Προσφυγικό – Μεταναστευτικό. Δύο λέξεις που αγγίζουν τη ψυχή του Έλληνα, που ήταν και ο ίδιος μετανάστης και πρόσφυγας. Πάμε να το δούμε απ’ την αρχή γιατί κάπου το χάνουμε. Η Ελλάδα είναι χώρα που σέβεται την ανθρώπινη υπόσταση και το υπέρτατο αγαθό της ζωής.
Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν την ελευθερία σαν εύκολο δρόμο προς τον πλουτισμό και τις χώρες τις χρησιμοποιούν ως μέτρο πίεσης. Χωρίς να σκέφτονται αν οι ψυχές θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν ή όχι. Το 2020 στον Έβρο, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες έμπαιναν απ’ τα συρματοπλέγματα κατά χιλιάδες.
Η λέξη πρόσφυγας και μετανάστης είναι δύο διαφορετικές έννοιες κατά το Διεθνές Δίκαιο και τη Σύμβαση της Γενεύης. Ο πρόσφυγας φεύγει από τον τόπο του λόγω κινδύνου και απειλής της ζωής του για μια καλύτερη ζωή. Ενώ ο μετανάστης έρχεται επειδή θέλει να βελτιώσει το βιοτικό του επίπεδο, να δουλέψει, για διάφορους άλλους λόγους.
Και οι δύο περιπτώσεις αιτούνται άσυλο! Η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζει μια ασύμμετρη απειλή λόγω του μεταναστευτικού, κάτι που δημιουργεί πολλές τριβές με τη γείτονα χώρα – την Τουρκία. Ο Ερντογάν στέλνει σαπιοκάραβα που πνίγονται μεσοπέλαγα, με ανθρώπους γυναικόπαιδα κατά κύριο λόγο, τα οποία αφήνουν ακυβέρνητα να πνιγούν στο πέλαγος.
Στον Έβρο ο φράχτης φτιάχτηκε για να αποτρέψει τις μεταναστευτικές ροές. Στη θάλασσα ποια αποτροπή υπάρχει; Ποιο σύνορο μπαίνει; Κανένα!
Καταφέρνει όμως να αποτρέψει τη ροή στα νησιά — Κω, Λέρο, Σάμο — με το να κάνει το θέμα ευρωπαϊκό σε όλα τα φόρα! Αφού η πίεση του Ερντογάν έπιασε τόπο με τη χρηματοδότηση απ’ την Ευρώπη. Η βοήθεια της Frontex ήταν καθοριστική στο Αιγαίο, μαζί με το Λιμενικό.
Ο χρόνος κυοφορεί και γεννά τεχνάσματα του Ερντογάν ώστε η Ελλάδα να μη ησυχάσει. Υπογράφει το Τουρκολιβυκό μνημόνιο με τη Λιβύη για να ανακόψει τη φορά της Ελλάδας στην πόντιση του καλωδίου και στις θαλάσσιες ζώνες. Μόνο που ξεχνάει διακριτικά ότι δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, που έντεχνα μιλάει…
Η Τουρκία ανά τακτά χρονικά διαστήματα δηλώνει NAVTEX απ’ τη μια άκρη του Αιγαίου ως την άλλη, με μόνο σκοπό να δείξει την κυριαρχία της στη θάλασσα — μια επιπλαστή κυριαρχία, ανυπόστατη και ψεύτικη. Ο διάλογος ανάμεσα στις χώρες είναι για τους τύπους. Χρόνια τώρα, οι αεροπορικές παραβιάσεις σταμάτησαν για το καλό της Ελλάδας, αλλά επειδή δεν έχουν πιλότους!
Όποτε το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι συνεχίζεται μέσω του μεταναστευτικού. Από άλλο μετερίζι — μέσω της Λιβύης — πετάει τον στρατάρχη Χαφτάρ στην εξέδρα για να βάλει το τυράκι στη φάκα!
Ξεκινούν με καράβια απ’ το Τομπρούκ της Λιβύης και έρχονται στην Κρήτη και στη Γαύδο με μετανάστες–πρόσφυγες μέχρι 40 ετών, που εγείρουν ερωτήματα. Να θυμίσω ότι οι διακινητές σε αυτή την ιστορία έχουν βγάλει από 2 εκατομμύρια μέχρι 10 εκατομμύρια ευρώ, μόνο απ’ τις αρχές του 2025.
Πάνω από 7.000 πρόσφυγες και μετανάστες μέχρι και σήμερα πέρασαν στην Ελλάδα. Και επειδή τα στέρνα τιμούν τα πρώτα, οι δομές που θα γίνουν καλό είναι να μη γίνουν “ξέφραγο αμπέλι”, όπως είπε ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης. Να μη είναι σαν τη Μόρια και τις άλλες δομές, διότι ο εγκλεισμός θα φέρει δυσάρεστα αποτελέσματα.
Η Λιβύη μέσω του Χαφτάρ ξύπνησε κατόπιν υπόδειξης του Ερντογάν για να ξυπνήσει η Ευρώπη και να πει «στείλε από εδώ ευρώ». Αυτά τα παιχνίδια κοστίζουν ζωές. Να ρίξω στο τραπέζι μια παράμετρο ακόμα: η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογεννητικότητας. Όπως λένε και οι διεθνολόγοι, έχει ξεκινήσει ένας υβριδικός πόλεμος με όπλα τις ίδιες τις ψυχές. Παλιά ήταν σφαίρες, βόμβες, πύραυλοι. Ο Ερντογάν το ξέρει καλά αυτό το παιχνίδι. Θέλει να κάνει μειονότητα τους Έλληνες στον τόπο τους.
