Είναι σημαντική η απόφαση του αρμόδιου υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να απλώσει περιπολίες μέσα στις κοινότητες των Ρομά. Δεν είναι όλοι κακοποιά στοιχεία, αλλά δυστυχώς στην καθημερινότητά μας είναι Ρομά εκείνοι που υπερέχουν σε εγκληματικές ενέργειες μικρού και μεσαίου επιπέδου, αλλά εξαιρετικά ενοχλητικές και επικίνδυνες. Και φυσικά δεν θα πρέπει να εξαιρέσω κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών, αλλά και την παράνομη οπλοκατοχή και ίσως και πώληση όπλων. Κλοπή χαλκού, κλοπές αυτοκινήτων/δικύκλων, διαρρήξεις σπιτιών, επιθετικές συμπεριφορές, σύσταση συμμοριών, είναι λίγα από αυτά που συνθέτουν την βεντάλια των άνομων δραστηριοτήτων τους.
Μέχρι σήμερα η ίδια η συνταγματικά προσδιοριζόμενη Πολιτεία με τις νόμιμες θεσμοθετημένες Αρχές της, δεν τολμούσε να παρεμβαίνει μέσα σε κοινότητες τους που στην ουσία είχαν και έχουν γίνει κράτος εν κράτει. Η απόφαση Χρυσοχοΐδη αναντίρρητα ήταν επιβεβλημένη. Όπως θα έπρεπε να υπάρχουν περιπολίες, ακόμα και των πεζών αστυνομικών (που το έχουμε ξεχάσει), σε όλες τις γειτονιές, κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση γιατί να μην υπάρχουν και μέσα στα γκέτο των Ρομά.
Πέρα από αυτό όμως, και επειδή – για να το επαναλάβω – δεν μπορούμε να στοχοποιούμε όλους τους Ρομά, τίθεται ένα θέμα του πώς θα αντιμετωπιστεί πιό οργανωμένα/επιστημονικά/θεσμικά, αυτό το πρόβλημα. Και εδώ, αλλά με συγκεκριμένο σχεδιασμό και συντονισμό, μπορούν και πρέπει να παίξουν ρόλο η Εκκλησία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ανθρωπιστικές οργανώσεις και ιδρύματα. Δεν θα εξαιρέσω ούτε συγκεκριμένα προγράμματα που πρέπει να έχει το υπουργείο Παιδείας ή το υπουργείο Ανάπτυξης ή το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Σίγουρα δεν θα είναι εύκολη προσπάθεια. Χρειάζεται πολύς χρόνος. Αλλά η διείσδυση μπορεί να γίνει και με τη βοήθεια Ρομά που έχουν ενταχθεί στην κοινωνία, με εξαιρετικές επιδόσεις στον εργασιακό τους η επιστημονικό ή καλλιτεχνικό χώρο τους.
