Στον αέρα βρίσκεται το φιλόδοξο σχέδιο της Τζόρτζια Μελόνι, για την δημιουργία της περίφημης γέφυρας που θα συνδέσει για πρώτη φορά τη Σικελία με την ηπειρωτική χώρα. Το πανίσχυρο ελεγκτικό συνέδριο της Ρώμης, που είναι υπέυθυνο για την αξιολόγηση των δημόσιων έργων με βασικό στόχο την αποτροπή της σπατάλης δημόσιων πόρων, απέρριψε το σχέδιο των 132 δισ ευρώ της ιταλίδας πρωθυπουργού.
Η απόφαση του, αποτελεί μια ντροπιαστική οπισθοδρόμηση για τη δεξιά κυβέρνηση της Μελόνι, η οποία είχε διαφημίσει το έργο ως σύμβολο της δέσμευσής της για την ενίσχυση των υποδομών στον φτωχότερο νότο και το είχε προβάλει ως προσωπικό της στοίχημα. Η κυβέρνηση μάλιστα, υποστήριζε ότι η γέφυρα των 3,3 χιλιομέτρων αποτελεί επιτακτική ανάγκη για την εθνική ασφάλεια, η οποία θα βοηθούσε την Ιταλία να εκπληρώσει τη δέσμευσή της να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες.
Όνειρο του 19ου αιώνα
Στην ουσία, οι δικαστές αμφισβήτησαν την ανάθεση από τη Ρώμη, μέρος του έργου αξίας 10,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, στην εισηγμένη στο Μιλάνο κατασκευαστική εταιρεία Webuild, καθώς βασίστηκε σε μια διαδικασία υποβολής προσφορών που είχαν διεξήχθη το 2006.
Η τότε κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε αναβιώσει τα σχέδια για την ανέγερση της γέφυρας, η οποία αποτελεί όνειρο των λεγόμενων «εθνικιστών» από τον 19ο αιώνα, τα οποία όμως πάγωσαν απότομα το 2012 κατά τη διάρκεια της κρίσης δημόσιου χρέους της Ιταλίας.
Οι δικαστές εξέφρασαν επίσης ανησυχίες σχετικά με την οικονομική βιωσιμότητα του έργου, το οποίο έχει κοστολογηθεί στο μεγαλύτερο μέρος του το 2005, υποστηρίζοντας ότι το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο καθώς δεν είχε περιγραφεί τότε σωστά και η τεκμηρίωση του είναι ελλιπής και ξεπερασμένη.
Η δικαστής Carmela Mirabella προειδοποίησε μάλιστα ότι η έναρξη του έργου, χωρίς επαρκή χρηματοδότηση θα μπορούσε «να οδηγήσει σε επακόλουθη διακοπή, η οποία θα ήταν πολύ επιζήμια, ειδικά για τα οικονομικά του κράτους».
Το 2006, ο εκλιπών πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπέγραψε σύμβαση κατασκευής της γέφυρας αξίας τότε 3,8 δισεκατομμυρίων ευρώ με την εταιρεία Impregilo, η οποία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο του Μιλάνου, η οποία αργότερα αποκτήθηκε από την Webuild.
Μετά το «πάγωμα» της γέφυρας, η Impregilo μήνυσε την κυβέρνηση της Ρώμης ζητώντας αποζημίωση 700 εκατομμυρίων ευρώ.
«Πόλεμος» Μελόνι με τους δικαστές
Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της το 2022, η κυβέρνηση Μελόνι ξεκίνησε προσπάθειες για την αναβίωση του έργου.
Η Webuild είχε προσφερθεί να αποσύρει την αγωγή κατά της Ρώμης εάν το έργο αναβιώσει, αν και το σχέδιο έχει συναντήσει έντονη αντίσταση από τις τοπικές κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων ιδιοκτητών ακινήτων των οποίων τα σπίτια τους θα έπρεπε να απαλλοτριωθούν.
Ο Πιέτρο Τσιούτσι, διευθύνων σύμβουλος της Stretto di Messina, κρατικής εταιρείας που αναμενόταν να λειτουργήσει τη γέφυρα, χαρακτήρισε την απόφαση του δικαστηρίου «μεγάλη έκπληξη» και δήλωσε ότι «όλη η διαδικασία πραγματοποιήθηκε σε πλήρη συμμόρφωση με τους ιταλικούς και ευρωπαϊκούς γενικούς και ειδικούς κανονισμούς που διέπουν την κατασκευή γεφυρών».
Μέσα σε λίγες ώρες από την απόφαση του δικαστηρίου, η Meloni και οι σύμμαχοί της κατηγόρησαν τους δικαστές ότι υπερέβησαν την εξουσία τους επιμένοντας ότι το έργο θα προχωρήσει.
Η απόφαση «είναι μια ακόμη πράξη καταπάτησης των επιλογών της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου από τη δικαστική εξουσία», δήλωσε το γραφείο της Meloni, χαρακτηρίζοντας την απόρριψη της εγκυρότητας του έργου «μια απαράδεκτη παρέμβαση, η οποία δεν θα σταματήσει τη δράση της κυβέρνησης».
Ο Σαλβίνι, ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του έργου, χαρακτήρισε την ετυμηγορία «σοβαρό πλήγμα για τη χώρα» και «πολιτική επιλογή και όχι αμερόληπτη τεχνική κρίση». Ορκίστηκε επίσης ότι η κυβέρνηση θα «επιδιώξει όλες τις πιθανές οδούς για να ξεκινήσει το έργο».
Ο υπουργός Εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι, ηγέτης του κόμματος συνασπισμού Forza Italia, δήλωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι είναι «απαράδεκτο σε μια δημοκρατική χώρα το ελεγκτικό συνέδριο να αποφασίζει ποια στρατηγικά έργα πρέπει να υλοποιηθούν».
ε
