«Μας πήρε το αγγελούδι μου, μία την είχε η κόρη μου, μία και έναν γιο. Δίδυμα ήταν τα παιδιά. Τώρα το άλλο δίδυμο κλαίει κάθε μέρα: Πού είναι η αδερφή μου γιαγιά; μου λέει. Τι να σου κάνω Τζορτζ, τι να σου κάνω παιδί μου, τι να σου κάνω. Όλοι την θέλουμε πίσω αλλά δεν μπορούμε. Δεν θέλει ούτε στην κηδεία να έρθει την Παρασκευή. Λέει: μαμά δεν θέλω να πάω να δω την αδερφή μου μέσα σε φέρετρο», είναι τα συγκλονιστικά λόγια της γιαγιάς, καθώς η οικογένεια της Μαρίας ζει το αδιανόητο.
Η περιγραφή της στυγερής δολοφονίας ξεπερνάει τα ανθρώπινα όρια…
«Το είδα, εγώ το είδα, το πρωτογνώρισα νεκρό. Το χτύπησε στο σπίτι μου από έξω και το τραβούσε κάτω από το αυτοκίνητο με το ποδήλατό του. Του έσπασε τα κόκαλά του, τα πόδια του, την σπονδυλική του στήλη. Το κεφάλι του, δεν το γνώριζες το παιδί. Δεν το γνώριζες. Και του λέω του γιου μου: Μπάμπη αυτή είναι η Μαρία! Όχι μαμά, μην μου λες τέτοια πράγματα. Του λέω, τη γνώρισα. Γνώρισα την εγγόνα μου από τις παντόφλες στο δρόμο και το πόδι του γιατί ήταν ένα όμορφο κοριτσάκι και τα μαλλάκια του. Από εκεί το γνώρισα, δεν γνωριζότανε διότι το τραβούσε με τη μούρη στο τσιμέντο και το σώμα του το έσπασε και το έγδαρε», συμπλήρωσε.
