Η στάση που τήρησε η Ευρώπη απέναντι στο αρχικό ειρηνευτικό σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ για την Ουκρανία φαίνεται πως είχε ουσιαστικό αντίκτυπο, οδηγώντας τελικά τις Ηνωμένες Πολιτείες σε σημαντικές αναπροσαρμογές. Οι συνομιλίες που διεξήχθησαν στη Γενεύη είχαν καθοριστικό ρόλο, καθώς, σύμφωνα με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, απέδειξαν ότι το αρχικό πλαίσιο που είχαν σχεδιάσει οι ΗΠΑ περιείχε σημεία «απαγορευτικά» για την Ουκρανία και άρα μη ρεαλιστικά για να αποτελέσουν βάση διαπραγμάτευσης.
Ο Ρούμπιο τόνισε ότι οι επαφές με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους ήταν «οι πιο παραγωγικές και ουσιαστικές» από την έναρξη των συζητήσεων. Η ευρωπαϊκή πλευρά είχε προετοιμάσει ένα διαφορετικό σχέδιο, δομημένο σε οκτώ βασικά σημεία, με το οποίο ουσιαστικά ζητούσε τροποποιήσεις και διευκρινίσεις σε στοιχεία του αμερικανικού πλάνου που θεωρούσε μη αποδεκτά για μια βιώσιμη συμφωνία. Η στάση αυτή φαίνεται πως επηρέασε καθοριστικά την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Μετά τη συνάντηση με την ουκρανική αντιπροσωπεία υπό τον Αντρίι Γερμάκ, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι προχώρησαν σε ουσιαστικές αλλαγές στο κείμενο, το οποίο πλέον διαθέτει —κατά τον Ρούμπιο— την τελική του μορφή. «Έχουμε πλέον ένα ισχυρό τελικό κείμενο, χτισμένο πάνω στις εισφορές όλων των εμπλεκόμενων πλευρών», δήλωσε ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, υπογραμμίζοντας ότι εξετάστηκαν πολλές παράμετροι «ένα προς ένα» και ότι σημειώθηκε πραγματική πρόοδος. Όπως ανέφερε, οι ομάδες εργασίας επέστρεψαν στα γραφεία τους για να ενσωματώσουν τις ουκρανικές παρατηρήσεις και να φέρουν ακόμη πιο κοντά τις θέσεις των πλευρών.
Το θετικό κλίμα επιβεβαίωσε και ο Αντρίι Γερμάκ, ο οποίος χαρακτήρισε τη συνάντηση «πολύ παραγωγική», σημειώνοντας ότι η διαδικασία κινείται προς μια λύση που θα οδηγήσει σε «δίκαιη και διαρκή ειρήνη». Παράλληλα, εξέφρασε δημόσια τις ευχαριστίες του προς τις ΗΠΑ και προσωπικά προς τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, υπογραμμίζοντας ότι η Ουκρανία θεωρεί τις νέες προτάσεις σαφώς πιο ισορροπημένες.
Σύμφωνα με τον Γερμάκ, οι εργασίες θα συνεχιστούν εντατικά τις επόμενες ώρες και ημέρες, με τη συμμετοχή αμερικανών, ουκρανών και ευρωπαίων εκπροσώπων, με σκοπό την κατάρτιση μιας κοινής πρότασης που θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μια ευρύτερη συμφωνία ειρήνης.
Η ευρωπαϊκή επιμονή και η πίεση που ασκήθηκε στη Γενεύη φαίνεται πως συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση ενός πιο ρεαλιστικού, κοινά αποδεκτού σχεδίου, ενισχύοντας τις προοπτικές για ουσιαστική πρόοδο στο ουκρανικό ζήτημα.
