Στην απομακρυσμένη έρημο Τανάι της Αυστραλίας, μία από τις μεγαλύτερες υπόγειες μονάδες εξόρυξης χρυσού στη χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη για δύο διαδοχικές μέρες με ισχυρές ανεμοθύελλες σκόνης.
Ο Lachlan Marchant, υδραυλικός που εργάζεται στο ορυχείο Newmont, περιέγραψε την τεράστια μάζα που τους πλησίαζε στο μέγεθος ενός βράχου Uluru.
Η ομάδα είχε ήδη ξεκινήσει τη βάρδια της από νωρίς το πρωί, και ετοιμαζόταν να κάνει διάλειμμα όταν παρατήρησαν το σύννεφο σκόνης να κατεβαίνει αργά από το νότο. Μέχρι τις 4 το απόγευμα, η πορτοκαλί ομίχλη είχε καλύψει πλήρως τον ορίζοντα. «Όταν βλέπεις μία την επόμενη μέρα να εμφανίζεται στον ορίζοντα, σκέφτεσαι, ‘Ω Θεέ μου, αυτό το πράγμα είναι 10 φορές μεγαλύτερο από αυτό που είδαμε χτες, αυτό είναι τρελό’», είπε ο Marchant και τόνισε ότι η σκόνη ήταν τόσο πυκνή που εισχωρούσε στο στόμα και τα μάτια.
Αν και η ορατότητα μέσα στην καταιγίδα ήταν καλή και ο άνεμος χαμηλός, ακολούθησαν αστραπές και βροντές που ανάγκασαν το προσωπικό να καταφύγει σε εσωτερικούς χώρους. Όταν το φαινόμενο υποχώρησε περίπου μία ώρα αργότερα, είχε πέσει βροχή με λάσπη σε όλην περιοχή.
Σύμφωνα με τον ειδικό εδάφους Dr John Grant, τέτοιες καταιγίδες προκαλούνται από ισχυρά συστήματα ανέμων που σηκώνουν ξηρό χώμα και άμμο, ένα συχνό φαινόμενο σε περιοχές με χαμηλά επίπεδα βροχοπτώσεων όπως η αυστραλιανή ενδοχώρα.
Ένα ψυχρό μέτωπο έφερε την καταιγίδα στην έρημο μαζί με πτώση της θερμοκρασίας, ενώ, όπως παρατήρησε ο Marchant, οι μέγιστες θερμοκρασίες της περιοχής, που έφταναν τους 40°C κατά τη διάρκεια της ημέρας, έπεσαν κάτω από 30°C τις επόμενες μέρες, ενώ οι άνεμοι παρέμειναν ισχυροί.
Η αυξανόμενη πιθανότητα ξηρασίας εν μέσω της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα μπορούσε να οδηγήσει σε συχνότερες καταιγίδες σκόνης, αυξάνοντας τους κινδύνους για τους ανθρώπους και το περιβάλλον, προειδοποίησε ο Grant.
