσε ο Γέιτς.
Προϋπολογισμός σε «λειτουργία» ειδικού νόμου
Ενώ η πολιτική παράλυση συνεχίζεται στο Παρίσι, ο προϋπολογισμός του 2026 παραμένει σε εκκρεμότητα με πιθανότητα να μεταφερθεί στο επόμενο έτος ως προσωρινό μέτρο.
Ο Γιασίν Ρουίμι της Deutsche Bank δήλωσε ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης οδηγεί τη Γαλλία σε «λειτουργία» με βάσει ενός ειδικού νόμου, «διατηρώντας τις δαπάνες κοντά στο πλαίσιο του 2025, με το έλλειμμα να μειώνεται γύρω στο 5,0-5,4% του ΑΕΠ».
Εάν ο Μακρόν επιλέξει νέο πρωθυπουργό από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι μεταρρυθμίσεις ή οι περικοπές δαπανών που είχαν κατατεθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις και οι οποίες απέτυχαν, θα μπορούσαν να μειωθούν περαιτέρω.
Ο Μακρόν «μπορεί να διορίσει έναν πρωθυπουργό από την κεντροαριστερά (ή ακόμα και την άκρα δεξιά). Ωστόσο, αυτό πιθανότατα θα άνοιγε την πόρτα σε ορισμένες οδυνηρές ανατροπές των προηγούμενων φιλοαναπτυξιακών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεών του (όπως η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης) και δημοσιονομική ολίσθηση», υποστήριξε ο Σάλομον Φίντλερ, οικονομολόγος στην Berenberg Bank.
