Όταν φθάνουμε στην είσοδο ενός ξενοδοχείου, πιθανότατα έχουμε στο μυαλό μας να κάνουμε check-in, να κουβαλήσουμε τις αποσκευές μας και να βρούμε το ασανσέρ για τον όροφό μας. Όμως κάτι που μάλλον δεν έχει περάσει από το μυαλό μας είναι όλες οι μολυσμένες επιφάνειες που έχουμε αγγίξει πριν καν φτάσουμε στο δωμάτιό μας.
«Σκεφτείτε τους χώρους υποδοχής των ξενοδοχείων όπως τα αίθουσες αναμονής των νοσοκομείων», λέει ο Τζέισον Τέτρο, μικροβιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου The Germ Code. «Είναι γεμάτοι από ανθρώπους που απλώς περιμένουν… και αποτελούν το ιδανικό περιβάλλον για τη μετάδοση μικροβίων».
Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τις μολυσμένες επιφάνειες και τον κίνδυνο μόλυνσης σε κοινόχρηστους χώρους ξενοδοχείων, όπως ο πάγκος υποδοχής, το ασανσέρ, το σαλόνι και το μπαρ, οι χώροι γραφείων, το γυμναστήριο και οι τουαλέτες.
«Η μελέτη έδειξε ότι μόνο λίγες, έντονα χρησιμοποιούμενες επιφάνειες… μπορούν να διαδώσουν γρήγορα μικρόβια σε έναν χώρο υποδοχής ξενοδοχείου», δηλώνει η δρ. Κέλι Ρέινολντς, περιβαλλοντολόγος στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και ερευνήτρια της μελέτης. «Επειδή τόσοι πολλοί άνθρωποι αγγίζουν τα ίδια σημεία, τα μικρόβια μπορούν να περάσουν από χέρι σε χέρι, στο πρόσωπο και ακόμα και στο φαγητό».
Μιλήσαμε με ειδικούς για το ποιες επιφάνειες στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου είναι οι πιο μολυσμένες, τι είδους ιοί και βακτήρια μπορεί να παραμονεύουν εκεί και πόσο πιθανό είναι να αρρωστήσει κανείς — καθώς και τι προφυλάξεις μπορούμε να λάβουμε για να αποφύγουμε τη μετάδοση.
Ποια είναι τα πιο μολυσμένα σημεία σε μια υποδοχή ξενοδοχείου;
«Η υποδοχή είναι γεμάτη με “τέλειες” κρυψώνες για μικρόβια, αλλά για να ανακαλύψουμε τις περισσότερες, πρέπει να αναζητήσουμε… τις επιφάνειες που αγγίζονται συχνά», εξηγεί ο Τέτρο.
Ποιο είναι λοιπόν το πιο συχνά αγγιζόμενο σημείο στην υποδοχή ενός ξενοδοχείου; Σύμφωνα με τη Ρέινολντς, η μελέτη έδειξε ότι το κουμπί του ανελκυστήρα δέχεται περίπου το ένα τρίτο όλων των αγγιγμάτων.
Τα κουμπιά του ανελκυστήρα είναι «ένας κεντρικός κόμβος, λειτουργούν ως “super-spreader” (υπερμεταδότης)… επειδή συνδέουν τους ανθρώπους με άλλα σημεία του ξενοδοχείου και [διευκολύνουν] τη διάδοση μικροβίων», προσθέτει.
Ο πάγκος της ρεσεψιόν κατετάγη δεύτερος στη λίστα με τις περισσότερες επαφές, και ακολούθησαν τα τραπεζάκια, οι πάγκοι των μπαρ και των χώρων εστίασης.
«Καθώς οι άνθρωποι τείνουν να αγγίζουν το στόμα τους ενώ τρώνε, τα μικρόβια μπορούν εύκολα να μεταφερθούν από τα χέρια στο φαγητό», εξηγεί η Ρέινολντς.
Οι χειρολαβές στις εισόδους, όπως αυτές από το γκαράζ προς την υποδοχή, θεωρούνται επικίνδυνες, επειδή τα μικρόβια μπορούν να εισέλθουν από το εξωτερικό περιβάλλον.
«Στη μελέτη μας, τοποθετήσαμε έναν ακίνδυνο ιό εκεί για να παρακολουθήσουμε πόσο μακριά μπορεί να εξαπλωθεί, και διαπιστώσαμε ότι εξαπλώθηκε ευρέως, επηρεάζοντας περίπου τις μισές από τις στοχευμένες επιφάνειες», δηλώνει.
Αν και οι χειρολαβές στις πόρτες της τουαλέτας δεν αγγίζονταν τόσο συχνά όσο άλλα σημεία, η Ρέινολντς επισήμανε ότι παραμένουν σημαντικές για παρακολούθηση.
«Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν την τουαλέτα μπορεί να μην πλένουν σωστά τα χέρια τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διάδοση επικίνδυνων εντερικών βακτηρίων», αναφέρει.
Τέλος, επιφάνειες που είναι δύσκολο να καθαριστούν σωστά ήταν επίσης μολυσμένες — όπως οι ταπετσαρισμένες καρέκλες της υποδοχής.
«Τα ταπετσαρισμένα έπιπλα συχνά παραλείπονται κατά τον καθαρισμό και, ακόμη και όταν καθαρίζονται, [είναι] δύσκολο να αφαιρεθούν πλήρως τα μικρόβια, λόγω της πορώδους και προστατευτικής φύσης των υφασμάτων», σημειώνει.
