Ο Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας Ιan Hooper, ο Ιταλός πολυοργανίστας (εκτός από κιθάρα παίζει επίσης, πιάνο, μπάντζο και μαντολίνο) Claudio Donzelli και ο Αγγλος μπασίστας Craig Saunders συναντήθηκαν συγκυριακά στη Γερμανία και το ’10 σχημάτισαν στο Βερολίνο τους Mighty Oaks. Ένας Αμερικάνος, ένας Ιταλός και ένας Άγγλος έφτιαξαν το Mexico στο Βερολίνο
Το concept ήταν και παρέμεινε αυτό ενός κατά βάση folk συγκροτήματος με κυρίως ακουστικό ήχο στον οποία τα βασικά όργανα τους διανθίζουν διακριτικά μα και καθοριστικά άλλα όπως το μαντολίνο και το γιουκαλίλι.
Ξεκινώντας το ’14 κυκλοφόρησαν τρία πολύ όμορφα albums με πιο πρόσφατο το περυσινό «All Things Go» αλλά ξαφνικά εφέτος ανακοίνωσαν και ήδη κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες το τέταρτο με τίτλο «Mexico», αναμφίβολα η πλέον ώριμη μέχρι τώρα εργασία τους.
Συνομίλησα με την κεντρική φυσιογνωμία (και όχι ηγέτη) τους, τον Ιan Hooper, για το πως τρεις μουσικοί από ισάριθμες διαφορετικές χώρες σχημάτισαν ένα γκρουπ και έχουν ως βάση μια τέταρτη με την οποία κανείς τους πριν δεν είχε σχέση αλλά και το πώς – και γιατί – δημιουργεί κάποιος μουσική στην διάρκεια μιας πανδημίας και σε συνθήκες καραντίνας.
Πώς συνέβη ένας Αμερικανός, ένας Αγγλος και ένας Ιταλός να συναντηθούν και να αποφασίσουν να σχηματίσουν ένα συγκρότημα και μάλιστα στο Βερολίνο;
Από καθαρή τύχη πραγματικά! Συναντηθήκαμε ως σόλο τραγουδοποιοί – ερμηνευτές σε ένα μικρό φεστιβάλ για τέτοιους στο Αμβούργο.
Την επόμενη χρονιά, πάλι συγκυριακά, εγώ και ο Claudio συνέβη να μετοικήσουμε στο Βερολίνο για ένα διδακτορικό πρόγραμμα και λόγους εργασίας αντίστοιχα.
Από την στιγμή που μάθαμε ότι ήμασταν και οι δύο εκεί ήταν φυσικό να συναντιόμαστε τα Σαββατοκύριακα και για να παίξουμε μουσική και να εκτονώσουμε έτσι την πίεση όλης της εργάσιμη εβδομάδα κάνοντας κάτι που αμφότεροι αγαπούσαμε πάρα πολύ.
Τι αγαπάτε τόσο πολύ στο Βερολίνο ώστε να ζείτε και να εργάζεστε εκεί παρότι κανένας σας δεν είναι Γερμανός, πόσο μάλλον Βερολινέζος;
Σίγουρα το Βερολίνο έχει αλλάξει πάρα πολύ στα περισσότερα από δέκα χρόνια που ζούμε εδώ και δεν ήταν πάντα σχέση αγάπης.
Αναμφισβήτητα όμως αυτός ο τόπος έχει κάτι που σου επιτρέπει να προοδεύεις και να εξελίσσεσαι σαν μουσικός, υπάρχουν τόσοι πολλοί όμορφοι χώροι, άφθονα ημερήσια ταξίδια στις γύρω περιοχές και η πόλη προσφέρει τόσα πολλά από πλευράς κουλτούρας, ακόμα και γαστρονομίας, ώστε ποτέ δεν την βαριέσαι.
Θα έλεγες λοιπόν ότι τόσο ως άνθρωποι είστε πολίτες του κόσμου όσο και οι Mighty Oaks είναι ένα διεθνιστικό συγκρότημα, ανεξάρτητα από την καταγωγή καθενός σας;
Θα έλεγα ότι μάλλον έχουμε μια ευρύτερη αντίληψη των πραγμάτων από τους περισσοτέρους άλλους ανθρώπους αλλά στην πραγματικότητα δεν είμαστε πολίτες του κόσμου.
Δεν έχουμε ταξιδέψει όσο χρειάζεται σε όλο τον κόσμο ώστε να κατανοήσουμε την εσώτερη πραγματικότητα των πολιτισμών και των ανθρώπων αλλά είμαστε ανοιχτοί σε οτιδήποτε νέο και προσπαθούμε να προσλαμβάνουμε όσα περισσότερα μπορούμε στις περιοδείες μας.
Το ΄όνομα σας είναι όμορφο αλλά λίγο παράξενο για συγκρότημα, έχε κάποιο συγκεκριμένο νόημα ή απλά σας άρεσε το πως ακούγονται αυτές οι δύο λέξεις μαζί;
Αν αρχίσουμε να συζητάμε για το ποια ονόματα συγκροτημάτων είναι παράξενα δεν θα τελειώσουμε ποτέ, σωστά; «Τα δυνατά πεύκα προέρχονται από μικρά βελανίδια» είναι ένα ρητό που βρήκε κάπου ο Claudio και αισθανθήκαμε ότι το Mighty Oaks ταίριαζε με την επιδίωξη μας να δημιουργήσουμε όλοι μαζί κάτι που θα είχε διάρκεια. Μέχρι τώρα πιστεύουμε ότι το επιβεβαιώνουμε…
Εκκινείτε σαφώς από την folk αλλά είναι η αμερικανική folk ή με την κυριολεκτική έννοια της, δηλαδή παραδοσιακή μουσική από λίγο πολύ όλο τον κόσμο;
Στο αρχικό στάδιο τους τα τραγούδια μας γράφονται από εμένα και, αφού είμαι Αμερικανός, αναπόφευκτα ο ήχος μας είναι πολύ πιο κοντά στην αμερικανική folk από ότι σε οποιαδήποτε άλλη.
