Από την 3η Νοεμβρίου 2025 το καθεστώς της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας επεκτείνεται και στους κλάδους του χονδρικού εμπορίου, της ενέργειας, των χρηματοπιστωτικών / ασφαλιστικών δραστηριοτήτων και των διοικητικών / υποστηρικτικών υπηρεσιών στον τουρισμό. Η πιλοτική εφαρμογή είχε ξεκινήσει ήδη από τον Ιούνιο, δίνοντας ένα περιθώριο προσαρμογής.
Στην πράξη, η επέκταση αυτή δεν σηματοδοτεί μόνο τεχνική αλλαγή, είναι μια προσπάθεια να ενισχυθεί η διαφάνεια, να περιοριστεί η αδήλωτη εργασία, και να προσαρμοστεί η αγορά σε νέα πρότυπα νομιμότητας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, ήδη στους κλάδους όπου η ΨΚΕ έχει εφαρμοστεί καταγράφεται αύξηση των δηλωμένων υπερωριών κατά 3,5 εκατομμύρια ώρες. Επίσης, με την πλήρη εφαρμογή του μέτρου υπολογίζεται ότι θα καλυφθούν περί τα 1,85 εκατομμύρια εργαζόμενοι και πάνω από 280.000 επιχειρήσεις.
Όμως το εγχείρημα πάσχει ήδη σε κρίσιμα σημεία. Η ερμηνευτική εγκύκλιος του Υπουργείου διευκρινίζει ότι η σήμανση της κάρτας αφορά μόνο την είσοδο και έξοδο από τις κτιριακές εγκαταστάσεις της επιχείρησης, όχι τον πραγματικό χρόνο εργασίας εκτός αυτών. Αυτό σημαίνει ότι εργαζόμενοι που ξεκινούν ή τελειώνουν εργασία εκτός των εγκαταστάσεων (π.χ. σε εξωτερική υπηρεσία ή στα τμήματα ενός ομίλου) ενδέχεται να μην καλύπτονται πλήρως ως προς την πραγματική απασχόλησή τους.
Επιπλέον, ο χρόνος προετοιμασίας — δηλαδή οι δραστηριότητες πριν την έναρξη ή μετά τη λήξη της εργασίας (π.χ. μετακίνηση, αλλαγή ενδυμασίας) — δεν θεωρείται χρόνος εργασίας. Η εγκύκλιος ορίζει ως μέγιστο όριο 10 λεπτά πριν και μετά για τους περισσότερους κλάδους, και έως 30 λεπτά για τη βιομηχανία. Αυτό δημιουργεί πεδία αμφιβολίας, ειδικά για επιχειρήσεις που λειτουργούν με πολλαπλά σημεία παροχής ή έχουν πολυσύνθετη οργάνωση.
Τι πρέπει να κάνουν άμεσα επιχειρήσεις και εργαζόμενοι; Να ξεκινήσουν ενημέρωση και τεχνική προετοιμασία. Να ελέγξουν αν ο κύριος ΚΑΔ τους εμπίπτει και αν οι συμβάσεις τους καλύπτουν τις νέες υποχρεώσεις. Να αναπροσαρμόσουν οργανωτικά τα ωράρια και να προνοήσουν για ενδεχόμενες αποκλίσεις. Και οι εργαζόμενοι να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους — πότε πρέπει να «χτυπήσουν κάρτα», ποιες ώρες θεωρούνται νόμιμες και πότε μπορεί να υπάρξει δικαιολογημένη εξαίρεση (π.χ. τηλεργασία).
Η επέκταση της ΨΚΕ είναι αναγκαία — όμως αν εφαρμοστεί επιπόλαια, με ασάφειες ή χωρίς τεχνική υποστήριξη, κινδυνεύει να μείνει ημιτελές μέτρο, περισσότερο ως όχημα ελέγχου παρά ως εργαλείο δικαιοσύνης. Η επιτυχία θα κριθεί στην καθημερινή εφαρμογή, όπου η τεχνολογία θα πρέπει να υπηρετεί το δίκαιο και όχι να επιβαρύνει τη λειτουργία της αγοράς με ακόμη ένα στρώμα γραφειοκρατίας.