Τι είδους μικρόβια παραμονεύουν στη ρεσεψιόν ξενοδοχείου;
«Σε οποιονδήποτε χώρο, θα δείτε ιούς που προκαλούν αναπνευστικές λοιμώξεις, επειδή οι άνθρωποι βήχουν, σκουπίζουν τη μύτη τους με τα χέρια και μετά αγγίζουν επιφάνειες», αναφέρει η δρ. Σίρα Ντόρον, υπεύθυνη για τον έλεγχο λοιμώξεων στο Tufts Medicine και επιδημιολόγος στο Tufts Medical Center. Μιλάμε για ιούς όπως η γρίπη, ο RSV, ο COVID και το κοινό κρυολόγημα.
Βακτήρια που προκαλούν τροφικές δηλητηριάσεις (όπως η σαλμονέλα και το καμπυλοβακτήριο) είναι πιθανότερο να βρεθούν σε χώρους εστίασης ή στις τουαλέτες, εξηγεί. Άλλοι γαστρεντερικοί παθογόνοι οργανισμοί, όπως ο νοροϊός (γνωστός και ως «στομαχική ίωση»), είναι επίσης πιθανότερο να παραμονεύουν στις τουαλέτες.
«Αν κάναμε λήψη επιχρισμάτων και καλλιέργειες από επιφάνειες στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου, θα βρίσκαμε [επίσης] σίγουρα μικρόβια του δέρματος όπως ο σταφυλόκοκκος», προσθέτει ο Τέτρο.
Αυτό το βακτήριο μπορεί να προκαλέσει σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις, που εμφανίζονται ως αποστήματα στο δέρμα. Όμως, αν εισέλθει βαθύτερα στο σώμα — σε οστά, αρθρώσεις, το αίμα, την καρδιά ή τους πνεύμονες — μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ή απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, σύμφωνα με την Mayo Clinic.
Πόσο πιθανό είναι να αρρωστήσουμε
Λοιπόν, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες — όπως ο τύπος του μικροβίου, τα πρωτόκολλα καθαρισμού του ξενοδοχείου και το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Καταρχάς, για να προκληθεί μόλυνση, πρέπει να υπάρχει αρκετά υψηλή συγκέντρωση του βακτηρίου ή του ιού — αυτό που ονομάζεται «ελάχιστη λοιμογόνος δόση».
Οι διαδικασίες καθαρισμού του ξενοδοχείου για τον χώρο της υποδοχής παίζουν επίσης ρόλο. Η μελέτη έδειξε ότι «η χρήση αποτελεσματικών απολυμαντικών σε επιφάνειες που αγγίζονται συχνά μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης πάνω από 97%», δηλώνει η Ρέινολντς.
Ακόμα κι αν έρθουμε σε επαφή με μικρόβια, το ανοσοποιητικό μας σύστημα μπορεί να τα καταπολεμήσει πριν αρρωστήσουμε.
«Η τακτική άσκηση, ο καλός ύπνος, η θρεπτική διατροφή [και] η διαχείριση του άγχους» είναι βασικά για τη διατήρηση ενός υγιούς ανοσοποιητικού, εξηγεί η δρ Ντόρον. «Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό, είτε λόγω ασθένειας είτε λόγω φαρμακευτικής αγωγής, έχουν [επίσης] μεγαλύτερο κίνδυνο να αρρωστήσουν όταν εκτεθούν σε παθογόνους οργανισμούς».
Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε να αρρωστήσουμε;
«Όταν βρίσκομαι σε μια υποδοχή ξενοδοχείου, μπορεί να αγγίξω πολλές επιφάνειες… [όπως] το μηχάνημα πιστωτικών καρτών ή τα κουμπιά του ασανσέρ, αλλά είμαι πολύ προσεκτική να μην αγγίξω το πρόσωπό μου χωρίς να έχω πλύνει τα χέρια μου», δηλώνει η δρ Ντόρον. «Έτσι, θεωρώ ότι ο κίνδυνος για μένα είναι πολύ χαμηλός».
Ο Τέτρο συστήνει να έχουμε πάντα μαζί ένα μπουκαλάκι με απολυμαντικό χεριών. Ας βεβαιωθούμε ότι περιέχει 62-70% αιθανόλη κι ας χρησιμοποιήσουμε αρκετή ποσότητα ώστε τα χέρια μας να παραμείνουν υγρά για περίπου 20 δευτερόλεπτα καθώς το τρίβουμε, λέει.
Το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό είναι επίσης αποτελεσματικό αρκεί να γίνεται σωστά. Θα πρέπει να τρίβουμε τα χέρια μας για περίπου 15 δευτερόλεπτα ώστε να δημιουργείται αρκετή τριβή, συμπληρώσει η δε Ντόρον.
«Πολλοί άνθρωποι… ξεχνούν να τρίψουν τις άκρες των δαχτύλων τους, που είναι στην πραγματικότητα το πρώτο σημείο επαφής με τις επιφάνειες», προσθέτει. «Οπότε, καλό είναι να μην το παραλείψουμε… [ούτε] τα διαστήματα ανάμεσα στα δάχτυλα».
Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε να ενυδατώνουμε τα χέρια μας τακτικά, ειδικά όταν τα πλένουμε συχνά, σημειώνει..
Αυτό «αντισταθμίζει τις επιδράσεις ξηρότητας των προϊόντων υγιεινής χεριών», εξηγεί. «Αλλά [επίσης]… το να έχουμε υγιές, άθικτο δέρμα είναι σημαντικό για να [αποτρέψουμε] την απορρόφηση μικροβίων».
Συμπέρασμα:
Ακόμα κι αν έχουμε αγγίξει ένα κουμπί ανελκυστήρα που έχουν πατήσει εκατοντάδες άτομα πριν από εμάς, το να αφιερώσουμε λιγότερο από ένα λεπτό για να πλύνουμε ή να απολυμάνουμε σωστά τα χέρια μας μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά.
ΠΗΓΗ: HuffPost UK
