Η έστω και προσωρινή αποχώρηση του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ από την προεδρία της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του αμερικανικού Κογκρέσου, ίσως να αποβεί μοιραία για την γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας το αμέσως επόμενο διάστημα. Γεωστρατηγική αναβάθμιση που κρίνεται σε τρεις βασικούς πόλους: την Κύπρο, την Θράκη και την Β. Ήπειρο. Οι επισκέψεις Μενέντεζ στην Αλεξανδρούπολη, οι συνεχείς αναφορές του στην παράνομη εισβολή και κατοχή της Τουρκίας στη Βόρεια Κύπρο και η παρέμβαση του για την σύλληψη Μπελέρη, αποτελούν ενδείξεις μιας βαθύτερης αντίληψης του γερουσιαστή για τις δυνατότητες του ακριτικού Ελληνισμού στην νέα γεωπολιτική πραγματικότητα που δημιούργησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Η Αλεξανδρούπολη και η Θεσσαλονίκη θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στο πλαίσιο του νέου διακρατικού δικτύου Via Carpatia που θα συνδέσει την Βαλτική, τον Εύξεινο πόντο με την Μεσόγειο, παρακάμπτοντας τα Στενά του Βοσπόρου, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας των τριών θαλασσών, στην οποία εντάχθηκε εσχάτως η χώρα μας.
Η συμβολή της Κύπρου είναι καθοριστική στον νέο εμπορικό δρόμο που θα συνδέσει την Ινδία, την Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ με την Ευρώπη, καθιστώντας την χώρα μας βασική πύλη εισόδου, σε αντιδιαστολή με τον κινεζικό δρόμο του μεταξιού.
Ένας δρόμος που επαναφέρει την δυνατότητα υλοποίησης του ενεργειακού αγωγού East Med, αξιοποιώντας τα ενεργειακά κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο και Νοτίως της Κρήτης για τον οποίο ατυχώς ο Πρωθυπουργός δεν έκανε καμία αναφορά στην πρόσφατη ομιλία του στην ΓΣ των Ηνωμένων Εθνών.
Τέλος, η προστασία των Ελλήνων στην Βόρεια Ήπειρο την οποία υπονομεύει συστηματικά το αλβανικό Κράτος, συντηρεί τα χαρακτηριστικά του Ελληνισμού ως σημαντικής ναυτικής δύναμης με παρουσία από την Αδριατική έως την Ανατολική Μεσόγειο.
Είναι προφανές ότι αυτή την προοπτική γεωστρατηγικής αναβάθμισης προσπαθεί με κάθε τρόπο να υπονομεύσει η Τουρκία με την Γαλάζια Πατρίδα και οι Ευρασιανιστές σύμμαχοι της, παίζοντας το χαρτί της ήπιας προσέγγισης στο ανώτατο πολιτειακό επίπεδο, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν πρόκειται ποτέ να οδηγηθούμε στη Χάγη. Κερδίζει όμως χρόνο που τον χρειάζεται για την ανασυγκρότηση των πληγεισών περιοχών στο εσωτερικό της, παρουσιάζει ένα διαλλακτικό προσωπείο που βρίσκει απήχηση σε πολλά δυτικά κέντρα –όπως στο Αμερικανικό βαθύ Κράτος- και πρωτίστως στους εγχώριους εκπροσώπους του κατευνασμού. Η αποδυνάμωση της Κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού μετά τις φυσικές καταστροφές του καλοκαιριού σε συνδυασμό με την αποχώρηση Μενέντεζ δημιουργούν πολλαπλούς κλυδωνισμούς για τον Ελληνισμό, ελλείψει και υγιών εσωτερικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία και τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών του 2024 θα κρίνουν εν πολλοίς αυτή την πορεία.
Ο πιο αδύναμος κρίκος, η Κύπρος….