Ο κατάσκοπος δεν θα σας πει όνομα. Δεν έχει νόημα. Θα το καταλάβετε με την πρώτη. Κι αν όχι, σας έχουμε «White House» φωτό. Ένα πουλάκι, λοιπόν, μου είπε ότι αυτός ο γνωστός πολιτικός, (σίγουρα πρώην και σήμερα απειλών μέσω “Χ” για επαναδραστηριοποίηση) που τον αποκαλούν «αρσενική έκδοση της Χαλιμά», (Τί κακία και πόσο ζηλόφθονες είναι τελικά οι άνθρωποι!) έλεγε σε άλλο πολιτικό πρόσωπο, ότι «γυαλίζει, καθαρίζει και έχει κάνει “τζιτζί” το τεράστιο τζιπ που βρίσκεται στο γκαράζ του παραθαλάσσιου σπιτιού του». Αν άκουσα καλά, στρατιωτικών προδιαγραφών, «για να κάνει μεταφορά πολύ σημαντικού προσώπου». Ότι θα είναι εκείνος που θα πάει με το τζιπ του από το αεροδρόμιο, στην εν Αθήναις κατοικία της, την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ που τον άλλο μήνα φτάνει, επιτέλους, Ελλάδα για να αναλάβει καθήκοντα.
***
Βεβαίως, διευκρινίζω, ότι δεν έχει ιδέα η ίδια για τις «προθέσεις» του συγκεκριμένου, που διαφημίζει ότι είναι κολλητός της. Αφήστε που, επιπλέον, έγινε γνωστό από συναφές της διπλωματικό κανάλι, ότι δεν έχει, ούτε είχε, τακτική επικοινωνία και στενή γνωριμία με τον αυτόκλητο «σοφέρ» της. Και για να μην αφήνω στη μέση τις πληροφορίες μου, ο σύγχρονος «Χαλιμάς» αναμένεται να εισπράξει τα δέοντα και από το επιτελείο του Τραμπ, επειδή τον ενέπλεξε και τους ενέπλεξε – χωρίς να γνωρίζω με πόσες τσικουδιές στο σενάριο – στην υπόθεση της Κρητικής εγκληματικής οργάνωσης. Εν αγνοία βεβαίως του Λευκού Οίκου.
Πάλι καλά που δεν του είχαν ζητήσει να ασχοληθεί με αρχιμανδρίτη από τη Μόσχα. Δεν θα ήταν εύκολο να ξεμπερδέψουμε με τον Πούτιν. Ευτυχώς που ο Σι έχει το Θιβέτ χωρίς αρχιμανδρίτες, άρα την γλυτώνουμε από το Πεκίνο. Άντε άλλο ένα, άσπρο πάτο, για να πάνε κάτω τα φαρμάκια που έρχονται. Και μην πάει το μυαλό σας πουθενά αλλού, με τον άσπρο πάτο. Στον «πατομπούκαλο» αναφέρομαι.
***
Μαθαίνω ότι είναι έξαλλοι στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο του παραδοσιακού κτιρίου του υπουργείου Εξωτερικών. Στο ισόγειο εδρεύει η Υφυπουργός και στο πρώτο όροφο ο Υπουργός. Είναι έξαλλοι για πολιτικούς, δημοσιογράφους και παράγοντες της συμφοράς, που μπερδεύονται στο θέμα της Μονής Σινά. Ηρωοποιώντας τους στασιαστές καλόγηρους «που έχουν χάσει κάθε μέτρο με τη συμπεριφορά τους», όπως ακούστηκε ότι λέει ο Γιώργος Γεραπετρίτης.
Ως καλός κατάσκοπος μαθαίνω, επίσης, ότι στο ΥΠΕΞ έχουν ανάψει κόκκινο και με τη συμπεριφορά του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Και μάλιστα η τελευταία ανακοίνωση του Πατριαρχείου δεν κρατούσε απλά ισόρροπες αποστάσεις μεταξύ Αρχιεπισκόπου Δαμιανού και της ομάδας των “12” που εξωπετάχτηκαν, αλλά για κάποιον που ξέρει να διαβάζει πίσω από τις γραμμές, έπαιρνε το μέρος των «ανταρτών». « Πάλι καλά που η ανακοίνωση δεν είχε και λέξεις στα ρωσικά» μου σχολίασε έμπειρος διπλωμάτης μας, που ξέρει καλά τι συμβαίνει με Ιεροσόλυμα και Μόσχα.
