Ο 42χρονος Γιάννης Λάλας—ο κατηγορηθείς και εν τέλει αθωωθείς για τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ—βρέθηκε νεκρός από πυρά καλάσνικοφ σε ξενοδοχείο κοντά στην Αράχωβα το βράδυ του Σαββάτου 1 Νοεμβρίου 2025.
Οι πρώτες ενδείξεις παραπέμπουν σε συμβόλαιο θανάτου, με καμένο όχημα να εντοπίζεται κοντά στο σημείο. Το όνομα του Λάλα επαναφέρει στο προσκήνιο μια υπόθεση που εξακολουθεί να πληγώνει τη δημοσιογραφία: ποιοι σκότωσαν τον Καραϊβάζ και γιατί. Η αστυνομία ερευνά τη σύνδεση με τον διαρκή «πόλεμο» της Greek Mafia.
Η υπόθεση Καραϊβάζ με μια ματιά
Ο Γιώργος Καραϊβάζ δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι, στις 9 Απριλίου 2021, έξω από το σπίτι του στον Άλιμο, από δύο άνδρες που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα. Μια εκτέλεση που από την πρώτη στιγμή θεωρήθηκε επαγγελματικό «συμβόλαιο».
Το 2023 συνελήφθησαν δύο αδελφοί, ανάμεσά τους και ο Γιάννης Λάλας, ωστόσο στις 31 Ιουλίου 2024 αθωώθηκαν λόγω αμφιβολιών από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. Η απόφαση έκλεισε δικονομικά το κεφάλαιο ως προς τους συγκεκριμένους κατηγορούμενους.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 19 Δεκεμβρίου 2024, ελληνικό δικαστήριο κατέληξε πως η δολοφονία ήταν κατά παραγγελία και συνδεδεμένη με τη δημοσιογραφική ιδιότητα του Καραϊβάζ—μια κρίσιμη παραδοχή για το κίνητρο, όχι όμως και για τους φυσικούς/ηθικούς αυτουργούς.
Παρά τη δικαστική αναγνώριση του δημοσιογραφικού κινήτρου, οι εκτελεστές και οι εντολείς παραμένουν ασύλληπτοι. Διεθνείς οργανώσεις για την ελευθερία του Τύπου υπενθύμισαν στην 4η επέτειο (9 Απριλίου 2025) ότι η ατιμωρησία συνεχίζεται και ζήτησαν αποτελεσματική ολοκλήρωση της έρευνας.
Η εκτέλεση Λάλα και οι σκιές πάνω από την έρευνα
Η δολοφονία Λάλα, ενός προσώπου που είχε βρεθεί στο κάδρο και αθωώθηκε, τροφοδοτεί νέα ερωτήματα για το πώς κινούνται τα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος, πόσο διεισδυτικά επηρεάζουν κρίσιμες υποθέσεις και αν σβήνουν πιθανά ίχνη.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει τεκμηριωμένη σύνδεση ανάμεσα στη δική του εκτέλεση και την πρόοδο (ή στασιμότητα) της υπόθεσης Καραϊβάζ. Οι αρχές μιλούν για ακόμη ένα επεισόδιο στον εν εξελίξει πόλεμο της λεγόμενης Greek Mafia. Ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο ο Καραϊβάζ ερευνούσε και αποκάλυπτε συστηματικά. Πάντως στην υπόθεση τα μέτωπα παραμένουν ανοιχτά.
Πιο συγκεκριμένα:
• Ταυτοποίηση φυσικών αυτουργών: Παρά το άφθονο οπτικοακουστικό υλικό και τις ψηφιακές αναλύσεις, οι δράστες δεν έχουν οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη.
• Ιχνηλάτηση εντολέων/χρηματοδοτών: Η απόφαση του Δεκέμβρη 2024 «δείχνει» το κίνητρο, όχι τους εντολείς.
• Εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου: Οργανώσεις ΜΜΕ και ελευθερίας του Τύπου καταγράφουν διαρκώς τον κίνδυνο της ατιμωρησίας στην Ελλάδα.
Και εδώ οφείλω να δώσω ένα συμπέρασμα που είναι εν πολλοίς και η αλήθεια. Η υπόθεση Καραϊβάζ δεν είναι μόνο ένα άλυτο έγκλημα. Είναι τεστ αξιοπιστίας για την ικανότητα του κράτους να προστατεύει δημοσιογράφους που ερευνούν το οργανωμένο έγκλημα και να σπάει τον κύκλο της σιωπής γύρω από «συμβόλαια θανάτου». Όσο οι εκτελεστές και οι εντολείς μένουν στο σκοτάδι, τόσο ενισχύεται το μήνυμα ότι ο Τύπος μπορεί να στοχοποιείται χωρίς συνέπειες.
