Σε ηλικία 26,2 ετών έφυγαν από τα πατρικά τους σπίτια οι Ευρωπαίοι νέοι από τα 26,3 έτη που ήταν κατα μέσο όρο το 2023. Από το 2002, η μέση αυτή ηλικία κυμάνθηκε ήπια μεταξύ ενός χαμηλού των 26,1 ετών το 2019 και ενός υψηλού των 26,8 ετών το 2006.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι υψηλότερες μέσες ηλικίες αποχώρησης από το πατρικό σπίτι, στα 30 έτη και άνω, καταγράφηκαν στην Κροατία (31,3 έτη), τη Σλοβακία (30,9), την Ελλάδα (30,7), την Ιταλία (30,1) και την Ισπανία (30,0). Αντίθετα, οι χαμηλότερες μέσες ηλικίες παρατηρήθηκαν στη Φινλανδία (21,4 έτη), τη Δανία (21,7) και τη Σουηδία (21,9).
Σε μια περίοδο κατά την οποία το κόστος στέγασης βρίσκεται συνεχώς στο δημόσιο διάλογο, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι νέοι επηρεάζονται κάπως περισσότερο από το κόστος στέγασης. Το 2024, το 9,7% των νέων (ηλικίας 15-29) στην ΕΕ ζούσαν σε νοικοκυριά που δαπανούσαν το 40% ή περισσότερο του διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση (δείκτης υπερβολικού κόστους στέγασης), ενώ το ίδιο ποσοστό για τον συνολικό πληθυσμό ήταν 8,2%.
Το 2024, μεταξύ των χωρών της ΕΕ, υπήρχαν σημαντικές διαφορές σε αυτόν τον δείκτη. Η Ελλάδα (30,3%) και η Δανία (28,9%) κατέγραψαν τα υψηλότερα ποσοστά υπερβολικού κόστους στέγασης, πολύ υψηλότερα από αυτά στην Ολλανδία (15,3%), τη Γερμανία (14,8%) και τη Σουηδία (13,5%). Από την άλλη, η Κροατία (2,1%), η Κύπρος (2,8%) και η Σλοβενία (3,0%) είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά υπερβολικού κόστους στέγασης.
Σε 16 χώρες της ΕΕ, ο δείκτης υπερβολικού κόστους στέγασης ήταν υψηλότερος μεταξύ των ατόμων ηλικίας 15-29 σε σύγκριση με τον συνολικό πληθυσμό. Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο ομάδων καταγράφηκε στη Δανία, με 14,3 ποσοστιαίες μονάδες (π.μ.), ακολουθούμενη από την Ολλανδία με 8,4 π.μ.
Σε ορισμένες χώρες όπου οι νέοι τείνουν να φύγουν νωρίτερα από το πατρικό σπίτι, όπως η Δανία, η Ολλανδία, η Γερμανία, η Σουηδία και η Φινλανδία, το υπερβολικό κόστος στέγασης για τους νέους είναι υψηλότερο.
Αντίθετα, χώρες όπου οι νέοι αποχωρούν αργότερα από το σπίτι των γονιών, όπως η Κύπρος, η Κροατία και η Ιταλία, τείνουν να καταγράφουν χαμηλότερα επίπεδα υπερβολικού κόστους στέγασης. Ωστόσο, στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι οι νέοι φεύγουν αργότερα από το σπίτι, το υπερβολικό κόστος στέγασης παραμένει υψηλό για αυτούς.