***
Μου μετέφεραν ότι δικαιολογημένα ενοχλήθηκε ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας με τα λεγόμενα του συναδέλφου του της Ναυτιλίας Βασίλη Κικίλια, ότι υπάρχει άτυπη «μυστική» συμφωνία από το 2017 Ελλάδας και Τουρκίας, να μπορούν να ψαρεύουν οι τούρκοι και στα δικά μας τα νερά. Σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών που είχαν συλληφθεί τότε στον Έβρο, στην πλευρά της Τουρκίας. Παρόλο που είμαι σωστός κατάσκοπος, δεν γνωρίζω πόσο καλά ξέρει την γαλλική γλώσσα, αλλά μάλλον «γαλλικά» ακούστηκε να τα λέει ο Υπουργός Άμυνας, μόλις διάβασε τις δηλώσεις του συναδέλφου του. Μου μετέφεραν επίσης ότι μίλησαν οι δυο τους στο τηλέφωνο, αλλά χωρίς λεπτομέρειες για το περιεχόμενο της συνομιλίας. Αν και πηγή μου στο Πεντάγωνο σχολίαζε ότι «τα θαλάσσια σύνορα τα υπερασπίζεται το Πολεμικό Ναυτικό, αλλά κάτι αντίστοιχο πρέπει να κάνει και το Λιμενικό, γιατί σε καμία περίπτωση ο σημερινός υπουργός Άμυνας δεν θα μπορούσε να δεχθεί τέτοια παρασκηνιακή συμφωνία, η οποία σε κάθε περίπτωση, πουθενά δεν είναι καταγεγραμμένη».
Οι μεγάλες κινήσεις συχνά γίνονται αθόρυβα. Έτσι έγινε και στο Ελληνικό. Οι προετοιμασίες για την επανεκκίνηση με την είσοδο του Ιταλού δισεκατομμυριούχου έγιναν σχεδόν… κρυφά. Ο μόνος που γνώριζε από πρώτο χέρι ήταν ο Οδυσσέας Αθανασίου και οι ελάχιστοι πολύ κοντινοί του. Το μυστικό μετατράπηκε σε μυστικό όπλο. Η στρατηγική αυτή απελευθέρωσε το έργο από καθυστερήσεις, εξασφάλισε ότι το project θα παραμείνει εντός χρονοδιαγράμματος και –κυρίως– έστειλε μήνυμα σταθερότητας σε μια περίοδο όπου το εμβληματικό αυτό έργο εξετάζεται με το μικροσκόπιο. Γιατί, ας μην γελιόμαστε, πολλοί περιμένουν την παραμικρή αμυχή ή λεπτομέρεια για να τη μεταφράσουν σε αποτυχία. Το πότε θα φανούν τα οφέλη; Ο χρόνος θα παίξει καθοριστικό ρόλο.
***
Όμως, αν κρίνουμε από το παρασκήνιο, ο Κατάσκοπος μαθαίνει ότι τα καλά νέα για το Ελληνικό δεν σταματούν εδώ. Αντίθετα, έρχονται κι άλλα – και μάλιστα σύντομα. Και τι προσδοκά ο Ιταλός επενδυτής από το έργο; Να συνδέσει το όνομά του με το μεγαλύτερο real estate project στη Μεσόγειο, να αποκομίσει σημαντικές αποδόσεις από την τουριστική και εμπορική αξιοποίηση, αλλά και να αποκτήσει ένα «διαβατήριο» για ακόμη μεγαλύτερες κινήσεις στον ελληνικό και ευρωπαϊκό χώρο. Γιατί το Ελληνικό δεν είναι απλώς μια επένδυση· είναι το στοίχημα κύρους για όποιον τολμά να βάλει την υπογραφή του.
***
Στην αγορά ενέργειας, όταν όλα δείχνουν στάσιμα, αρκεί μια απλή κίνηση για να καταλάβεις ότι το χαρτί μπορεί να ξαναμοιραστεί. Και τώρα, το χαρτί… ανακατεύτηκε. Στοχευμένα, αθόρυβα και με αποδέκτη τον πιο «ευαίσθητο» παίκτη: Τον φοιτητή που ψάχνει φως, θέρμανση και λίγη αξιοπρέπεια σε σπίτι 40 τετραγωνικών. Την ώρα που η κυβέρνηση αυτοθαυμάζεται μπροστά στον καθρέφτη και μοιράζει χαμόγελα ικανοποίησης, οι οικογένειες παλεύουν με ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων και με μισθούς που τελειώνουν πριν τελειώσει ο μήνας. Υπάρχει κάποιος που σκέφτεται σοβαρά τα ζόρια των οικογενειών και των φοιτητών; Ευτυχώς, η αγορά και συγκεκριμένα η Protergia. Ήρθε και έριξε στο τραπέζι το «Picasso Small 1» προς 29,99 ευρώ τον μήνα για φοιτητικά σπίτια, με δύο μήνες δώρο. Ένα πακέτο που μοιάζει να γράφτηκε για να στείλει μηνύματα και στους ανταγωνιστές: «Τρέξτε, αλλιώς θα μείνετε πίσω».