Με αυτό δεδομένο όμως κάθε album μας είναι διαφορετικό από τα άλλα και πολλές επιρροές από το rock, ακόμα και την ποπ, έχουν εισχωρήσει στον ήχο μας.
Πρέπει να αγαπάτε πάρα πολύ το μαντολίνο γιατί είναι το μόνο όργανο που παίζετε και οι τρεις. Τι σας αρέσει τόσο πολύ σε ένα όργανο που στην εποχή μας το ακούμε πλέον πολύ σπάνια σε ηχογραφήσεις;
Το κοινό όργανο όλων μας είναι η κιθάρα. Δεν χρησιμοποιούμε τόσο πολύ και τόσο συχνά το μαντολίνο αλλά σίγουρα προσθέτει ένα ωραίο ηχόχρωμα σε ορισμένα σημεία, ειδικά στις συναυλίες μας.
Δεν μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να προσθέσετε και ντράμερ και να γίνετε λίγο πιο «rock» ή έστω ο ήχος σας πιο ηλεκτρικός;
Ετσι και αλλιώς χρησιμοποιούμε ντράμερ τόσο στις ζωντανές εμφανίσεις μας όσο και στις ηχογραφήσεις των δίσκων μας.
Οι συναυλίες μας είναι προέκταση των ηχογραφήσεων μας και όποιος/α έχει παρακολουθήσει μιαν από αυτές γνωρίζει ότι κατέχουμε το rock και μπορούμε να το παίξουμε. Στις εμφανίσεις μας ο Claudio παίζει κυρίως ηλεκτρική κιθάρα οπότε αυτή η ηχητική πλευρά είναι παρούσα και με το παραπάνω.
Μέχρι τώρα είχατε ένα είδος παράδοσης, να κυκλοφορείτε ένα album κάθε τρία χρόνια και πάντα Φεβρουάριο. Τι σας έκανε να την διακόψετε και να κυκλοφορήσετε ένα τόσο σύντομα μετά το προηγούμενο και Μάιο;
Η πανδημία, πολύ σύντομα αποδείχθηκε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα για όλους και όλες μας. Σχεδόν ενστικτωδώς αποφασίσαμε να αρχίσουμε να γράφουμε καινούρια και να τα κυκλοφορήσουμε για να έχει ο κόσμος κάτι να απολαμβάνει σε αυτή την τόσο παράξενη περίοδο.
Ποιες είναι οι διαφορές αυτού του δίσκου από τον προηγούμενο;
Εχει πολύ πιο φυσικό ήχο ως προς το πως γράφτηκε και ηχογραφήθηκε. Για εμάς είναι μια επιστροφή στις ρίζες μας σαν μπάντα ως προς το πως τον δημιουργήσαμε. Ο προηγούμενος δίσκος φτιάχτηκε σε ένα πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και ηχογραφήθηκε με πολύ διαφορετικούς τρόπους από αυτόν.
Το (επίσης πρώτο single του δίσκου) «Mexico» είναι ένα ερωτικό τραγούδι για έναν τόπο, για ένα πρόσωπο ή και τα δύο ταυτόχρονα;
Είναι μια προσπάθεια να ξεφύγουμε διανοητικά για μια στιγμή από το παράλογο του κόσμου ελπίζοντας ότι θα ξεχάσουμε όλη την αβεβαιότητα και τις δυσχέρειες που επικράτησαν την προηγούμενη χρονιά. Φυσικά το Μεξικό είναι επίσης μια υπέροχη, πανέμορφη χώρα με πολύ πλούσια κουλτούρα.
Πώς αντιμετωπίζετε, τόσο σαν άνθρωποι όσο και σαν επαγγελματίες μουσικοί, την πανδημία/καραντίνα;
Είμαστε τυχεροί γιατί μπορούμε να είμαστε δημιουργικοί και μάλιστα σχεδόν οπουδήποτε.
Η μουσική είναι ένας πολύ καλός «μεσολαβητής» σε χαλεπούς καιρούς και μας βοήθησε να διαχειριστούμε πολλά πράγματα την προηγούμενη χρονιά.
Δεν είναι μια εύκολη εποχή για οποιονδήποτε μουσικό αλλά προσπαθούμε να την χρησιμοποιήσουμε όσο γίνεται καλύτερα. Προσπαθούμε να παραμένουμε θετικοί γιατί αυτό είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις.
Και ποια είναι τα πιο άμεσα σχέδια σας μετά την κυκλοφορία του δίσκου;
Ελπίζουμε να πραγματοποιήσουμε δέκα με είκοσι συναυλίες το καλοκαίρι και έτσι να επανασυνδεθούμε κάπως με τους οπαδούς μας. Επίσης συμμετέχουμε σε μια πολύ γνωστή γερμανική τηλεοπτική εκπομπή, κάτι που θα είναι μια σημαντική ώθηση τόσο για τον δίσκο όσο κα γενικότερα για το συγκρότημα. Πέραν αυτού φυσικά το να συνεχίσουμε να γράφουμε τραγούδια και να κάνουμε μουσική!
Κάτι που ισχύει για κάθε ταλαντούχο/α και εμπνευσμένο/η μουσικό καθώς για αυτούς και αυτές ακόμα και η πανδημία αναπόφευκτα λειτούργησε εντέλει ως πηγή έμπνευσης…