Μέσα στον κυκεώνα των αναλύσεων και των προβλέψεων για την επίλυση ή μη του Σκοπιανού, μέσα στην δίνη της συζήτησης περί της ονοματοδοσίας του κράτους της ΠΓΔΜ, ένα από τα ζητήματα που δεν έχουν συζητηθεί σχεδόν καθόλου, είναι ο ρόλος της Τουρκίας στο νεοσύστατο γειτονικό μας κράτος, η επιρροή που προσπαθεί να ασκήσει και για ποιους λόγους δεν θα επιθυμούσε την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στην χώρα και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Η Τουρκία αναγνώρισε το γειτονικό μας κράτος τον Φεβρουάριο του 1992 και αποτέλεσε και μια από τις πρώτες χώρες που ίδρυσαν Πρεσβεία στην ΠΓΔΜ.
Με όχημα και απώτερο στόχο την ‘’προστασία’’ του μουσουλμανικού πληθυσμού, Τουρκικής αλλά και Αλβανικής εθνοτικής προέλευσης, που ζει στην ΠΓΔΜ η Τουρκία από την ίδρυση του γειτονικού μας κράτους μέχρι και στις ημέρες μας προσπαθεί αφενός μεν να προστατέψει τα συμφέροντα των Μουσουλμάνων αλλά και να αυξήσει την επιρροή της κυρίως στο πεδίο της οικονομίας μέσω επενδύσεων ομίλων που πρόσκειται στο στενό πυρήνα εξουσίας της Τουρκικής πολιτικής ελίτ.
Σύμφωνα με τους Τούρκους ο αμιγώς Τουρκικής καταγωγής πληθυσμός της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας υπολογίζεται στις 100.000. Το δυστύχημα για την Τουρκία είναι ότι δεν έχουν καταφέρει να συμμετέχουν στη πολιτικό-στρατιωτική διοίκηση της γειτονικής χώρας όπως επί παραδείγματι ο Αλβανικός πληθυσμός της ΠΓΔΜ που πλέον αποτελεί μια πολύ σημαντική δύναμη επιρροής και εξουσίας στα τεκταινόμενα του κράτους. Το ευτύχημα είναι ότι διαχρονικά οι σχέσεις ανάμεσα σε Αλβανούς και Τούρκους , με ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία χρόνια , είναι στενές και συνεχώς εξελισσόμενες.
Στο πεδίο της οικονομίας και των δημοσίων έργων η Τουρκική Κυβέρνηση έχει εμμέσως χρηματοδοτήσει δημόσια έργα στην γειτονική χώρα κυρίως έργα που ακουμπούν στον ευαίσθητο τομέα της κοινωνικής πολιτικής , όπως την ανακατασκευή δημοσίων σχολείων και έργα αποχέτευσης σε δήμους κυρίως της περιφέρειας.
Η επιρροή της Άγκυρας όμως δεν περιορίζεται στενά στις σφαίρες της πολιτικής και της οικονομίας αλλά λαμβάνει χώρα και στο ευαίσθητο πεδίο της παιδείας και του πολιτισμού μέσω της χρηματοδότησης πολιτιστικών και θρησκευτικών κέντρων που αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις δούρειο ίππο των Τουρκικών βλέψεων στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής με όχημα τις πολιτιστικές εκδηλώσεις και τις ανταλλαγές φοιτητών και μαθητών.
Είναι φανερό ότι στόχος της Άγκυρας διαχρονικά στα Βαλκάνια είναι η δημιουργία ενός τόξου επιρροής με άμεσα αναφορά στο θρήσκευμα των πληθυσμών των βαλκανικών χωρών , κυρίως της Αλβανίας , της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας με κύριο μοχλό επιρροής το χρώμα του χρήματος. Απώτερος στόχος αποτελεί ίσως και η μείωση της επιρροής της Ελλάδος στην περιοχή.
Σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι η προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι προς το όφελος και των ζωτικών συμφερόντων της πατρίδας μας, αφού εξομάλυνση των σχέσεων και επίλυση των ακανθωδών ζητημάτων όπως το ονόματος, θα μειώσει την επιρροή της Τουρκίας όχι μόνο στην γειτονική μας χώρα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.
Σαφέστατα όμως η όποια λύση θα πρέπει να έχει στον πυρήνα της, την προστασία της χώρα από αλυτρωτισμούς και διαφορετικές αναγνώσεις των αποφάσεων. Και εκεί είναι που θα απαιτηθεί συναίνεση αλλά κυρίως διπλωματική μαεστρία.