Δύο αλεξιπτωτιστές στη Βρετανία κατέγραψαν με κάμερα ένα εντυπωσιακό φαινόμενο: ένα σπάνιο κυκλικό ουράνιο τόξο που εμφανίστηκε στον ουρανό κατά τη διάρκεια άλματος. Το περιστατικό σημειώθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου, στη διάρκεια μιας διπλής ελεύθερης πτώσης με το Skydive Langar στο Νότιγχαμσαϊρ.
Ο εκπαιδευτής Jan Zackl, που συμμετείχε στο άλμα, ανέφερε ότι το θέαμα ήταν καθηλωτικό: «Το παρακολουθούσαμε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της πτήσης. Ήταν πραγματικά μαγευτικό και ξεχωριστό. Κάθε πτώση με αλεξίπτωτο είναι μοναδική, αλλά αυτή η εμπειρία είχε κάτι το ανεπανάληπτο».
Η Laura Hampton, εκπρόσωπος του Skydive Langar, πρόσθεσε: «Τέτοια φαινόμενα σπάνια καταγράφονται τόσο καθαρά. Συνήθως μπορεί κανείς να διακρίνει μικρά τμήματα ουράνιου τόξου από το αεροπλάνο, όμως εδώ το φαινόμενο ήταν απόλυτα ευδιάκριτο και ολοκληρωμένο. Ήταν πραγματικά ξεχωριστό».
Η μετεωρολόγος του BBC, Kaye Forster, εξήγησε ότι τα ουράνια τόξα σχηματίζονται πάντοτε σε πλήρη κύκλο, αλλά από το έδαφος βλέπουμε μόνο την καμπύλη τους, καθώς το υπόλοιπο μέρος «κρύβεται» από την επιφάνεια. «Όταν κάποιος βρίσκεται ψηλά στον αέρα, για παράδειγμα σε αεροπλάνο ή με αλεξίπτωτο, υπάρχει η δυνατότητα να δει το ουράνιο τόξο σε ολόκληρη την κυκλική του μορφή», ανέφερε.
Ο Θοδωρής Κολυδάς από την πλευρά του, εξηγεί- αναφερόμενος στο κυκλικό ουράνιο τόξο, πως αυτό μπορεί να ισχύει «αφού εμείς βλέπουμε μόνο το μισό τόξο από το έδαφος, καθώς ο ορίζοντας ”κόβει” τον κύκλο και έτσι εμείς βλέπουμε μόνο το επάνω μέρος του».
Η ανάρτηση του Θοδωρή Κολυδά:
«Ναι ισχύει . Ένα ουράνιο τόξο στην πραγματικότητα είναι ένας πλήρης κύκλος από χρωματιστό φως που σχηματίζεται όταν οι ακτίνες του ήλιου διαθλώνται, ανακλώνται και διασπώνται μέσα σε σταγονίδια νερού. Βλέπουμε μόνο το μισό τόξο από το έδαφος, καθώς ο ορίζοντας ”κόβει” τον κύκλο και έτσι εμείς βλέπουμε μόνο το επάνω μέρος του.
Ο πλήρης κύκλος μπορεί να φανεί αν βρισκόμαστε σε αεροπλάνο και το φως πέφτει πάνω σε σταγονίδια κάτω από εμάς, ή από ψηλές κορυφές/βουνά με σύννεφα και ομίχλη, ή ακόμα σε καταρράκτες και σιντριβάνια, όπου το φως περνά από λεπτές σταγόνες, ή να κάνουμε ελεύθερη πτώση!
Σε αυτές τις περιπτώσεις σχηματίζεται ένας πλήρης φωτεινός δακτύλιος γύρω από το ”αντιηλιακό σημείο” (το ακριβώς αντίθετο σημείο από τον ήλιο) , όπως στο παρακάτω βίντεο.
Σύμφωνα με τον κελτικό μύθο, τα ξωτικά (leprechauns) φύλαγαν δοχεία με χρυσά νομίσματα. Για να τα προστατέψουν από τους ανθρώπους, τα έθαβαν ”στην άκρη του ουράνιου τόξου”.
Επειδή όμως το ουράνιο τόξο δεν έχει πραγματική, σταθερή “άκρη”, κανείς δεν μπορούσε να το βρει. Στην πραγματικότητα, η ιδέα αυτή βασίζεται και σε μια οπτική ψευδαίσθηση: το ουράνιο τόξο φαίνεται να ”ακουμπάει” στο έδαφος σε κάποιο σημείο, αλλά αν πλησιάσεις, μετακινείται συνεχώς και ποτέ δεν μπορείς να φτάσεις εκεί. Έτσι, ο ”θησαυρός” στην άκρη του συμβολίζει κάτι ανέφικτο ή ονειρικό».