Το αποτέλεσμα; Στα επιτελεία των άλλων παρόχων έχει ήδη ξεκινήσει ένας μικρός πανικός∙ όλοι ψάχνουν πώς θα απαντήσουν. Αν αυτό το σπινθήρισμα εξελιχθεί σε πραγματικό ανταγωνισμό, τότε ίσως –λέω ίσως– δούμε για πρώτη φορά μετά από χρόνια τους λογαριασμούς ρεύματος να «αδυνατίζουν» αντί να φουσκώνουν. Μέχρι τότε, η κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει να χειροκροτεί τον εαυτό της. Οι πολίτες όμως ξέρουν ότι η μόνη πραγματική ανακούφιση έρχεται όχι από τα υπουργικά γραφεία, αλλά από την ίδια την αγορά, όταν αποφασίζει να παίξει το παιχνίδι στα σοβαρά.
***
Κι εκεί που ετοίμαζα βαλίτσες για να πάω να κατασκοπεύσω στη ΔΕΘ, έφτασαν στα αυτιά μου πληροφορίες που αξίζει να μοιραστώ μαζί σας. Έμαθα λοιπόν ότι στο Thess INTEC, το πρώτο κέντρο καινοτομίας και τεχνολογίας 4ης γενιάς στην Ελλάδα, ετοιμάζεται κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια απλή συνεργασία. Στρατηγική σύμπραξη, λένε οι καλά γνωρίζοντες, με τις EY Ελλάδος και την European Innovation Solutions S.A. (την πρώην Ευρωσύμβουλοι ΑΕ), που έχει ως στόχο να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του Κέντρου σε κορυφαίους επενδυτές και διεθνείς «παίκτες». Ο Κατάσκοπος μαθαίνει ότι η έμφαση δεν θα δοθεί απλώς στην εγχώρια καινοτομία, αλλά κυρίως στην προσέλκυση ερευνητικών τμημάτων πολυεθνικών, unicorns και ανερχόμενων εταιρειών από το διεθνές στερέωμα, οι οποίες θα κουμπώσουν πάνω στο οικοσύστημα τεχνολογίας που θέλει να στήσει η Θεσσαλονίκη. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το Thess INTEC δεν θα είναι απλώς ένα ακόμα πάρκο καινοτομίας με ωραίες μακέτες. Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πραγματικό hub που θα αλλάξει τον χάρτη της Βόρειας Ελλάδας, φέρνοντας νέες θέσεις εργασίας, επενδύσεις και –γιατί όχι– την προοπτική να σταματήσει η μόνιμη «αιμορραγία» ταλέντου στο εξωτερικό. Το αν θα μείνει στα χαρτιά ή θα γίνει success story, είναι κάτι που ο Κατάσκοπος θα παρακολουθεί στενά… Γιατί ξέρει ότι τα μεγάλα οράματα κερδίζουν τον τίτλο τους μόνο όταν γίνουν πράξη.
Έφτασαν στα αυτιά του Κατασκόπου ότι στον ΟΛΘ ξεκίνησε ο Προβλήτας 6, με τον Ιβάν Σαββίδη να περνά από κοντά για να δει την πρόοδο και να δώσει κατευθύνσεις. Η Θεσσαλονίκη δείχνει έτοιμη να μπει ξανά στον χάρτη του διεθνούς εμπορίου, με πλοία 24.000 TEU να δένουν στο λιμάνι και να ανοίγουν δρόμο προς Βαλκάνια και Κεντρική Ευρώπη. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τη σημασία. Να γίνει η Θεσσαλονίκη το πραγματικό «gateway» της χώρας στην Ανατολική Ευρώπη. Αν όμως οι καθυστερήσεις, η γραφειοκρατία και οι πολιτικές ισορροπίες μπλοκάρουν το έργο, τότε το εμπόριο θα χαθεί στη… γραφειοκρατική αδράνεια των Αθηνών. Ο Κατάσκοπος βλέπει ότι το λιμάνι κινείται, η πόλη διεκδικεί. Το αν θα την αφήσουν να παίξει μπάλα, είναι άλλη ιστορία.
