Η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «λύση» στο οξύ στεγαστικό πρόβλημα δύο νέα εργαλεία: την «Κοινωνική Αντιπαροχή» και τη δημιουργία κοινωνικών κατοικιών σε ανενεργά στρατόπεδα. Το ερώτημα, βέβαια, είναι αν αυτές οι παρεμβάσεις θα αποδειχθούν αρκετές για να ανακουφίσουν πραγματικά τα νοικοκυριά που ασφυκτιούν από τα ενοίκια-φωτιά και την έλλειψη προσιτής στέγης.
Με την «Κοινωνική Αντιπαροχή», δημόσια περιουσία που λιμνάζει θα παραχωρείται σε ιδιώτες κατασκευαστές μέσω διαγωνισμού. Εκείνοι θα χτίζουν νέα διαμερίσματα, κρατώντας το μεγαλύτερο μέρος, ενώ τουλάχιστον το 30% θα επιστρέφει στο κράτος για κοινωνικές κατοικίες. Προτεραιότητα θα έχουν νέοι, οικογένειες, πολύτεκνοι, μονογονεϊκά νοικοκυριά και ΑμεΑ, με μίσθωμα χαμηλότερο από της αγοράς. Θεωρητικά, μετά από δέκα χρόνια διαμονής και εφόσον συνεχίζουν να πληρούν τα κοινωνικά κριτήρια, οι ενοικιαστές θα μπορούν να αποκτήσουν το διαμέρισμα. Όμως, η εμπειρία δείχνει ότι τέτοιες «υποσχέσεις» συχνά σκοντάφτουν στη γραφειοκρατία ή σε μελλοντικές πολιτικές αλλαγές…
Η δεύτερη παρέμβαση αφορά την αξιοποίηση στρατοπέδων σε συνεργασία με το ΥΠΕΘΑ. Στο Χαϊδάρι, τη Θεσσαλονίκη (Ζιάκα) και την Πάτρα σχεδιάζεται η ανέγερση 2.000 διαμερισμάτων, από τα οποία τα 1.500 θα παραχωρηθούν ως κοινωνικές κατοικίες και τα 500 σε στεγαστικές ανάγκες ενστόλων. Τα έργα θα ξεκινήσουν —όπως ανακοινώνεται— το 2026, με παραδόσεις «εντός τριετίας». Δηλαδή, το πρόβλημα παραμένει άλυτο για τα επόμενα χρόνια, ενώ η αγορά κατοικίας συνεχίζει να πιέζει τους πιο αδύναμους.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με αυτά τα μέτρα επιτυγχάνει τριπλό στόχο: Αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, αύξηση στεγαστικού αποθέματος ώστε να πέσουν οι τιμές, και στήριξη χιλιάδων νοικοκυριών. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πιο σύνθετη. Η κοινωνική αντιπαροχή δίνει ξανά ρόλο-κλειδί στους ιδιώτες, αφήνοντας ερωτήματα για το αν το Δημόσιο θα έχει την απαιτούμενη ισχύ για να διασφαλίσει το κοινωνικό όφελος. Και τα έργα στα στρατόπεδα, ακόμη κι αν ξεκινήσουν στην ώρα τους, δύσκολα θα δώσουν άμεση απάντηση στην κρίση στέγης που ζουν οι πολίτες σήμερα.
Το αν αυτές οι εξαγγελίες θα αποδειχθούν «πρωτοποριακές λύσεις» ή απλώς επικοινωνιακές υποσχέσεις, θα το δείξει η πράξη και, κυρίως, οι αντοχές της κοινωνίας μέχρι τότε…
