Επιστήμονες συνεργάζονται με την Υπηρεσία Εντοπισμού Αγνοουμένων και Πεσόντων των ΗΠΑ (DPAA) σε ένα καινοτόμο ερευνητικό πρόγραμμα, που χρησιμοποιεί περιβαλλοντικό DNA (eDNA) για να εντοπίσει ίχνη ανθρώπινης παρουσίας σε ναυάγια.
Περισσότεροι από 40.000 Αμερικανοί στρατιώτες έχουν χαθεί στη θάλασσα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν έχουν ποτέ εντοπιστεί, σύμφωνα με το Cnn.com
Το πρόγραμμα εξετάζει αν είναι δυνατόν να ανιχνευθούν ίχνη DNA από ανθρώπινα λείψανα που βρίσκονται για δεκαετίες κάτω από το νερό. Η πιλοτική έρευνα επικεντρώνεται σε δώδεκα ναυάγια, μεταξύ των οποίων ένα αμερικανικό πολεμικό αεροπλάνο Grumman TBF Avenger που κατέπεσε στη Σαϊπάν το 1944.
Οι επιστήμονες συνέλεξαν δείγματα νερού και ιζημάτων από διαφορετικά περιβάλλοντα – στη Σαϊπάν, στη λίμνη Χιούρον και στην Ιταλία – για να συγκρίνουν πώς διατηρείται το DNA σε ποικίλες θερμοκρασίες και βάθη.
Η μέθοδος βασίζεται στην ανάλυση μικροσκοπικών τμημάτων DNA που απελευθερώνονται στο περιβάλλον από όλους τους οργανισμούς. Με τη χρήση τεχνικών μεταγονιδιωματικής, οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν και να διακρίνουν παλαιότερα, αποικοδομημένα ίχνη ανθρώπινου DNA (μικρότερα από 150 ζεύγη βάσεων) από σύγχρονα.
Σε ορισμένα σημεία, τα δείγματα ιζημάτων εμφάνισαν “υψηλή συγκέντρωση” ανθρώπινου DNA, υποδεικνύοντας πιθανά σημεία ύπαρξης λειψάνων.
Ωστόσο, χωρίς ανασκαφή δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί αν τα ίχνη όντως ανήκουν σε αγνοούμενους στρατιώτες. Παρά τις αβεβαιότητες, το πείραμα απέδειξε ότι η ανίχνευση ανθρώπινου eDNA είναι εφικτή ακόμα και σε υποθαλάσσια περιβάλλοντα, ανοίγοντας νέους δρόμους για μελλοντικές αναζητήσεις.
Αν επιβεβαιωθεί η αξιοπιστία της, η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο εντοπίζονται οι αγνοούμενοι των πολέμων, δίνοντας ελπίδα για τον εντοπισμό όσων χάθηκαν στη θάλασσα.
