Η εμμονή του 47ου Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με το βραβείο Νόμπελ ήταν γνωστή,  το οποίο όμως για το 2025 κατέληξε τελικά φέτος  στην ηγέτιδα της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Μαρία Κορίνα Μασάντο.

Ο  θυμός του Τραμπ  για την επίθεση του Ισραήλ στο Κατάρ και η πληγωμένη υπερηφάνεια για την αποτυχία να φιμώσει τα όπλα στην Ουκρανία όπως είχε υποσχεθεί κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας , φέρνει νέες εξελίξεις στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη.

Advertisement
Advertisement

Η εκεχειρία στη Μέση Ανατολή επιτεύχθηκε χάρη σε μια εξαιρετικά συμφωνία, μακριά από τους κανόνες της διπλωματίας.

Αλλά αν στην πατρίδα του ο τρόπος του να βάζει τις προσωπικές σχέσεις και το εγώ του πάνω από τις αρχές και τους θεσμικούς κανόνες δημιουργεί μεγάλα προβλήματα, στη Μέση Ανατολή η μέθοδος Ντόναλντ Τραμπ , ας το παραδεχτούμε, λειτουργεί.

Μια εκεχειρία και ανταλλαγή κρατουμένων και ομήρων είναι μόνο το πρώτο βήμα, το πιο εύκολο.

Πολλά άγνωστα σημεία, ακόμα, παραμένουν σχετικά με την αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα και τον αφοπλισμό της Χαμάς, για να μην αναφέρουμε το μέλλον της Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Όχθης που κατέχεται από το Ισραήλ.

Οι επικριτές της συμφωνίας υποστηρίζουν ότι στη Χαμάς προσφέρθηκε, περισσότερο από μια συμφωνία, ένα τελεσίγραφο, μια αποδοχή ή εξόντωση.

Αλλά η διαπραγμάτευση με μια οργάνωση που ασκεί τρομοκρατία και στοχεύει στην εξάλειψη του εβραϊκού κράτους δεν μπορούσε να γίνει σύμφωνα με τους παραδοσιακούς διπλωματικούς κανόνες.

Advertisement

Ας παραδεχτούμε ξανά πως ο 47ος Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ  Τραμπ αξίζει τα εύσημα για την επίτευξη ενός πρώτου στόχου που όλοι οι πιθανοί μεσολαβητές είχαν αποτύχει να επιτύχουν για δύο χρόνια.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος το πέτυχε ασκώντας βίαιη πίεση στον Ισραηλινό πρωθυπουργό  Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο Αμερικανό πρόεδρο που είχε ποτέ τολμήσει να εφαρμόσει πολιτική εναντίον του Ισραήλ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε όλη την κυλινδρική του δύναμη, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης, όταν ανάγκασε τον Νετανιάχου να ζητήσει συγγνώμη από τον κυβερνήτη του Κατάρ, Αλ-Θάνι.

Advertisement

Έκανε το θέμα παγκοσμίως δημόσια δημοσιεύοντας μια φωτογραφία της τηλεφωνικής κλήσης και αμέσως μετά εγγυήθηκε την ασφάλεια της χώρας του Κόλπου με εκτελεστικό διάταγμα που υπόσχεται στρατιωτική προστασία σε επίπεδο ΝΑΤΟ.

Ένας τρόπος να πει ότι δεν είχε πλέον πλήρη εμπιστοσύνη στον Ισραηλινό ηγέτη.

Θα διατηρηθεί η εκεχειρία;

Advertisement

Θα γίνουν περαιτέρω βήματα προς την ειρήνη;

 Αλλά ήδη από την πρώτη του θητεία, με τις Συμφωνίες του Αβραάμ που ομαλοποίησαν τις σχέσεις του Ισραήλ με τα Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν και άνοιξαν διάλογο με τους Σαουδάραβες, ο Τραμπ είχε αποδείξει, χρησιμοποιώντας ανορθόδοξες τεχνικές, ότι μπορεί να σφυρηλατήσει συμφωνίες που οι «παραδοσιακοί» διπλωμάτες θεωρούσαν αδύνατες.

 Η δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο,  ξεκίνησε υπό τη σημαία στενών οικονομικών και τεχνολογικών δεσμών με τις χώρες του Κόλπου.

Advertisement

Θα πραγματοποιήσει ο Τραμπ στο μέλλον, να κάνει εφικτό  το όνειρό του για ένα Νόμπελ Ειρήνης;

Advertisement

Μη ξεχνάμε πως τέσσερις Αμερικανοί πρόεδροι ο Θίοντορ Ρούσβελτ, ο Γούντροου Γουίλσον, ο Τζίμι Κάρτερ και ο Μπαράκ Ομπάμα έχουν ήδη λάβει το Νόμπελ στο παρελθόν.

Ας σημειώσουμε πως ο Τζίμι Κάρτερ τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ  περισσότερα από είκοσι χρόνια αφότου έφυγε από τον Λευκό Οίκο.

Τι λέτε;

Advertisement

Θα μπορέσει ο 47ος Αμερικανός Πρόεδρος  Ντόναλντ Τραμπ  να διεκδικήσει το  Νόμπελ Ειρήνης  ξανά ίσως  του χρόνου , ίσως και μερικά χρόνια αργότερα ;